به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛یکی از بزرگترین رمز و رازهای هستی و زیباترین پیوند ارتباط بین سرور خلایق،[1] امام مهدی(علیه السلام) و سرور زنان[2] حضرت زهرا(سلام الله علیها) است.



این چه سرّی است که بارها، گلواژه زیبا و دلنشین «مهدی» جسم و جان کوثر هستی را طراوت بخشید و گلستان حیاتش، با گل نرگس معطر گشت. یوسف زهرا(علیه السلام) نیز جام عمرش لبریز از عشق به مادر است. این ارتباط و پیوند وسیع و وثیق، سبب شده که خرمنی در این خصوص خلق شود و در این صفحه، خوشه‌هایی تقدیم می‌شود.



مهدی(عج الله تعالی فرجه) و مژده زهرا(سلام الله علیها)



پیامبر اسلام(ص) که خودش از بشارت به مهدی(عج الله تعالی فرجه) توسط جبرئیل امین، غرق در سرور و شادی است،[3] پاره تن خود را نیز غرق در شادی ساخته و می‌فرماید: «ابشری یا فاطمة فان المهدی منک؛[4] بشارت باد بر تو که مهدی از نسل توست.»



آری هرگاه پیامبر(ص) بخواهد، نازدانه‌اش را تا آخرین درجه، شاد سازد، سخن از مهدی(عج الله تعالی فرجه) به میان می‌آورد:



"و من ذریتک المهدی یملا الله عزوجل به الارض عدلا، کما ملئت عن قبله جورا»[5] و مهدی(عج) از فرزندان توست که خداوند متعال توسط او زمین را از عدل پر خواهد کرد، همچنانکه پیش از آن از جور پر شده است.



یاد مهدی(عج الله تعالی فرجه) تسلی زهرا(سلام الله علیها)



آخرین پیامبر(ص) الهی بارها برای خشنودی و تسلی پاره تن و جانش، در حساس‌ترین و بحرانی‌ترین، زمان‌ها، یاد مهدی(عج الله تعالی فرجه) را تقدیم می‌فرمود.



وقتی بغض، گلوی زهرا(سلام الله علیها) را می‌فشرد و اشک، گونه‌هایش را می‌شست، یکی از کارهای پیامبر(ص) برای خوشحالی و تسکین زهرا(سلام الله علیها) این جمله بود:



«والّذی نفسی بیده و منّا مهدی هذه الامّه الّذی یملأ الارض قسطاً و عدلا، کما ملئت ظلماً و جوراً؛ سوگند به آنکه جانم در دست اوست! مهدی(عج الله تعالی فرجه) این امت از ما خاندان است که خداوند به وسیلة او زمین را از عدل و داد پر می‌کند، همانگونه که از ستم و جور پر شده باشد».[6]



در روایت دیگری می‌فرماید: «مهدی(عج الله تعالی فرجه) این امت از ما خاندان است، آنگاه که دنیا را هرج و مرج فرا گیرد و آشوب‌ها آشکار گردد، راه‌ها بسته شده، برخی، بعضی دیگر را غارت کنند، بزرگان به کوچکان رحم نکرده و کوچکان احترام بزرگان را رعایت نکنند، در آن هنگام خداوند متعال نهمین هدایت‌گر از نسل حسین(عج) را بر می‌انگیزاند، او دژها و قلعه‌های گمراهی و دل‌های بسته شده را فتح می‌کند، او برای زنده ساختن دین در آخرالزمان قیام می‌کند. همچنان که من در اول زمان قیام کردم و زمین را از عدل و داد پر می‌کند همچنان که از جور و ستم پر شده باشد».[7]



آری! اشرف مخلوقات، یگانه دخترش، سرور زنان عالم را با یاد مهدی(عج الله تعالی فرجه) و مژدة ظهور دل‌داری می‌دهد. زیرا نام و یاد "مهدی" از ابتدای هستی برای معصومان شناخته شده است و حتی حضرت زهرا(سلام الله علیها) به هنگام نام بردن فرزندان معصومش برای سهل بن سعد انصاری به هنگام رسیدن به نام او در وصفش می‌فرماید:



«او کسی است که خداوند شرق و غرب زمین را به دست او می‌گشاید».[8]



مهدی(عج الله تعالی فرجه) زینت لوح فاطمه(سلام الله علیها)



در تولد امام حسین(علیه السلام) برای خشنودی و چشم‌روشنی مادر هستی، جبرئیل امین، هدیه آسمانی به عنوان حدیث لوح تقدیم نمود که درخشش تعابیر و تعاریف و توصیفات امام مهدی(عج الله تعالی فرجه) در این لوح جایگاه ویژه‌ای دارد.



به عبارت دیگر نام و یاد یوسف زهرا، جلوه‌ای ویژه در این عطیه مقدس و منور دارد، امام مهدی(عج الله تعالی فرجه) در این لوح منور با عنوان "رحمت بر عالمیان" "و کسی که کمال موسی و بهای عیسی و صبر ایوب دارد" ذکر گردیده است که جلال و جمال خاصی به این هدیه داده است».[9]



زهرا(سلام الله علیها) خواهان نرجس



حضور سبز طاهره مقدسه، زهرای مرضیه به همراهی حضرت مریم و هزار فرشتة بهشتی، برای افتخار بخشیدن به نرجس، جلوه‌ای از این راز و رمز است که سخنان حضرت مریم به نرجس خاتون در عالم خواب، ذره‌ای از این پرتو است. حضرت مریم به دخترش فرمود :



«زهرا سرور بانوان جهان و مادر همسر توست» لذا نرجس دامن زهرا را گرفته و اسلام آورد و بانوی عالم، عروسش را در آغوش گرفت.[10]



زهرا(سلام الله علیها) چشم انتظار دولت مهدی



تمام ظلم‌هایی که بر جهان هستی روا داشته شده پیامد ظلمی است که به حضرت زهرا(سلام الله علیها) شده و با نقشة شوم سقیفه، مدار خلافت را از خانة او به جای دیگری انتقال دادند، بنابراین مظلومان عالم به خصوص بزرگترین مظلومة عالم‌چشم انتظار دولت عدل فرزندش است که ظلمِ سنگین تاریخ پاسخ داده شود و ظهور رحمت واسعة الهی عزیزش، نعمتی برای ظالمان باشد.[11]



زهرا(سلام الله علیها) الگوی مهدی



برجسته‌ترین و گویا‌ترین این پیوند و ارتباط در کلام امام مهدی(عج الله تعالی فرجه) شکوفا شده است. یوسف زهرا(سلام الله علیها) می‌فرماید: «فی ابنه رسول الله لی اسوة حسنة»[12] و دختر پیامبر خدا(ص) برای من الگوی نیکویی است.



امام (عج الله تعالی فرجه) مانند مادرش زهرا(سلام الله علیها) با ایثار و تلاش و نپذیرفتن بیعت طاغوت‌ها خط مستقیم ولایت را معرفی و خط کفر و نفاق و بدعت را رسوا می‌سازد و در حقیقت دولتی که زهرا(سلام الله علیها) تشکیل داد صاحب آن مهدی است؛ بنابراین یکی از القاب مقدس امام زمان(عج) «صاحب الدولة الزهرا» است.[13]



اما آنچه از فرمایش امام مهدی(عج الله تعالی فرجه) درس می‌گیریم این است که فاطمه(سلام الله علیها) برترین الگو و سرمشق برای منتظران است؛ زیرا وقتی فاطمه(سلام الله علیها)، الگوی مهدی(عج الله تعالی فرجه) است، ما هم باید به امامِ خود اقتدا کنیم و دختر پیامبر را الگو خود قرار دهیم.



در پایان لازم است جلوه‌ای از توسل به حضرت زهرا(سلام الله علیها) و حضرت مهدی(عج الله تعالی فرجه) که هر دو سفره‌دار عالم هستند بیان شود:



علامه مجلسی روایت می‌کند، اگر حاجتی داشتی و سینه‌ات برای او تنگ شده، دو رکعت نماز بخوان؛ بعد از سلام نماز، سه مرتبه تکبیر بگو و تسبیحات حضرت زهرا(سلام الله علیها) را بخوان؛ سپس به سجده برو و صد مرتبه بگو: «یا مولاتی یا فاطمه اغیثینی»؛ پس گونة راست را بر زمین بگزار و همین را صد مرتبه بگو؛ و بعد از آن گونه چپ را بر زمین بگذار و همین را صد مرتبه بگو، و سپس به سجده برو و همین را صد و ده مرتبه بگو، و حاجت خود را یاد کن؛ به درستی که خداوند برآورده می‌کند، ان‌شاء‌الله‌تعالی.[14]



امام جواد(علیه السلام) هر روز، هنگام زوال به مسجد رسول خدا(صلی الله علیه وآله) رفته و پس از سلام و صلوات بر رسول خدا(صلی الله علیه وآله) به سراغ خانه مادرش زهرا(س) که در همان نزدیکی قبر پیامبر(صلی الله علیه وآله) می‌رفت و کفش‌هایش را در آورده و با نهایت ادب و خضوع، داخل خانه شده و در آنجا نماز و دعا می‌خواند و دقایق طولانی به عبادت مشغول می‌شد و هرگز دیده نشد به زیارت رسول خدا(صلی الله علیه وآله) برود و سراغ مادرش را نگیرد.[15]



همچنین نقل است که آن حضرت در 4 سالگی به شدت در غم و اندوه غوطه‌ور شده بود، پدر بزرگوارش از سبب آن می‌پرسد. حضرت جواد(علیه السلام) از مصیبت‌های مادرش زهرا(سلام الله علیها) و انتقام عصر ظهور یاد می‌کند.[16]





پی نوشت ها:

[1] . «لو قد قام سید الخلق»، فروع کافی، ص 207، ح 346.

[2] . ر.ک فصلنامه انتظار، ش 7، ص 83 و ش 12، ص 414.

[3] . بحارالانوار، ج ،51 ص 77.

[4] . کنزالعمال، ج 2، ص 105.

[5] . بحارالانوار، ج 40، ص 66.

[6] . بحارالانوار، ج 28،ص 52.

[7] . بحارالانوار، ج 36، ص 307.

[8] . بحارالانوار، ج36 ، ص 352.

[9] . کمال الدین، ج 2، ص 290؛ بحارالانوار، ج 26 ص 159.

[10] . کمال الدین، ج 2، ص 384؛ بحارالانوار، ج 51 ص 61.

[11] . بحارالانوار، ج 22،ص 368.

[12] . بحارالانوار، ج53 ، ص 180.

[13] . نجم الثاقب، ص 80.

[14] . بحارالانوار، ج 102، ص254 ، ح 13.

[15] . همان.

[16] . چشمه در بستر، ص 505.