هادی صمدیه در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: مقالات اگر بر مبنای خلاءهای پژوهشی موجود باشند، می‌توانند به تولید علم منجر شوند.
وی افزود: آسیب در پژوهش و مقاله نویسی از جایی آغاز می‌شود که به جای مساله‌یابی به مساله‌سازی توجه می‌شود.
کارشناس مشاوره و راهنمایی مرکز مشاوره و درمان دانشگاه بیرجند بیان کرد: نکته دیگر آن است که زمانی پژوهش به عنوان یک منبع معتبر به تولید علم منجر می‌شود که به مسائل موجود در جامعه بپردازد به عبارتی مساله ما باشد و نه مساله دیگران. این یک ضعف جدی پژوهش‌های کنونی است.
صمدیه ادامه داد: برای تولید علم، نمی‌توانیم پژوهش را کنار بگذاریم به خصوص نمی‌توانیم پژوهش‌های اکتشافی و کیفی که به تولید علم نزدیکی بیشتری دارند را نادیده بگیریم.
وی تصریح کرد: تقویت بنیه علمی در جوامع، پیش از هر چیز نیازمند این است که به این موضوع توجه شود که علمی که در دانشگاه‌ها در اختیار علم‌آموزان قرار می‌گیرد تا چه میزان متناسب با نیاز جامعه بوده و تا چه میزان جنبه‌های مهارتی افراد را مورد توجه قرار می‌دهد.
کارشناس مشاوره و راهنمایی مرکز مشاوره و درمان دانشگاه بیرجند بیان کرد: به عبارتی تقویت بنیه علمی جوامع زمانی امکانپذیر است که آن علم برای افراد و برای جامعه سودمندی داشته باشد و محدود به کاربست در موقعیت صرف آموزشی نباشد.
صمدیه با بیان اینکه نقش اساتید دانشگاهی به عنوان الگو نیز حائز اهمیت است، اظهار کرد: تقویت بنیه علمی الزاماً به معنای بالا بردن تعداد مقالات و کتب نیست، بلکه ترویج تفکر علمی در بین دانشجویان، مسأله‌ای فراتر از تولید صرف مقالات است.
وی یادآور شد: تفکر علمی زمانی رونق می‌گیرد که افراد یا فراگیران با خواسته خود و با کنجکاوی خود راه کشف کردن ناشناخته‌ها را در رشته‌های خود پیش بگیرند نه اینکه صرفاً معدل بالا به عنوان یک ارزش در اولویت قرار گیرد.
انتهای پیام
