جامعه ما دچار بیماری است. اینکه کشف حجاب یک نفر موردتوجه مردم و افکار عمومی قرار گیرد این خیلی نشانه خوبی نیست. یکی از مهم‌ترین مسائل حفظ حریم خصوصی و زندگی افراد است. به نظر می‌رسد این اصل خیلی برای جامعه ما محترم نیست و به رسمیت شناخته نمی‌شود. ما حق نداریم وارد حوزه خصوصی افراد شویم. حوزه خصوصی افراد محترم است مشروط بر اینکه قانون نقض نشود.

متأسفانه جامعه ما و نظام‌ها و نهادهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه افراد را تشویق و حتی وادار می‌کنند چیزی غیرازآن خود واقعی خود باشند. اگر خانم نامداری خود را خیلی محجبه نشان نمی‌داد شاید این واکنش بی‌رحمانه نسبت به ایشان ایجاد نمی‌شد.

نامداری احتمالاً مجبور بوده است به خاطر موقعیت شغلی‌اش و برای خوشایند جایی که در آن کار می‌کند، خود را آن چیزی که نیست نشان دهد. غافل از اینکه اگر مشخص شود تظاهر می‌کند جامعه به او رحم نمی‌کند. بسیاری از حملات به او ازاین‌جهت است که با تظاهر کردن و ریاکاری سعی کرده است امتیازاتی به دست آورد. این ناهنجاری دیگری است که متأسفانه در جامعه ما وجود دارد. افراد تظاهر می‌کنند به چیزی که نیستند تا امتیازی به دست آورند.

فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در این‌گونه موارد و یا در مواردی همچون فساد، تاریکخانه اشباح را روشن می‌کند و بیماری‌های جامعه را به ما نشان می‌دهد.

دلیل این‌گونه افشاگری‌ها و بازتاب گسترده و واکنش منفی جامعه تظاهر و ریاکاری در پس‌زمینه آن است. اگر صادق زیباکلام خود را نماز شب خوان معرفی کند و بعد معلوم شود شرب خمر کرده است، جامعه واکنش نشان خواهد داد؛ اما همین صادق زیباکلامی که می‌بینید و می‌شناسید شرب خمر کند موجی به وجود نمی‌آید، فقط عده‌ای اصولگرا می‌گویند ما از اول می‌دانستیم که او این‌گونه است؛ اما عامه مردم حتی ممکن است از حریم صادق زیباکلام دفاع کنند، چراکه تظاهر و ریاکاری در کار نبوده است.