دوره کمون بیماری یا فاصله زمانی میان عفونت با ویروس و شروع علائم، از دو تا ۲۱ روز متفاوت است. بیماران هنگامی که شروع به نشان دادن علائم می‌کنند، واگیردار می‌شوند.

در محله آغازین بیماری ویروس ابولا (EVD) بیماران دارای التهاب گلو و غشاهای مخاطی چشم (التهاب ملتحمه)، دردهای شکمی و استفراغ هستند.

هنگامی که عفونت وارد مرحله تهاجمی می‌شود، باعث آسیب شدید به پوست می‌شود. تاول‌های کوچک سفید در کنار جوش‌های قرمز روی پوست ظاهر می‌شود که به آن بثورات ماکولوپاپولر می‌گویند. این جوش‌ها هنگامی که پوست قوام خمیری پیدا می‌کند به صورت کبودی در می‌آیند. گسیختگی‌های پوستی به طور تصادفی ظاهر می‌شوند، و امکان خروج خون را می‌دهند. پوست آنقدر ضعیف می‌شود که به آسانی با هر حرکت بیمار پاره می‌شود.

سطح زبان به رنگ قرمز درخشان درمی‌آید و نهایتا ریزش می‌کند، ممکن است قطعات زبان به بیرون تف شوند یا بلعیده شوند.

این ویروس به عنوان عفونتی سیستمیک شناخته می‌شود که به معنای آن است که عفونت به هر بافت و اندام بدن به جز عضلات اسکلتی و استخوان‌ها حمله می‌کند. این ویروس همچنین با ایجاد خونریزی و نیز لخته شدن خون همراه است.

این ویروس باعث لخته شدگی در جریان خون می‌شود. این لخته‌ها جریان خون را مسدود می‌کنند و این امر به نوبه خود باعث ایجاد جوش‌های قرمز روی پوست می‌شود. این لخته‌ها همچنین جریان خون به اغلب اندام‌های بدنی مانند ریه‌ها، مغز، کبد، روده‌ها، کلیه‌ها و بیضه‌ها کند می‌کنند. همه این اندام‌ها به شدت آسیب می‌بینند و نهایتا از کار می‌افتند.

به علت این اثرات مخرب فراوان بر بدن، مرگ ممکن است به علت شوک، نارسایی کلیه یا از دست رفتن خون دهد.

ترتیب زمانی علائم

روز ۷ تا ۹: سردرد، خستگی، تب، درد عضلانی.

روز ۱۰:تب شدید ناگهانی، استفراغ خون، بیحالی.

روز ۱۱: کبود شدگی،آسیب مغزی،خونریزی از بینی،‌ دهان، چشم‌ها و مقعد.

روز ۱۲: از دست رفتن هشیاری، تشنج، خونریزی گسترده داخلی، مرگ.

• چطور ابولا نگیریم؟