الهام یوسفی کارگردان و بازیگر نمایش «میدان نبرد، پیکر زن» درباره این اثر نمایشی که این روزها در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است به خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه استقبال از نمایش راضی‌کننده بوده است و بیشتر از انتظارمان فروش داشته که جای خوشحالی دارد. این نمایش اقتباسی از نمایشنامه «پیکر زن، همچون میدان نبرد» است که متفاوت‌ترین متن ویسنی یک به حساب می‌آید.
وی درباره رویکردی که به متن داشته است، توضیح داد: برای بازنویسی و اجرای این نمایشنامه از متن فرانسوی ویسنی یک، بهره گرفتیم و با اجازه نویسنده حذف و اضافه‌هایی در کار انجام شده است. حتی پایان نمایش نیز متفاوت از متن ویسنی یک است و از آنجا که این روزها با مخاطبانی که دائم در شتاب هستند روبرو هستیم و نمایشنامه نیز اثری ساده با ریتمی کند است در اجرا حذفیاتی داشتیم و ریتم کار را تندتر کردیم. مونولوگ اول و پایان نمایش را هم خود من نوشتم که به اجرا اضافه شده است.
یوسفی درباره ویژگی‌های نمایش عنوان کرد: داستان «میدان نبرد، پیکر زن» به مقوله جنگ بوسنی می‌پردازد که به مدت سه سال و از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ به طول انجامید و یکی از فجایع تاریخ بشریت به حساب می‌آید. این نمایش داستان یک جنگ میان نژادی را به تصویر می‌کشد که در آن اصلاح نژادی صورت گرفته است و تجاوز، یک غنیمت جنگی به حساب می‌آمده است. در این میان دختر جوانی اهل بوسنی که مورد تجاوز قرار گرفته و باردار است در تقابل با یک زن روانشناس آمریکایی قرار می‌گیرد و هر ۲ تجربیاتشان را ورای مرزهای جغرافیایی روایت می‌کنند.
وی در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: برخلاف متن ویسنی یک که اثری رئالیستی است این نمایش به شیوه سوررئال روایت می‌شود و در اکت‌ها و میزانسن و حتی آکسسوار این ویژگی رعایت شده است.
نمایش «میدان نبرد، پیکر زن» بر اساس نمایشنامه‌ای نوشته ماتئی ویسنی‌یک نمایشنامه‌نویس فرانسوی- رومانیایی، با طراحی و کارگردانی الهام یوسفی با بازی سهیلا صالحی و آوا علوی تا پایان خردادماه ساعت ۱۹:۴۵ در سالن شماره ۲ عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است.
