او افزود:‌«این یافته‌های جدید مهم هستند، زیرا بررسی‌های پیشین نشان داده بودند که حمله قلبی فقط برای یک ماه عامل خطرساز برای سکته مغزی است.»

به گفته مرکلر، روشن نیست که حمله قلبی چرا خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهد، اما ممکن است آسیب به قلبی در حمله قلبی باعث ایجاد لخته‌های خونی شود که بتوانند به رگ‌های مغز راه یابند.

مرکلر گفت: «این یافته‌ها شیوه تفکر ما درباره رابطه میان حمله قلبی و سکته مغزی را تغییر خواهد داد.»

شیوه معمول در حال حاضر این است که پس از حمله قلبی به بیماران داروهای ضد پلاکت مانند آسپیرین داده شود. اما به گفته مرکلر، با توجه به یافته‌های جدید ممکن است لازم باشد این بیماران برای پیشگیری از ایجاد لخته داروهای ضد انعقادی یا رقیق‌کننده خون دریافت کنند. او افزود که بررسی‌های بیشتری برای یافتن بهترین شیوه مقابله با این افزایش خطر باید انجام گیرد.

پژوهشگران در این بررسی داده‌های مربوط به ۱.۷ میلیون بیمار بیمه‌شده را بررسی کردند که بیش از ۴۶۰۰۰ نفرشان به علت حمله قلبی و ۸۰۰۰۰ نفرشان به علت سکته مغزی بستری شده بودند. این پژوهشگران متوجه شدند در بیماران بیمارانی که حمله قلبی کرده‌اند در مقایسه با بیمارانی که حمله قلبی نداشتند، خطر سکته مغزی بیشتر است.

بیشترین خطر سکته مغزی در یک ماه پس از مرخص شدن بیماران حمله قلبی از بیمارستان مشاهده شد. اما این خطر در طول پنج تا ۱۲ هفته پس از مرخص شدن این بیماران همچنان بالا ماند و پس از ۱۲ هفته میزان این خطر به حد پیش از حمله قلبی بازگشت.

کارشناسان می‌گویند بررسی‌های پیشین نشان داده‌اند که هم در مردان و هم در زنان خطر سکته مغزی پس از حمله قلبی بالا می‌رود. اما مدت‌زمان این افزایش خطر معلوم نبوده است.

این بررسی جدید نشان می‌دهد که بالاترین خطر سکته مغزی در چهار هفته پس از مرخص شدن از بیمارستان است، اما این افزایش خطر سکته مغزی بدون توجه به نوع حمله قلبی برای ۱۲ هفته ادامه پیدا می‌کند.

با توجه به این یافته‌ها لازم است که حمله‌های قلبی به طور کارآمدتری پیشگیری و درمان شوند تا خطر ناتوانی بالقوه به علت سکته مغزی پس از حمله قلبی کاهش یابد.

یافته‌های این بررسی در انجمن نورولوژی آمریکا در آتلانتای جورجیا منتشر شد. یافته‌های پژوهشی ارائه‌شده در اجلاس‌های علمی را تا زمانی که در ژورنال‌های پزشکی بازبینی‌شده به‌وسیله کارشناسان مستقل منتشر شوند، باید مقدماتی شمرد.