به گزارش ایسنا، سیدمهدی حسینی درباره آخرین وضع تصویب مدل جدید قراردادهای نفتی در دولت گفت: پس از تائید مدل جدید قراردادهای نفتی (IPC) در معاونت حقوقی ریاست جمهوری این قرارداد در اختیار کارگروه منتخب کمیسیون اقتصادی دولت قرار گرفته است.

وی با بیان این که در روزهای اخیر این قرارداد در کارگروه منتخب کمیسیون اقتصادی دولت نیز به تایید رسیده است، افزود: هم اکنون این قرارداد برای تصویب نهایی به هیئت دولت ارسال شده که می توان گفت به نوعی در مراحل آخر قرار گرفته است.

حسینی با تایید آغاز ثبت نام متقاضیان حضور در کنفرانس لندن، درباره نحوه ثبت نام و این که تاکنون چند شرکت برای حضور در این کنفرانس اعلام آمادگی کرده اند، نیز گفت: متقاضیان می توانند با مراجعه به سایت سی دبلیو سی (CWC) برای حضور در کنفرانس معرفی قراردادهای نفتی که در لندن برگزار می شود ثبت نام کنند ولی چون هنوز فرآیند ثبت نام پایان نیافته آمار دقیقی از میزان ثبت نام شدگان ندارم.

وی درباره این که آیا در قالب قراردادهای جدید نفتی قرار است بسته های پیشنهادی مانند بسته حضور در بخش بالادستی صنعت نفت ایران در ازای به دست آوردن بازار ال ان جی یا موارد مشابه به سرمایه گذاران خارجی ارائه خواهد شد یا خیر، گفت: در این کنفرانس برخی از پروژه های صنعت نفت با ویژگیهای خاص آن به سرمایه گذاران پیشنهاد می شود.

حسینی تصریح کرد: وزارت نفت در پروسه مذاکره با شرکتهای خارجی ممکن است بسته های پیشنهادی مختلفی را به سرمایه گذاران ارائه دهد.

وی در پاسخ به انتقاد برخی از کارشناسان داخلی مبنی بر این که جزئیات این قراردادها هنوز مشخص نشده است، گفت: جزئیات این قرارداد برای نخبگان و اهالی فن مطرح شده است.

سیدمهدی حسینی به برگزاری بیش از ٨٥ جلسه توجیهی طولانی درخصوص مدل جدید قراردادهای نفتی اشاره کرد و گفت: این جلسات شامل برگزاری سمینار در دانشگاهها مختلف، تدریس در دانشگاههای مثل امام صادق، تهران و صنعت نفت، جلسه با اعضای کمیسیون انرژی، مرکز پژوهشهای مجلس و شرکتهای مختلف داخلی و بخش خصوصی بوده است؛ ضمن این که اسفندماه سال ٩٢ نیز در کنفرانسی در تهران این قرارداد با برگزاری ١٢ میزگرد تخصصی معرفی شد.

براساس گزارش وزارت نفت، هم اندیشی قرارداد جدید نفتی (IPC) اسفندماه ٩٢ با حضور شرکتهای بزرگ بین المللی در تهران برگزار شد؛ در قراردادهای موسوم به IPC قرار براین است که حلقه های مختلف صنعت نفت (اکتشاف، توسعه و تولید) به صورت یکپارچه واگذار شوند تا شرکتهای خارجی با چنین قراردادی، انگیزه ای برای حضور در صنعت نفت ایران داشته باشند. در این نوع قرارداد مالکیت مخزن قابل انتقال نیست و مالکیت آن واگذار نمی شود و تولید صیانتی از مخزن، یکی از مهمترین مباحث در این قراردادهاست.

دراین مدل از قرارداد، عملیات اکتشاف به پیمانکار واگذار می شود و باید سعی شود شرکتهای خارجی به مناطق پر ریسک صنعت نفت وارد شوند زیرا قاعده در دنیا این است که هزینه سنگین اکتشاف را شرکتهای خارجی تامین کنند و نباید هزینه های ملی صرف مخارج اکتشاف شود. انتقال تکنولوژی و شفافیت مالی یکی ازمهمترین مباحث قراردادهای جدید (IPC) است که بر اساس آن قرار است در قراردادهای جدید، کارشناسان ایرانی در کنار شرکتهای سرمایه گذار خارجی قرار گیرند تا با آخرین فناوریهای روز دنیا آشنا شوند. ضمن این که باید خود نیز در این انتقال و دریافت تکنولوژی بهتر عمل کنند. همچنین افزایش ضریب بازیافت مخازن یکی از مهمترین اهداف این قرارداد است که با توجه به این که نیمی از میدانهای کشور در نیمه دوم عمر خود قرار دارند، هر یک درصد افزایش ضریب، معادل ٥٠٠ میلیارد دلار افزایش ثروت ملی است.

انتهای پیام