محمدرضا شهبازی در سایت هفت راه، در یک مطلب طنزآمیز انتقادی درباره برنامه هفت و شیوه اجرای محمود گبرلو (شایسته)نوشت:



 شروع بخش گفتگو:



در خدمت بازیگر/ کارگردان/ تهیه کننده/ فیلمبردار/ گریمور/... توانمند سینما هستیم. از ایشون می‌خوام که اگر سلام و علیکی با بینندگان دارند انجام بدهند که بعد از ان من سوالاتم رو مطرح کنم.



میهمان سلام می‌کند و مجری سوالاتش را شروع می‌کند:



به طور کلی نظرتون درباره سینمای ایران چیه؟!



میهمان ۱۰ دقیقه هر چیزی که درباره سینمای ایران به ذهنش می‌رسد را می‌گوید و مجری فقط یکبار وسط صحبتهای او خودکارش را از جیبش در می‌آورد و بر می‌گرداند سر جاش! بعد از ده دقیقه مجری سوال چالشی و جدیدی را مطرح می‌کند:



یعنی به نظر شما مردم ما با سینما قهر کرده‌اند؟!



میهمان ۱۰ دقیقه دیگر بقیه چیزهایی که درباره سینمای ایران به ذهنش می‌رسد را بیان می‌کند. مجری در بین این ده دقیقه با خوردن یک قلوپ آب نقش موثری در جهت دهی به گفتگو ایفا می‌کند! سوال سوم مجری تاریخ سینمای ایران را به بعد و قبل از این سوال تقسیم می‌کند:



به نظر شما برای اینکه حال سینمای ایران بهتر بشه چی کار باید کرد؟!



میهمان واقعا هرچقدر تلاش می‌کند دیگر بیشتر از ۵ دقیقه چیزی درباره سینمای ایران به ذهنش نمی‌رسد! مجری در این ۵ دقیقه برای اینکه به میهمان کمک کند تا چیز بیشتری بگوید دو بار از کلمه «عجب» و یکبار از عبارت «جدی میگید؟» استفاده کرده و دو بار هم لبخند میزند!



هنوز ۵ دقیقه از زمان در نظر گرفته شده برای گفتگو باقی مانده، بنابراین مجری یک سوال دیگر هم می‌پرسد:



اگر حرف دیگری هم دارید بفرمایید!



میهمان که به جان خودش نمی‌داند دیگر چه باید بگوید، از مسئولان می‌خواهد که به سینمای ایران کمک کنند، به هنرمندان اعتماد داشته باشند و بگذارند نسیم خیرخواهی سینماگران از پنجره هنر به جامعه بورزد!



مجری از میهمان که زحمت کشیده آمده تشکر میکند و از مخاطبان که تا این وقت شب پای این گفتگوی جذاب نشسته‌اند تشکر می‌کند. زمانی که وله بخش بعد پخش میشود مجری سرش را بلند میکند و می‌بیند ای دل غافل! بجای مهناز افشار، مسعود کیمیایی روبرویش نشسته بود اما از آنجا که سوالهای او از همه عوامل سینما یک چیز است، هیچکس متوجه نمیشود مجری فکر میکرده میهمان یکی دیگر بوده است!