شاید خبر خوشی در راه باشد یا یک موفقیت کاری، شاید هم... من هم از این قاعده مستثنی نیستم. شاید این آخرین روز زندگی من باشد، پس باید در همین خطوط رسالتم را به اتمام برسانم و هرآنچه را که می‌دانم تا زندگی شما را بهتر کند برایتان بگویم. شاید هم نه، شاید امروز آخرین روز زندگی شما باشد و دیگر فرصتی برای نجات آرزوهای کسانی که دوستشان دارید، نداشته باشید. پس این مطلب را از دست ندهید.

سال‌ها پیش وقتی ایرانی‌ها از کل صنعت بیمه فقط تأمین اجتماعی را می‌شناختند و حتی بیمه اتومبیل هم به اندازه امروز خواستار نداشت؛ حرف بیمه عمر که به میان می‌آمد، همه فکر می‌کردند بیمه عمر «چیزی» است برای از ما بهتران و فقط کسانی که خیالشان از صورتحساب‌های سر‌ماه آسوده است و هیچ نگرانی‌ای بابت آینده ندارند سراغ آن می‌روند تا کلکسیون اجناس لوکس‌شان تکمیل شود اما بیمه عمر مختص آدم‌های بالای شهر نیست بلکه همه برای روز مبادا به آن احتیاج دارند؛ روز مبادایی که شاید همین فردا باشد.

فقط حامی امروز نباشید!

حتما همه ما خانواده‌هایی را دیده‌ایم که بعد از فوت سرپرست، فرزندانشان برای تأمین نیازهای خانواده ترک تحصیل کرده و از آرزوهایشان دست کشیده‌اند یا مادرانی که پس از فوت همسرشان مجبور به کار کردن در بیرون از خانه شده‌اند. مردان خانواده دوست ایرانی، حامیان خوبی برای خانواده خود هستند اما برای دوران نبودنشان در میان خانواده، راه حلی سراغ ندارند. اینکه چه‌کسی نیازهایشان را برآورده می‌کند؟ اشک کودکان و همسرانشان از سختی و نداری را چه‌کسی پاک خواهد کرد؟ درصورتی که با پس‌انداز مبلغ اندکی می‌توانند بارهای سنگینی را از دوش اطرافیانشان بردارند و خیر 2 دنیا را برای خودشان بخرند.

فقط با 3000تومان

لازم نیست حتما میلیاردر باشید تا خیالتان از دوران بازنشستگی راحت باشد بلکه با همین حقوق وزارت کاری هم می‌شود دست به‌کار شد. کافی است اندازه معده‌تان را بدانید، کاسه مناسبی بخرید، پول را بدهید و همان اندازه هم‌ آش بخورید! اگر آرزوهای نحیفی دارید و انتظار دارید آب باریکه دوران بازنشستگی حداکثر به نهری تبدیل شود، پیشنهاد ما این است که روزانه 3000تومان پس‌انداز کنید. اما نه، اگر آرزوهای فربهی دارید و به فکر استراحت مطلق هستید برای روزگار بازنشستگی‌تان رقم را تا 5برابر بالا ببرید. اگر این کار را حداقل 10سال ادامه دهید و این اعداد و ارقام کوچک را برای سرمایه‌گذاری به‌دست اهلش بسپارید، بعد از گذشت این مدت در کنار حقوق بازنشستگی می‌توانید از مستمری بیمه عمر بهره ببرید البته نیازی نیست که حتما به سن بازنشستگی رسیده باشید. اگر بذرتان را زودتر بکارید، فصل برداشت هم زودتر از راه می‌رسد. غیراز این، اگر فکر می‌کنید که بیمه عمر هیچ منفعتی برای شما ندارد و کسی در اطرافتان نیست که نگران وضعیتش باشید، لااقل آرزوهایتان را مجسم کنید. تا حالا چیزی درباره بخش سرمایه‌گذاری بیمه‌های عمر و اندوخته ساز شنیده‌اید؟!

این فقط پس انداز نیست

فرقی نمی‌کند در حال گذر از چندمین بهار زندگی‌تان هستید. 16 ساله باشید یا 65ساله، بازنشستگی‌تان نزدیک باشد یا در بازار کار تازه وارد باشید، برای کسی کار کنید یا کارفرمای خود باشید یا به‌کار طاقت‌فرسای خانه‌داری مشغول باشید؛ در هر شرایطی که هستید می‌توانید از بیمه عمر استفاده کنید. البته هرچه سن و سالتان بالاتر برود شرایط بیمه سخت‌تر می‌شود و هرچه جوان‌تر باشید گزینه‌های بهتر و متنوع‌تری پیش‌رویتان خواهد بود. اگر نگران هزینه‌های سنگین درمانی هستید و دلشوره این را دارید که هنگام بروز یکی از بیماری‌های خاص برای خودتان، چگونه می‌خواهید از پس مخارج آن برآیید؛ اگر علاقه وافری به وام گرفتن دارید اما هیچ مرکزی حاضر نیست بدون ضامن و چک کارمندی و سفته به شما وام بدهد؛ اگر شغل سختی دارید و خطر از کارافتادگی اعضای بدنتان تهدیدتان می‌کند یا حتی اگر از خیابان‌های شلوغ و راننده‌های سر به هوای آن می‌ترسید، چتر بیمه عمر را روی سرتان باز کرده و با خیالی آسوده از کنار تمام این ترس‌ها و نگرانی‌های مالی عبور کنید.

به شرط حیات

فقط به درد کسانی می‌خورد که اهل پس‌انداز هستند و همیشه از مصرف امروزشان می‌زنند تا در آینده راحت زندگی کنند. کسانی که پول‌های درشت دوست دارند، می‌توانند از سرمایه‌گذاری بیمه استفاده کنند. یعنی در طول مدت بیمه مبلغی را به‌صورت ماهانه یا سالانه به شرکت بیمه بدهند و در آخر قرارداد، پول‌های پرداختی خودشان را به علاوه سود همه این سال‌ها یکجا دریافت کنند. کسانی‌هم که امید به زندگی بالایی دارند و دلشان می‌خواهد در روزگار پیری و ناتوانی سربار کسی نباشند، می‌توانند از «بیمه‌های مستمری» یا «بیمه‌های تکمیلی بازنشستگی» استفاده کنند. این بیمه‌ها موظفند برای مدت معین و گاهی تا پایان عمر شخص، ماهانه مبلغی را به‌عنوان مستمری به او پرداخت کنند.

مختلط

برای افراد خوش اشتها خوب است. کسانی که دوست دارند هم از مستمری بازنشستگی استفاده کنند، هم به پول‌های رقم بالا دسترسی داشته باشند و هم بعد از مرگشان سرمایه‌ای برای خانواده کنار بگذارند، این بیمه نیازهایشان را تمام و کمال برطرف می‌کند. در واقع این نوع بیمه‌ها 3 هدف پس‌انداز، تشکیل سرمایه و تأمین مالی در مقابل خطر فوت را با هم برآورده می‌کنند. معروف‌ترین بیمه مختلط، «بیمه عمر و تشکیل سرمایه» است که از 2 بیمه به شرط فوت و بیمه به شرط حیات تشکیل شده؛ چون در قرارداد بیمه قید شده که اگر در مدت زمان بیمه‌نامه شخص فوت کرد، سرمایه فوت و پول پس‌انداز شده به ذی‌نفعانش برسد و اگر زنده ماند خودش از آن پول به‌صورت مستمری یا یکجا استفاده کند. مدت این بیمه‌ها از 5سال شروع می‌شود و حداکثر تا 70سالگی اشخاص را پوشش می‌دهد.

چه بیمه‌ای برای من مناسب است؟

در بین انواع بیمه‌ها، بیمه‌های زندگی بیشتر نقش یک سرمایه‌گذاری را دارند و هنگام بروزحادثه به داد بیمه‌شدگان و کسانی که وابستگی مالی به آنها دارند می‌رسد؛ چرا که بیمه از سلاح آینده، یعنی گذر زمان، علیه خود او استفاده می‌کند و به آدم‌های آینده‌نگر این امکان را می‌دهد که ذره ذره و در طول سال‌ها خود را برای مقابله با مشکلات آماده کنند. بیمه‌های زندگی براساس امکاناتی که در اختیار مشتریانشان می‌گذارند به 3 دسته تقسیم می‌شوند؛ بیمه‌های به شرط فوت، بیمه‌های به شرط حیات و بیمه‌های مختلط.

به شرط فوت

همانطور که از اسم بیمه‌های به شرط فوت پیداست، این بیمه‌ها به درد کسانی می‌خورد که همه هم و غم‌شان آینده دیگران هنگام نبودن آنهاست. حالا این دیگران می‌تواند خانواده باشد، می‌تواند مؤسسات خیریه یا حتی بانک‌ها باشند. افرادی که دلشوره خانواده‌شان را دارند یا می‌خواهند کارهای نیک انجام دهند، می‌توانند از 2 نوع بیمه عمر مخصوص استفاده کنند. «بیمه عمر زمانی»؛ بیمه‌ای است مدت‌دار که اگر شخص در زمان مدت بیمه فوت کند و حق بیمه‌هایش را تا آن موقع پرداخت کرده باشد، شرکت بیمه‌گر مبلغی را به خانواده یا هر کس دیگری که ذی‌نفع باشد، پرداخت خواهد کرد اما اگر مدت بیمه نامه تمام شد و تا آن زمان عمر شخص به دنیا بود، قرارداد بیمه تمام‌شده و چیزی به او برگردانده نمی‌شود. اگر کسی از این نوع بیمه خوشش نیامد و می‌خواست که حتما بعد از فوتش نفعی به اطرافیانش برسد، می‌تواند از «بیمه تمام عمر» استفاده کند. مدت این بیمه نامه نامحدود است و هر زمان که شخص راهی دیارباقی شد، شرکت بیمه‌گر طبق قرارداد مبلغی را به ذی‌نفعانش می‌دهد. مواقعی پیش می‌آید که افراد وام‌های کلان از بانک‌ها می‌گیرند که بازپرداخت طولانی دارد. اگر شخصی نگران این باشد که در زمان بازپرداخت وام از دنیا برود و بدهی‌هایش برای خانواده بماند یا دست بانک به طلبش نرسد، می‌تواند از «بیمه عمر مانده بدهکار» استفاده کند. اگر او هنگام وام گرفتن این بیمه را خریداری و قبل از تمام شدن اقساطش فوت کند، شرکت بیمه‌ای باقی مانده بدهی شخص را یکجا به بانک برمی‌گرداند و دیگر نیازی نیست که خانواده متوفی اقساط را بپردازند.

بیمه عمر فقط برای عاقل‌ها‌

شرکت‌های بیمه‌ای همه این امکانات و مزایا را فقط در قبال خطرات زندگی طبیعی پرداخت می‌کنند و اگر شما آدم ماجراجویی هستید و دوست دارید راه‌های عجیب مردن را امتحان کنید، بهتر است که بیمه عمر نخرید. چون اگر خدای نکرده در دعواهای مختلف اعم از دعواهای خانوادگی، خیابانی، محله‌ای یا حتی دعواهای بزرگ‌تر بین 2 کشور کشته شوید یا هنگام کورس گذاشتن‌های شبانه در خیابان‌های خلوت شهر بلایی سرتان بیاید یا بی‌جنبه باشید و وقت پرش از بانجی جامپینگ قالب تهی کنید یا حتی دست به‌خودکشی بزنید،دریافت مبالغ تعیین شده با حرف و حدیث‌هایی روبه‌رو می‌شود و به این سادگی نخواهد بود.