آنجا که بازیکنان پرسپولیس هم‌داستان با هواداران مجموعه سرخ، پیله کرده‌اند به یک دقیقه و دوازده ثانیه‌ای که علیرضا فغانی باید به عنوان وقت تلف شده در تلف شده (!) بازی لحاظ می‌کرد و نکرد. پرسپولیسی‌ها تایمر به دست، ثانیه به ثانیه جنجال‌های وقت تلف شده را مطابق برنامه عادل فردوسی‌پور لحاظ کرده و می‌گویند، اگر فغانی این زمان را محاسبه می‌کرد، قطعاً گل سوم را می‌زدند و مساوی بیرون می‌آمدند، غافل از اینکه صرف نظر از این تایم کوتاه، بیش از چهار دقیقه نیمه دوم بازی را خود بازیکنان پرسپولیس با اعتراض‌های بی‌مورد به داور، حلقه زدن دور فغانی و تلاش برای برگرداندن تصمیم داوری که به هیچ‌وجه برنمی‌گردد و برهم‌ نگشت، تلف کردند. آیا این چهار دقیقه که با عادت بد و اشتباه اعتراض به سوت داور هدر رفت، از آن یک دقیقه و دوازده ثانیه که فغانی تحت تأثیر جو نگرفت، بیشتر نبود و نمی‌توانست بیشتر به پرسپولیس کمک کند؟ البته این اعتراض‌های بی‌مورد به داور تنها مختص به پرسپولیس نیست. در همین فصل لیگ برتر بارها پیش آمده بازیکنان یک تیم با اعتراض به داور بازی، دست‌کم پنج دقیقه از زمان بازی را تلف کرده و دست آخر، سر ۳۰ثانیه وقت تلف شده با داور چانه زده‌اند! باز اگر تصمیم داور با این اعتراض‌ها برمی‌گشت، می‌شد به عنوان یک تاکیتک جانبی یا حربه بیرونی به این موضوع نگاه کرد اما اعتراض‌های بی‌مورد که در حال شدت گرفتن است، تنها به تیم‌های معترض لطمه می‌زند. نمونه‌اش همین پرسپولیس که حالا افسوس وقت تلف کرده و هدر داده را می‌خورد!

^{* این یادداشت در ستون حرف آخر پنج‌شنبه ۲۸ بهمن روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.}