به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری فارس، «محمود نظری» یکی از شایسته‌ترین هنرمندان حوزه تجسمی و کاریکاتور است که در 90 جشنواره ملی و بین‌المللی از جمله آل سقوط، داعش، یمن، ایران آینده، نقد فضا و بنای شهری، کتاب، جی‌آی وینگ چین و...  جایزه‌های برتر را از آن خود کرده بود.

وی هم اکنون با خبرگزاری فارس و همچنین نشریات محلی در استان همدان همکاری می‌کند و اخیرا نیز به عنوان نماینده کاریکاتوریست‌های ایرانی به عراق می‌رود تا آثار جشنواره داعش را در اربیل عراق به نمایش بگذارد.

خاطرات محمود نظری از حضورش در عراق را در ادامه می‌خوانیم:

یکشنبه 24 آبان 94 من به عنوان نماینده هنرمندان ایرانی به همراه 40 اثر کاریکاتور با موضوع داعش راهی فرودگاه می‌شوم تا نمایشگاهی (به همت حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و با همکاری کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در اربیل) با این موضوع در محل وزارت فرهنگ اقلیم کردستان عراق در شهر اربیل برگزار کنیم.

کارتن بزرگی که آثار کاریکاتور در آن قرار گرفته در گیت بازرسی باز شده و مورد بررسی قرار می‌گیرد و پس از طی مراحل بازرسی از طریق مرز هوایی فرودگاه امام خمینی(ره)، تهران را به مقصد اربیل ترک می‌کنم.

پس از پیاده شدن و چک شدن پاسپورت به سمت خروجی فرودگاه حرکت می‌کنم و با دیدن دوستانی که از رایزنی فرهنگی و کنسولگری جمهوری اسلامی در اربیل به استقبال بنده آمده‌اند، در مسیر فرودگاه تا محل اسکان متوجه می‌شوم که شهر اربیل شهری آرام و امن است و نباید خیلی نگران تهدیدات تروریستی باشم و زمانی که به محل اسکان می‌رسم متوجه می‌شوم باید نگران مسائل دیگری مانند نبود برق، گاز، فشار کم آب و نبود اینترنت و... در محل اسکان‌مان باشم! محل اسکان ساختمانی است روبه روی کنسولگری ایران در اربیل.

دوشنبه 25 آبان، در سالن نمایشگاه، آثار که انصافا به شکلی آبرومندانه و با کیفیت به وسیله حوزه هنری در ایران چاپ و شاسی شده، بر روی سه پایه‌هایی قرار می‌گیرد. سرانجام نمایشگاه آماده می‌شود که تا ساعتی دیگر به وسیله وزیر فرهنگ اقلیم و سرکنسول ایران افتتاح شود.

با حضور وزیر، سرکنسول و مقامات و همراهان و خبرنگاران و اهالی رسانه، نمایشگاه افتتاح می‌شود و من با حضور در کنار این مقامات با توضیح تک تک آثار و اجرای یک اثر (با موضوع، کاریکاتور عامل اتحاد و دوستی ایران و اقلیم کردستان) در حضور این دوستان سعی می‌کنم تا نماینده خوبی برای هنرمندان ایرانی باشم.

افتتاحیه به شکلی قابل قبول و با استقبال رسانه‌ها و بازدیدکنندگان و مصاحبه‌های پی در پی دوستان برگزار می‌شود و شاید همین افتتاح خوب و مصاحبه‌ها سبب می‌شود تا دوستان عزیزمان در کنسولگری به همین افتتاحیه بسنده کنند در روزهای بعدی نمایشگاه، آثار و هنرمندان را فراموش کنند و من در روزهای بعدی مانند یک کارمند (البته بدون دریافت هیچ حقوق و دستمزدی) در نمایشگاه حاضر می‌شوم و با پایان ساعت کاری به محل اسکان برمی‌گردم.

سه شنبه 26 آبان 94؛ به دلیل حساسیت موضوع نمایشگاه (داعش) مسائل امنیتی به شدت در مورد ما رعایت می‌شود و نیروهای پیشمرگ کرد در مسیر نمایشگاه، زمان حضور در نمایشگاه و مسیر بازگشت در کنارمان هستند. معاون وزارت پیشمرگ‌های کردستان به همراه محافظان و اسکورت ویژه به نمایشگاه می‌آید و با دقت آثار را دیده و می‌پسندد و از مسئولان می‌خواهد تا تعدادی از آثار را برایش ایمیل کنند.

چهارشنبه 27 آبان 94 در دانشگاه هنر اربیل؛ پس از حضور تعدادی از دانشجویان و اساتید دانشگاه هنرهای زیبای اربیل در نمایشگاه از من دعوت می‌شود تا برای بازدید از دانشگاه و برگزاری ورکشاپ به دانشگاه هنر اربیل بروم؛ نزدیکی‌های ظهر به دانشگاه می‌رسم.

نکته جالب و حیرت آور در بازدید از دانشگاه برای من، اول سطح کیفی بالای آثار دانشجویان و دوم فضای نامناسب دانشگاه است که در نگاه اول به نظرم می‌رسد مکان و فضای دانشگاه شباهت زیادی به زندان و بازداشتگاه دارد و عجیب بود که پس از سوال در این مورد حدس من مورد تأیید قرار گرفت و یکی از مسئولان دانشگاه توضیح داد که این مکان قبلا و حدود 20 سال پیش زندان اربیل بوده است!

در دیدار با رئیس دانشگاه و مدیران گروه‌های آموزشی هنر، مسئولین خواهان ایجاد ارتباط بیشتر بین هنرمندان اقلیم کردستان و کشور ما بودند که البته با مشاهدات من از گرفتاری ها و دل مشغولی های فراوان رابط فرهنگی کنسولگری ایران در اربیل و همکارانشان تحقق این موضوع بعید به نظر میرسد.

پنجشنبه 28 آبان 94؛ نمایشگاه به پایان‌ می‌رسد و در روزی که دیگر خبری از دوربین و خبرنگار و مهمان نیست٬ دوستان میزبان هم انگیزه‌ای برای برگزاری اختتامیه ندارند و آثار جمع آوری شده و من کم‌کم مهیای بازگشت به وطن می‌شوم.

http://fna.ir/F10QMG