هیچ چیز غیر قابل تحمل تر از یک رئیس جمهور وظیفه شناس اونهم در زمان انتخابات نیست. یکهو می بینی تو گیر و دار فضای تبلیغاتی و انتخاباتی پا می شه و می ره تا به سیل زدگان برسه و یا برای نشون دادن امنیت و اقتدار کشور از ارتش سان می بینه و یا برای چرخوندن چرخ اقتصادی چند تا پروژه مهم صنعتی رو افتتاح می کنه و... تازه از اینا بدتر اینکه تلویزیون هم نشونش می ده. اینطور موقع ها باید انتخابات رو مهندسی معکوس کرد یعنی یه کاری کرد که زبونمون لال انتخابات با این کارها مهندسی نشه مثلا می شه رئیس جمهور را تا روز برگزاری انتخابات کن لم یکن کرد.

حالا برای رفع این مشکل بعضی پیشنهاد می دن که امور مملکت یکی دو ماهی عقب بیفته : مثلا اگه رئیس جمهور با دو ماه تاخیر به سیل زده ها کمک کنه، آسمون زمین میاد؟!

بعضی می گن: اینجور موقع ها باید احساس مسئولیت در رئیس جمهور رو کم کرد تا آروم و قرار بگیره و رقبا بتونن با خیال راحت به تبلیغاتشون برسن.

بعضی می گن: یکی دو ماه آخر، مملکت رو باید به حالت خودگردان «اتو پایلوت» گذاشت. یعنی اونقدر بلوغ سیاسی را رشد داد که کشور،خودش از پس کارهای خودش بدون رئیس جمهور هم بربیاد.



بعضی می گن: حیفه که رئیس جمهور به کاراش نرسه؛ می شه کاری کرد که رئیس جمهور کار خودش رو بکنه اما در خفا و کاملا یواشکی! یعنی نباید گذاشت شَست کسی خبردار بشه و یا رسانه ها اونقدر شورش رو دربیارند که خبر کارهای رئیس جمهور درز پیدا کنه! اینطوری، هم ریا نمی شه هم ثوابش بیشتره.



بعضی می گن: رسانه ها می تونند کارهای رئیس جمهور رو مخابره کنند اما تو بوق نکنند! یعنی خبر رو خیلی آروم و شیک و مجلسی به شکل سمبولیک و یا در لفافه بپیچند و بدن. مردم ما هم عاقلند و خودشون می فهمند جریان از چه قراره«العاقل یکفی بلاشاره». مثلا اگر وزیر و وکیلی از کشورهای خارجی اومد خبرش اینجوری منعکس بشه:



«امروز رئیس جمهور فرانسه با اهل و عیال و هیات همراهش وارد میدان پاستور شدند و از طرف منبعی که خیلی دوست داشت نامش فاش شود مورد استقبال رسمی قرار گرفت، همچنین رئیس جمهور فرانسه قراردادهای مهمی را با کسی که اسمش الان یادمان نیست به امضا رساند.» یا مثلا بجای نشون دادن بریدن روبان یک پروژه صنعتی توسط رئیس جمهور سریعا با یک جامپ کات و به شکل سمبولیک برنامه آموزش خیاطی رو نشون بدن که مثلا مربی داره یک روبان رو می بره و....

البته ایراد این پنهان کاری ها هم اینه که ممکنه بعضی از کاندیداهای رقیب، آتو بگیرند و بگن: آخی ... چرا باید رئیس جمهور فرانسه غریب بیاد و غریب بره؟! پس این داستان تنش زدایی چی شد؟ حالا خودتان پیدا کنید پرتقال فروش را!