محمد پژوهی متخصص غدد، در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران، گفت: زخم پای دیابتی معمولاً در دیابتی‌هایی ایجاد می‌شود که قند آنها قابل کنترل نیست و دارای اختلالات عروقی در اعصاب پا هستند و همین دو مورد منجر می‌شود تا وقتی وسایل مختلف روی پا می‌افتد یا پای آن‌ها با میز یا یک چیز کوچک برخورد کند یا پای آن‌ها حرارت بخورد چیزی را احساس نکنند و باعث ایجاد یک زخم کوچک در پای آن‌ها می‌شود و چون دیابت دارند و قند بالا دارند و قابل کنترل نیست معمولاً زود جوش نمی‌خورد و باعث عفونت می‌شود و این کم کم پیشرفت می‌کند و زخم پای دیابتی را ایجاد می‌کند.

پژوهی تأکید کرد: زخم پای دیابتی قابل درمان است و اگر زود به پزشک متخصص مراجعه کنند معمولاً درمان می‌شوند و آنتی بیوتیک به آن‌ها داده می‌شود و پمادهای شستشوی زخم و پانسمان‌های زخم برای آن‌ها انجام می‌شود و اگر در نهایت زخم به استخوان برسد و به درمان جواب ندهد منجر‌ به قطع پا می‌شود بنابراین قابل درمان است.

وی عنوان کرد: عوامل ارثی، ژنتیکی، محیطی، آلودگی‌های مختلف، عدم کنترل فشار، چربی، و عوارض قلبی و عوارض عصبی در ایجاد زخم‌ پای دیابتی تأثیر دارد.

این متخصص پژوهی خاطر نشان کرد: بیماران دیابتی در صورتی که سعی کنند قند خون را کنترل کنند و پای خود را هر روز بازدید کنند کوچکترین زخم، پینه را با پزشک معالج در میان بگذارند و اگر پای آن‌ها بی حس شد یا گزگز کرد و دردی در پای خود احساس کردند می‌توانند از زخم پای دیابتی پیشگیری کنند.

این افراد باید ناخن‌های خود را از ته نگیرند و ناخن داشته باشند و با دمپایی روی فرش راه بروند زیرا ممکن است وسایل کوچکی روی زمین باشد و در پای آن‌ها برود.

انتهای پیام/