از در که وارد می‌شوم حوض آبی وسط حیاط و شیرهای بدون آب مسجد نظرم را جلب می‌کند، وضعیتش نشان می‌دهد که مدت‌ها خالی است. جنازه بَنرهای به جا مانده و آویزان از قبل، چشمم را می‌زند اما اثری از یادگارنویسی به روی در و دیوارمسجد نمی‌بینم. با این حال سکوت برای عبادت با معبود در اینجا بیداد می‌کند.
به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، مسجد چهار ایوان ورامین شاهکار معماری دوره ایلخانی است که در حکومت سلطان محمد اولجایتو ساخته شد. این بنا در مرکز بافت قدیم شهر ورامین قرار دارد. معماری این مسجد شامل سه بخش مدخل (سردر و ایوان ورودی مسجد)، صحن (ایوان‌ها و رواق‌های پیرامون صحن) و بخش اصلی شبستان گنبددار است.
نمای بیرونی مسجد را با کاشی‌های آبی تزیین کرده‌اند، اما داخل آن ساده است تا هر کسی که برای عبادت داخل مسجد می‌آید از تعلقات دنیوی دل بکند. کتیبه‌های سوره "جمعه" در متن و حاشیه با خط کوفی آن از نمونه‌های خوب کتیبه‌های گچبری عصر ایلخانی است.
شاخص‌ترین اثر باقی مانده در این مسجد سوره جمعه است که بالای محراب نوشته شده است. گچ بری‌های این نقوش پیچیده اسلیمی، هندسی، گل و بوته و به رنگ خاک است.
سمیرا براتی، راهنمای یکی از تورها که گردشگران را برای دیدن این مسجد آورده می‌گوید: در زمان‌های بسیار دور بر اثر سیلی که روانه شد، نقوش اسلیمی و هندسی از پایین تا ارتفاع 3 متری محراب از بین رفت. بیشترین تزئینات بنا در قسمت جنوبی و داخل ایوان و شبستان گنبددار مسجد است. پرونده این مسجد برای ثبت جهانی در دست اقدام بود اما نمی‌دانم این پرونده همچنان باز است یا نه.
ازجمله مصالح به کار رفته در ساختمان مسجد جامع ورامین، آجر، ملات و ساروج است و همچنان نماز جمعه در تابستان در این مسجد برگزار می‌شود.
این بنا به شماره 176 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.
انتهای پیام
5953684
مهمترین اخبار فرهنگی‌هنری
