جمع‌آوری متکدیان پیش‌بینی شده بود اما برای کودکان کار به هیچ عنوان رویکرد«جمع‌آوری» نبوده و نداریم. جمع‌آوری کودکان کار در تهران که این اواخر شاهد آن بودیم یک استثناست. گهگاهی یک مسئول برسر کار می‌آید که یا به‌دلیل عدم‌شناخت جنس کار یا به‌دلیل قرار گرفتن تحت فشارهای سیاسی، اقدامات نسنجیده‌ای انجام می‌دهد ومتأسفانه در پایان می‌بینیم با یک اقدام آبروی یک سازمان مردمی را می‌برد. بهزیستی اصلا با رویکرد قهری و سلبی هیچ زمانی موافق نبوده است. روح کار در بهزیستی در مورد کودکان کار در هیچ دوره‌ای «جمع‌آوری » آنها نبوده و نیست.



موضوع کودکان کار پیچیدگی اجتماعی بسیاری دارد. به همین سادگی نیست که با جمع‌آوری آنها مسئله حل شود؛ مثلا کودکان اتباع بیگانه بدون مجوز و کودکان بی‌هویتی که از مادر ایرانی و پدر غیرایرانی متولد شده‌اند، بخشی از جامعه کودکان کار کشورمان را تشکیل می‌دهند. این دو گروه، کودکانی هستند که هنوز در مورد آنها تصمیم‌گیری روشنی گرفته نشده است.جمع‌آوری کودکان کار در تهران یک اقدام اشتباه محض بود؛ در این رابطه آن کسی که دستور داد و آنکه اجرا کرد هر دو اشتباه کردند. این همه مخالفت‌های مدنی و مسئولان کشور با موضوع جمع‌آوری کودکان کار از سر دشمنی با یک سازمان و یک شخص خاص نیست؛ مخالفت با یک کار اشتباه و بد است. در واقع کسی مخالف این نیست که کودکان کار در کنار کارکردن از سایر حقوق‌شان بهره‌مند شوند، به مدرسه بروند و مانند دیگر کودکان به جای کار، بازی و کودکی کنند اما وقتی خانواده به درآمد آنها نیاز دارد، حتی اگر کودکان را از خیابان جمع‌آوری هم کنیم باز به کارهای زیرزمینی پناه می‌برند. باید قبول کنیم که طرح جمع‌آوری کودکان کار اشتباه بود. البته این کار اشتباه بارها به‌صورت مقطعی در شهرستان‌ها انجام شد اما هیچگاه نتیجه نگرفت. آن عواملی که باعث می‌شود کودک، خیابان را به‌عنوان محیط کار انتخاب کند، بسیار پیچیده است.



متأسفانه ما هیچ کنترل و مدیریتی روی این عوامل نداریم. تازمانی که جامعه ما با فقر دست و پنجه نرم می‌کند و نظام فراگیر اجتماعی ندارد، طبیعی است که فقرا در آن برای سیر کردن شکم‌شان به تکدی‌گری، فال فروشی، سرقت و... روی ‌آورند. تا زمانی که عوامل و دلایل ورود کودکان کار به خیابان، شناسایی، مدیریت و برطرف نشود، اقدامات جانبی مثل جمع‌آوری آنها، تنها پاک کردن صورت مسئله است.