کمیتی که برای بیان میزان جداسازی انجام‌شده در فرایند غنی‌سازی به‌کار می‌رود. به عبارت دیگر، سو واحد کاری است که برای جداسازی دو ایزوتوپ از یک عنصر انجام می‌شود، به طوری‌که در پایان فرایند نسبت یکی از ایزوتوپ‌ها بیشتر از قبل شود.

بُعد سو، جرم (M) است. این واحد تابعی از غلظت ماده‌ی خام اولیه (غنی‌نشده)، خروجی غنی‌شده (سوخت) و تفاله است و با واحدهایی متناسب با ورودی کل (نسبت انرژی به زمان کار ماشین) و جرم بیان می‌شود. بسته به کارایی فناوری جداسازی، برای یک مقدار مشابه کار جداسازی، انرژی متفاوتی نیاز است. به همین دلیل، نیاز غنی‌سازی را براساس تعداد ماشین‌های سانتریفیوژ تعریف نمی‌کنند، بلکه براساس واحد آن یعنی «سو» تعریف می‌شود.

به گفته‌ رئیس سازمان انرژی اتمی، دکتر علی‌اکبر صالحی، نیاز عملی کشور به غنی‌سازی (که براساس برنامه‌ی اقدام مشترک ژنو تعریف شده بود) برای تأمین سوخت نیروگاه اتمی بوشهر، راکتور تحقیقاتی تهران و راکتور اراک (پیش از بازطراحی) حدودا ۱۹۰هزار سو است.

با توجه به تعریف واحد «سو»، این‌که ۱۹۰هزار سو معادل چند ماشین سانتریفیوژ خواهد بود، بستگی به نوع ماشین‌های سانتریفیوژ دارد.

اگر توان هر ماشین سانتریفیوژ ۳ سو باشد، حدود ۶۰هزار ماشین سانتریفیوژ نیاز است و اگر توان هر ماشین سانتریفیوژ ۱۰سو باشد، به ۱۹هزار دستگاه سانتریفیوژ نیاز است.

ظرفیت سانتریفیوژهای نسل اول ایران کمتر از دوسو است، در حالی‌که ظرفیت سانتریفیوژهای آی‌آر 8، بین 20 تا 24 سو تخمین زده می‌شود.

• دانستنیها