به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این پروژه، طولانی‌ترین شبیه‌سازی مریخ تاکنون لقب گرفته و شامل سه مرد و سه زن است که هیچ گونه دسترسی به غذای تازه ندارند. آن‌ها همچنین دسترسی محدودی به اینترنت دارند به طوری که فاصله بین کلیک و پاسخ‌شان 20 دقیقه (درست مانند اینترنت موجود در اعماق فضا) طول می‌کشد.

این افراد اجازه دارند فقط در صورت پوشیدن لباس فضایی از محوطه خود خارج شوند. قطر بنای کاربردی در این آزمایش 11 متر و ارتفاع آن شش متر اعلام شده است.

«جویسلین دان» از دانشگاه پوردو پس از سپری‌کردن نخستین روز خود در این ماژول گفت: ما توسط گدازه بازالتی احاطه شده‌ایم و در تنهایی در دامنه‌های Mauna Loa زندگی می‌کنیم؛ این ناحیه فاقد هر گونه حیات حیوانی یا گیاهی است.

ناسا 1.2 میلیون دلار هزینه صرف مجموعه‌ای از سه پروژه از این دست کرده که به «آنالوگ و شبیه‌سازی تفحص فضایی هاوایی» مشهور است. این آژانس به دنبال تعیین مشکلات بالقوه اعزام افراد برای گذراندن بازه‌های زمانی طولانی بر روی سیاره‌ای دوردست است.

ناسا به دنبال ماموریتی انسانی برای انجام ماموریت مریخ تا دهه 2030 است اما کارشناسان هنوز مطمئن نیستند آیا انسان‌ها می‌توانند تشعشع این سفر را تحمل کنند یا خیر.

رسیدن به مریخ احتمالا هشت ماه طول می‌کشد و چنین موضوعی صرف‌نظر از زمانی است که باید در جو نازک مریخ و بدون هیچ نوع منبع غذایی در مدار سپری شود. پس از آن مسافران مریخ باید به زمین بازگردند.

مطالعه اخیر نشان داده محدودیت‌های کنونی فناوری موجب خواهد شد ماجراجویان مریخی ظرف 68 روز جان خود را از دست دهند.

انتهای پیام