پژوهشگران دانشگاه کارولینای شمالی موفق به ساخت نانوحامل دارویی شدند که شباهت زیادی به گل بابونه دارد.

این نانوساختار که نانوبابونه نامگذاری شده، می تواند داروی ضد سرطان را با خود حمل کرده و درون سلول های سرطان ریه رهاسازی کند.

«ژن گو» از محققان این پروژه می گوید: ما موفق به ارائه روشی شدیم که با کارایی بالا می تواند مانع از رشد سلول های سرطان ریه در موش ها شود. ما نانوحامل ساخته شده را در آزمایشگاه روی سلول های مختلف آزمایش کردیم. نتایج نشان داد که این نانوحامل می تواند اثرات مثبتی روی سلول های سرطان پستان، پروستات، کبد، رحم، مغز و سرطان خون داشته باشد.

محققان برای ساخت این نانوحامل از پلیمر «پلی اتیلن گلیکول« استفاده کردند که دارای زنجیره بلندی بوده که از روی آن شاخه هایی کوتاه منشعب شده است.

محققان داروی ضدسرطان کامپتوتسین را به صورت مستقیم روی این رشته های کوتاه و دوکسوروبیسین را درون محلول قرار دادند.

پلی اتیلن گیلیکول یک ماده آبدوست است در حالی که کامپتوتسین و دوکسوروبیسین آبگریز هستند بنابراین این دو داروی ضد سرطان به صورت خوشه درون محلول در خواهند آمد به طوری که پلی اتیلن گلیکول آن ها را پوشش داده است.

این ساختار شبیه به گل بابونه شده است که قطری در حدود 50 نانومتر دارد. این نانوحامل را می توان به بیمار سرطانی تزریق کرد.

با تزریق این نانوحامل به بدن، جریان خون آن را در بدن پخش می کند تا این که توسط سلول های سرطانی جذب شوند.

یکی از دلایلی که محققان از پلی اتیلن گلیکول استفاده کردند این است که این پلیمر می تواند دارو را به مدت طولانی تری درون جریان خون نگه دارد.با وارد شدن نانوحامل به سلول سرطانی، دارو رهاسازی می شود.

«وانی تای» از محققان این پروژه می گوید: هر دوی این داروها به هسته سلول حمله می کنند، اما مکانیسم آن ها متفاوت است. ترکیب این دو دارو موجب افزایش اثربخشی آنها می شود. ما امیدواریم در آینده بسیار نزدیک آزمایش های بالینی این نانوحامل را شروع کنیم.

پیش از اقدام برای آزمایش های بالینی، محققان این نانوحامل را روی موش ها آزمایش کردند تا به یافته های خود در آزمایشگاه اعتبار بیشتری ببخشند.

نتایج این پژوهش در قالب مقاله ای با عنوان «Folding Graft Copolymer with Pedant Drug Segment for Co-Delivery of Anticancer Drugs» در نشریه «Biomaterials» به چاپ رسیده است. (ایسنا)