بهنظر میرسد وزیر بهداشت با جدیت اجرایی شدن این طرح را بهعنوان یکی از راهکارهای بهبود کیفیت و ارتقای خدمات بیمارستانها دنبال میکند. زنجیرهای شدن بیمارستانها اگر چه اتفاق مهمی در حوزه درمان و سلامت خواهد بود اما برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و کارشناسان سلامت، از ابهامات و اما و اگرهای این برنامه میگویند. اما مدیریت زنجیرهای بیمارستان یا بیمارستان زنجیرهای چه تعریفی دارد؟
به گفته وزیر بهداشت در این طرح بیمارستانهایی در محوطه یا مجاورت بیمارستان دولتی فرسوده ساخته و جایگزین بیمارستان قبلی میشوند و با ظرفیتی بیشتر از قبل، خدمات بیمارستانی دولتی را به مردم عرضه میکنند. دکتر دانش جعفری، مشاور عالی وزیر نیز جزئیات این بیمارستان را چنین توضیح میدهد: زمانی که نام و برندی از یک بیمارستان در ارائه خدمات مؤثر موفق میشود، میتواند در شهرها و استانهای دیگر هم بیمارستانی به همان نام تاسیس کند. منظور از بیمارستانهای زنجیرهای آن است که اگر یک بیمارستان بهعنوان یک واحد اقتصادی مستقل موفق باشد و وزارت بهداشت نیز از آن رضایتمندی داشته باشد، اجازه خواهد داشت در جاهای دیگر هم همان شعبه را ایجاد کند. زنجیرهای شدن بیمارستانها منوط به آن است که ابتدا خود آن بیمارستان به یک واحد اقتصادی مستقل تبدیل شود که اصطلاحا به آن هیأت امنایی میگوییم. پس از آن، این واحد اقتصادی مستقل میتواند برای ایجاد شعبههای دیگر در استانهای دیگر سرمایهگذاری کند و حتی ممکن است این امر را با یک شریک خارجی یا داخلی انجام دهد.
هرچند وزیر بهداشت چندین بار به مردم این اطمینان را داده که مشارکت بخش خصوصی در ارتقای خدمات بیمارستانها به هیچ وجه از نظر اقتصادی لطمهای به آنها وارد نخواهد کرد و پرداخت مردم برای هزینههای درمان بر مبنای تعرفه دولتی خواهد بود، اما گویا هنوز نگرانیهایی وجود دارد، مخصوصا اینکه وزارت بهداشت همزمان ۲۵درصد سود را برای بخش خصوصی در مشارکت در ساخت این بیمارستانها تضمین کرده است.
دکتر عبدالرحمن رستمیان، عضو کمیسیون مجلس شورای اسلامی، به همشهری میگوید :هر اقدامی که دولت انجام میدهد، قاعدتا مجلس پیگیری میکند. تصمیمی که وزارت بهداشت درباره بیمارستانهای زنجیرهای گرفته را هم در مجلس پیگیری میکنیم و از آنها میخواهیم که توضیح بدهند. البته درباره این موضوع نمایندگان کمیسیون بهداشت یکبار به وزارت بهداشت رفتند اما نتیجه گفتوگوها به جلسه دیگری موکول شد که هنوز انجام نشدهاست. بهزودی قطعا در اینباره با مسئولان وزارت بهداشت گفتوگوهایی انجام خواهد شد. اینگونه اقدامات باید ابتدا بهصورت آزمایشی آغاز شود آن هم نه در حجم گسترده.
اجرای پایلوتها باید کاملا علمی باشد و پس از آن ارزیابی انجام شود. در هیچ تصمیمی، مردم نباید آسیب ببینند و بخش خصوصی هم نباید صدمه بخورد. به همین دلایل، قراردادها باید منطقی باشند. نباید در یک بیمارستان یک طبقه خصوصی باشد و یک طبقه دولتی. . وزارت بهداشت باید به ما ابعاد قرارداد را بگوید؛ اگر مردم سود کنند ما هم حمایت میکنیم. دانشجعفری مشاور وزیر اما میگوید: با ورود بخش خصوصی به عرصه بیمارستانسازی، رقابت وجود دارد و مناقصه برگزار میشود. کسانی که کمترین پیشنهاد قیمت را میدهند و در ضمن از نظر وزارت بهداشت بهترین شرایط را دارند، انتخاب میشوند اما برخی هنوز نگران سوءاستفاده سودجویان در این عرصه هستند.
دکترعلی کائیدی، عضو کمیسیون مجلس شورای اسلامی به همشهری نیز در اینباره میگوید: در این طرح زمینه سوءاستفاده افراد سودجو فراهم شود. باید نظارت انجام شود چرا که درصورت عدمنظارت کافی، ممکن است این بیمارستانها تنها برای بیماران خاصی خدمات درمانی ارائه دهند. از طرفی برندسازی کار درستی نیست و ما باید بیمارستانهای دولتی را تقویت کنیم چرا که 90درصد مردم از خدمات بخش دولتی استفاده میکنند. در برخی از بیمارستانهای خصوصی، برای یک عمل قلب، چندین برابر از بیماران پول دریافت میکنند درحالیکه همان عمل را یک پزشک در یک بیمارستان دولتی بدون دریافت پول کلان انجام میدهد.
دکتر مهدوی نیز گسترش تبعیض بین بیماران را آفت این طرح میداند و شفافیت همه فعالیتها در این بخش مخصوصا شفافیت در قراردادها و نظارت نهادهای مسئول بر این طرح و این بیمارستان را راهحلهای این معضلات توصیف میکند.همزمان عدهای نیز معتقدند که اگر این اقدام وزارت بهداشت به شیوه مطلوب طراحی، اجرا و نظارت شود میتواند در هزینهها صرفهجویی شود.
دکتر سیامک مره صدق، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هم به همشهری میگوید :بهطور قطع همه بیمارستانها از تجهیزات پیشرفته به یک میزان برخوردار نیستند بنابراین اگر ساختار بیمارستانهای زنجیرهای بهگونهای طراحی شود که بیمارستانهایی که از لحاظ مسافت نزدیک به هم هستند بتوانند نیازهای هم را به شکل زنجیرهای برطرف کنند به این ترتیب بهنظر میرسد که میزان بهرهوری در هریک از بیمارستانها هم افزایش مییابد. علاوه براین، اگر این اقدام به شیوه مطلوب، طراحی، اجرا و نظارت شود، قطعا در هزینهها صرفه جویی خواهد شد. الان در دنیا به سمت کوچکسازی بیمارستا نها گرایش پیدا کردهاند. دیگر کمتر به سمت بیمارستانهای 400و 500تختخوابی رغبت نشان داده میشود چرا که به این نتیجه رسیدهاند که در بیمارستانهای این چنینی هم احتمال عفونت بیشتر و هم اداره و مدیریت بیمارستان سختتر میشود.باید منتظر ماند و دید این طرح چه زمانی و البته چگونه عملیاتی خواهد شد. آیا بیمارستانهای زنجیرهای خواهند توانست دردی از بدنه آزرده سلامت کشور را درمان کنند؟
گام اول
به گفته وزیر بهداشت، در طرح بیمارستانهای خصوصی تاکنون ساخت 3بیمارستان در تهران شامل بیمارستان محب کوثر در محوطه بیمارستان دانشگاهی فاطمه زهرا(س)، بیمارستان محب یاس در محوطه بیمارستان زنان میرزاکوچک خان و مهدی کلینیک در محوطه بیمارستان امام خمینی آغاز شده است که بیمارستان کوثر با 170تخت بستری بهجای بیمارستان 90تختی حضرت فاطمه زهرا(س) به بهرهبرداری رسیده است. بنیاد مستضعفان نیز متعهد شده است که 5بیمارستان جدید برای جایگزینی با بیمارستانهای فرسوده فعلی در خوزستان بسازد.
دیدگاه موافق
دکترمحمدرضا واعظ مهدوی، مشاور معاونت نظارت راهبردی ریاستجمهوری و عضو هیأت علمی دانشگاه شاهد هم به همشهری میگوید :بیمارستانهای زنجیرهای، ابتکار جدیدی است که وزارت بهداشت پیگیر آن و مصمم به اجرای آن است اما برای اجراییشدن این امرلازم است وزارت بهداشت مشخص کند که این اقدام را قرار است در حوزه خدمات عمومی انجام دهد یا در حوزه واگذاریها و بخش خصوصی ؟این تفکیک به این معناست که وظایف اجتماعی به 2دسته بخش خصوصی و عمومی تقسیم شود و البته بخش عمومی جزو وظایف دولت است.
5086359