به گزارش مهر، وقتی هوا به شدت گرم می‌شود، جانوران از شیوه‌های مختلفی برای مقابله با آن و نجات جان خود استفاده می‌کنند. این نگرش در میان زنبورها چیزی متفاوت از بسیاری از جانوران دیگر است.



زنبورهای عسل استراتژی‌های محدودی برای خنک نگه داشتن کندو دارند. برخی با بال زدن و برخی با خروج از کندو و راه یافتن جریان هوا به این روند کمک می‌کنند. اما برخی زنبورها نیز با خروج از کندو و رساندن خود به آب موجود در محیط اطراف، معده خود را با آن پر کرده و به سوی کندو پرواز می‌کنند.



در ادامه زنبورها آب موجود در معده‌شان را به دهان منتقل کرده و در محیط پخش می‌کنند. بدین ترتیب با تبخیر آب پخش شده در محیط، دمای کندو کاهش می‌یابد.



محققان دانشگاه کورنل برای درک بهتر این موضوع دو کندوی عسل را که هر یک حدود ۳ هزار زنبور را در خود جای داده بودند در معرض لامپ روشن قرار دادند. زمانی که زنبورها به آب دسترسی نداشتند دمای کندوها تا ۴۳ درجه نیز افزایش یافت حال آن که دمای بیش‌تر از ۴۰ درجه برای کندوها و زنبورهای عسل خطرناک است زیرا این شرایط به کم‌آبی زنبورها و در نهایت مرگ آنها منجر می‌شود.



اما در کمال حیرت مشخص شد که پس از قرار گرفتن ظرفی در نزدیکی کندوها، دمای آنها کاهش قابل توجهی یافت. این نشان می‌دهد که آب موجود در ظرف به نحوی سر از کندوها درآورده است اما چگونه؟



بررسی‌های دقیق نشان داد که پس از اتمام آب کندو و افزایش دمای آن، زنبورهایی که داخل کندو باقی مانده بودند با استفاده از زبانشان، دهان زنبورهای جمع‌کننده آب را لمس کرده و از آنها خواهش می‌کنند که آب موجود در بدنشان را در محیط کندو پخش کنند. نکته جالب اینجاست که چنین خواهشی در مواقعی که دمای کندو در شرایط مساعدی است مشاهده نمی‌شود.