علی براتی طراح حرکت موسیقی-نمایش «علمدار» که این شب‌ها در تالار وحدت روی صحنه می‌رود، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره همکاری با این پروژه گفت: همکاری با موسیقی-نمایش «علمدار» در تداوم ۲ دهه همکاری من با حسین پارسایی و تولید آثاری تجربی که در زمینه طراحی حرکات و معاصرسازی مفاهیم قابل اعتنا هستند، بوده است.
وی درباره ویژگی‌های این اثر توضیح داد: موسیقی-نمایش «علمدار» از منظر فرم و حرکت همچون سایر نمایش‌ها به ویژه آثار مذهبی حسین پارسایی دارای مجموعه حرکاتی هدفمند و متناسب با ظرفیت موسیقی و محتوای متن نمایشی است و همواره تا رسیدن به تکنیک‌های مورد نظر، طراحی حرکت در طول تمرینات چندین بار دستخوش تغییرات می‌شود.
براتی افزود: نکته قابل تامل در طراحی حرکات موسیقی-نمایش «علمدار» نگاه توحیدی، مفهومی و نمادین آن است. در واقع مجموعه حرکات طراحی شده با تاکید بر عنصر «دست» نشانه و مظهر یک عروج آسمانی است. رمز و راز دست‌هایی که به جای بردن جرعه‌ای آب، دریایی از حقیقت را نمایان می‌کند.
وی ادامه داد: به طور طبیعی موسیقی اثر و سپس گفتار نمایشی منشا اصلی طراحی حرکات است تا بتوان به فرمی از ارتباط بدون کلام و یا همان بیان بدن دست یافت. به طور طبیعی ضرباهنگ موسیقی در پویایی و هیجان و یا وقار و آرامش اثر بسیار موثر است. به هر ترتیب چنین هماهنگی متاثر از احساس، عملکرد و هماهنگی گروه فرم و حرکت خواهد بود. همچنین بخشی از جلوه‌های طراحی به لباس و نور هم مربوط می‌شود.
براتی در پاسخ به این پرسش که در طراحی حرکت تابع موسیقی است یا کلام، بیان کرد: من به عنوان طراح حرکت با ژست، اندیشه و احساسات اجراگر روبرو هستم. از نظر من ژست بر صدا و کلمه ترجیح دارد تا به یک بیان فیگوراتیو در ارائه مفهوم برسیم. بنابراین گاهی طراحی، تابع موسیقی است و گاهی برای یک تابلوی نمایشی موسیقی ساخته می‌شود.
وی ادامه داد: در «علمدار» موسیقی و کلام هر ۲ عنصر موثر بودند. ابتدا با سمپل هایی که آهنگساز در اختیارم گذاشت طراحی اولیه شد و بعد در جلسات تمرین با حضور ارکستر و گروه آوازی در تالار تمرین کردیم. در واقع «علمدار» تلفیقی از تمام عناصر ممکن و موجود است. کلام به معنای شعر و ملودی و موسیقی به عنوان اتمسفر اجرا، مبنای طراحی حرکت در این اثر است.
وی در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: در پایان از رضا راد و خانم سیاس به‌عنوان دستیاران و اعضای گروه حرکت میلاد محمد زاده، آصف جاودان فرد، یونس حمزه لویی، سعید نوعی، میثم جبارزاده، شاهین کیانی‌نژاد، رضا خاکی، امید کفایتی، فربد ولدی، الکس ملک کرم، محمد حیدری، اسماعیل صالحی، حامد شمس و مهدیار کشمیری و دیگر دست‌اندرکاران پروژه که در یک بازه زمانی محدود من را همراهی کردند، سپاسگزارم.
