ˈهفت سنگˈ سریال رمضانی شبکه سه سیما، سه پدر دارد، ˈروزبهˈ پدر خوانده ای مهربان است اما از پدری فقط مادری می داند، او مراقب 24 ساعته ماهور است، شغلی ندارد و بیشتر نقش مادر خانواده را ایفا می کند تا پدر.



ˈمحسنˈ پدری طنز است، فرزندانش را با الگوی ˈ ا همه با هم رفیقیم !ˈ تربیت می کند، اقتداری ندارد، بچه ها از او حساب نمی برند بحث های جدی خانواده بر عهده مادر است و او هر گاه که لازم باشد خود را با گفتن جمله ˈمن و مادرتون توی یک تیمیمˈ پشت سر اقتدار همسرش پنهان می کند.



ˈنصیرˈ پدرترین مرد این مجموعه است، فرزندانش را دوست دارد، برای پسر خوانده اش که پدری بی خیال دارد پدری می کند و بیننده لااقل با دیدن نصیر حس می کند یک مرد خانواده دار، که شغلی دارد و برای کسب روزی خانواده اش تلاش می کند در این مجموعه دیده است.



مجموعه تلویزیونی شبکه دو در ایام ماه مبارک رمضان ˈفاختهˈ بود. در فاخته پدرها یا نامهربان هستند مانند پدر ˈمرتضیˈ که بالاخره متحول می شوند ولی چه فایده که چند صباحی از عمرشان بیشتر باقی نمانده، یا کم توجه به خانواده و گرفتار در مشکلات هستند و بخاطر پول دست به خیانت در امانت می زنند مثل عموی لیلا که دخترک را پنهان از چشم پدر و مادرخوانده اش به دیدار پدربزرگش می برد و یا مثل پدر لیلا که در حقیقت دایی اوست صبر می کنند ببینند سرنوشت آنها را به کدام سمت هدایت می کند.



پدر لیلا، عاقل قانون مداری است که اوج صحنه های محبت به فرزند خوانده اش، چهره اشک آلود او در گفت و گو با مادر لیلاست.



پدرترین مرد این مجموعه ˈعزتˈ پدر مرحوم این خانواده است که تنها خوبی او این است که همه از او به نیکی یاد می کنند.



اوج جای خالی پدر در ماه رمضان امسال، سریال مدینه است. سریالی که با مطرح کردن یک زن به عنوان همه کاره خانواده، نقش مردان را در مدیریت و بقای خانواده به زیر صفر رسانده است.



ˈجهانˈ پدر اصلی این سریال، از همان قسمت اول از دنیا رفته، از او فقط چهره پدری لبخند زنان را می بینیم که گاه گاهی در گوشه و کنار تصویر دیده می شود، جملاتی دلداری دهنده می گوید و می رود.



پدر هانیه ، ˈسعیدˈ، نمونه ای از مردی است که تا جایی که امکان دارد از دخترش حمایت می کند اما کارد به استخوانش می رسد و برخلاف الگوی بزرگی و ریش سفیدی، خود اوست که هانیه را ترغیب می کند از بهمن جدا شود.



ˈبهمنˈ نمونه ای از یک پدر مهربان بی دست و پاست، نمی تواند از دخترش حمایت کند، روز تولد او فراری می شود، تنها نشانه پدری او این است که بهار را دوست دارد، همین و بس.



با اینکه این سه نفر مردهای اصلی سریال مدینه بودند ولی ˈبلبلˈ و ˈسالارˈ پدرترین مردهای این مجموعه هستند.



پدرانی که در واقع پدر شوهر و برادرند ولی نقش حمایت از خانواده، مدیریت، مهربانی و اقتدار مرد ایرانی را همزمان به نمایش می گذارند. طوری که بیننده لااقل زیر لب بگوید: رسانه بی پدر نیست!



پدرانی که در واقع پدر شوهر و برادرند ولی نقش حمایت از خانواده ، مدیریت ، مهربانی و اقتدار مرد ایرانی را همزمان به نمایش می گذارند . طوری که بیننده لااقل زیر لب بگوید: رسانه بی پدر نیست!



در بسیاری از سریال های پخش شده از تلویزیون نظیر ˈپدر سالارˈ ، ˈستایشˈ ، ˈدر چشم بادˈ و سریال هایی از این دست، وجود و شخصیت پدر، فرزندان را در کنار یکدیگر نگه می داشت و نسل جدید هر چقدر هم که تابع زمان بودند باز هم به شخصیت پدر احترام می گذاشتند.



اما چند سالی است که نقش پدر در مجموعه های تلویزیونی، نقش پدر در خانواده را کوچک، منفعل، تنها به عنوان تامین کننده مالی، ساده لوح، آبرو بر، غیرقابل اعتماد، بی تدبیر، بی اعتبار، خرابکار و حتی جزء زیادی خانواده نشان داده است.



پدرانی که شعور و قدرت کافی برای اداره خانواده را ندارند و مادر در خانواده نقش رهبر و عقل کل را ایفا می کند. پدرانی که در تنگناها از ایستادگی دست می کشند و کاسه چه کنم چه کنم به دست می گیرند و در مقابل مادر خانواده تنها به ایستادگی ادامه می دهد تا خانواده را از بحران خارج کند.



سریال های رمضان امسال در کنار مجموعه هایی نظیر ˈمتهم گریختˈ ، ˈخانه بدوشˈ ، ˈچارخونهˈ، ˈآوای بارانˈ و ˈمادرانهˈ نشان می دهد ، رسانه ملی به عنوان منبع رسانه ای مروج فرهنگ در جامعه، باید نگاه خود را نسبت به ارزش گذاری به پدران در جامعه تغییر دهد.



نوع نگاه به پدر، جایگاه و بالاخص دقت به چگونگی عملکرد وی در ایجاد، حفظ و بقای خانواده و جایگاه رهبریِ پدر در خانواده به عنوان یکی از اصول سبک زندگی اسلامی باید در مجموعه های تلویزیونی احیا شود زیرا در سایه این جایگاه است که فرزندان با اعتماد به نفسی مضاعف رشد می کنند.



جایگاه اسطوره ای پدر که با توجه به خاستگاه های مختلف فرهنگی می تواند مولد شیوه های متفاوتی برای ایفای نقش در این بستر باشد، متضمن حفظ و بقای خانواده است.ک/4



7340/599