به گزارش خبرگزاری فارس، داستان «داعش» با وجود تمام تلاش‌های بین‌المللی که کشورهای غربی و برخی از حکومت‌های عربی برای مبارزه با تروریسم و از جمله این گروه تروریستی تکفیری را در برمی‌گیرد، پایان نمی‌یابد و این گروه همچنان به بقای خود در منطقه ادامه می‌دهد.

دلیل این ناکامی را تنها باید در دوگانگی معیاری ملاحظه کرد که این کشورها و در راس آنها آمریکا و همپیمانانش در مبارزه‌ علیه تروریسم دنبال می‌کنند، مبارزه‌ای که هدف آن نه ریشه کن‌سازی این غده سرطانی که فروپاشی جهان عرب و تقسیم مجدد آن براساس سناریوهای از پیش طراحی شده توسط این کشورهاست.

اگرچه ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا با موشک‌های خود مواضع و تجمعات داعش در سوریه و عراق را هدف قرار می‌دهد، اما در آن سوتر داعش در پناهگاه‌هایی امن به حیات و بقای خود ادامه می‌دهد و تلاش می‌کند، بیش از پیش بر قدرت خود بیفزاید و جبهه‌های جدیدی را در منطقه بگشاید.

یکی از این جبهه‌های جدید «بحرین» است، کشوری که از 14 فوریه 2011 تاکنون شاهد انقلاب مردمی علیه رژیم حاکم بر این کشور است، به گونه‌ای که منابع رسانه‌ای بحرینی از تمرکز داعش در این کشور پس از فراهم کردن پناهگاهی امن در آن سخن می‌گویند.

پایگاه خبری الوعی نیز با تایید این خبر، تاکید می‌کند که جامعه بین المللی هشدارهایی جدی به رژیم آل خلیفه درباره سکوت در قبال انتشار افکار و اندیشه‌های افراط گرایانه در این کشور داده است که عامل آن گروه‌های بحرینی است که از گروه‌های تروریستی منطقه‌ای از جمله داعش حمایت می‌کنند.

روزهای گذشته مشاهده شده که افرادی با در دست داشتن پرچم‌های داعش در برخی از خیابان‌های منامه، پایتخت بحرین به راه افتاده و شعارهایی علیه انقلابیون این کشور سر دادند، بی‌آنکه مورد تعرض هیچ یک از نیروهای امنیتی یا نظامی یا پلیس این کشور قرار گیرند.

اعتراض‌های وارده به مسئولان امر در این خصوص اینگونه توجیه شده است: کسانی‌که این پرچم‌ها در دست داشته و در خیابان‌ها به راه افتاده‌اند، معنا و مفهوم واقعی را نمی‌دانند و مطلع نیستند که این پرچم نماد چه گروه و جریانی است.

واقعا جای سوال است، در جایی که ملت بحرین به شدت از سوی رژیم آل خلیفه به خاطر درخواست تغییر نظام و سیاست‌هایش و آغاز روند دموکراتیک در کشور سرکوب می‌شود، در گوشه دیگر کشور دادن چنین آزادی‌هایی جای سوال بسیار دارد.

این موضوع بیانگر نحوه تعامل حکومت با تروریسم و حمایت از آن در برابر انقلابیون بحرینی است که خواهان تغییر مسالمت آمیز قدرت هستند، تغییری که همچون اقدامات داعش هیچ‌گاه نمی‌تواند، امنیت کشور را به خطر بیاندازد و آن را تهدید کند.

چنین تعاملی از سوی رژیم آل خلیفه در واقع بیانگر میزان و حجم تعامل غرب با بحرین و حمایت آن از آل خلیفه و در عین حال حمایت‌های عربی از داعش است.

حمایت از تروریسم و تامین مالی آن موضوع جدیدی نیست، در گذشته نه چندان دور کشورهایی همانند عربستان سعودی و قطر با پول و سلاح از این گروه‌های تروریستی تکفیری حمایت می‌کردند و هم اکنون اگرچه خود را عضو ائتلافی بیان کرده‌اند که به مقابله با داعش برخاسته است، اما در عمل و در پس پرده همچنان به حمایت‌های خود از داعش و امثال آن ادامه می‌دهند.

از سوی دیگر به راحتی می‌توان دریافت که چرا رژیمی همچون آل خلیفه درپی فراهم کردن بستری برای گروهی همچون داعش است، در کشوری که اغلب جمعیت آن را شیعیان تشکیل می‌دهند و خواستار تغییر قدرت در آن هستند، وجود داعش امری ضروری برای رژیم آل خلیفه نشان می‌دهد، رژیمی که تاکنون نتوانسته خللی به این قیام مردمی وارد و آن را سرکوب کند.

همچنین به نظر می‌رسد، انتخاب داعش از سوی رژیم بحرین، انتخابی حساب شده است، چراکه داعش در سرکوب مخالفان خود و هرآنکه آیینی مغایر و مخالف با آیین و معتقدات این گروه تروریستی تکفیری دارد، اندکی رحم و شفقت به خرج نخواهد داد و به جرم تکفیر از ارتکاب هیچ جنایتی دریغ نمی‌کند، به ویژه اگر قربانیان داعش شیعیان باشند.

انتهای پیام