به گزارش ایسنا، متن یادداشت محمود عباسی بدین شرح است:
در میان بیم و امید ناشی از سرنوشت برخی عزیزان آتش نشانی که در زیر خروارها آهن و خاک گرفتارند که قلب آدمی را می فشارد و نفس ها را در سینه محبوس می دارد، شهادت برخی از این عزیزان، اندوهی بزرگ بر دل خانواده های شان و مردم قدرشناس ما نهاد که قلم از ترسیم آن ناتوان است. برای مردمی که مردانی بزرگ را برای آزمون روزهای سخت و دشوار در دامان خویش پرورانیدند و امروز طعم تلخ هجران آنان را تجربه می کنند چه دشوار است تحمل این رنج بزرگ، تحمل هجران فرشتگان مهاجری که اوج ایثار و گذشت و فداکاری را به نمایش گذاشتند و به لقای دوست پر کشیدند. زبان قاصر است از وصف این همه جانفشانی و بزرگواری و عظمت روحی این مردان بزرگ و قلم ناتوان است از ترسیم چهره این وارستگان خدوم که برای خدمت به مردم سراز پای نمی شناختند و دریغ و درد ما را که آتش و دود را در این راه سرد و سلامت می بینند و جان بر کف راه خدای می پویند.
مردم ما در پرورش هنرمندانی برای عرصه های مختلف اجتماعی و صحنه‌های سترگ بحرانی ید طولایی دارند که باید برای پاسداشت آن سر بر سجده عبودیت سائید. یک روز غواصان شهید دل بر دل امواج مواج دریا می زنند تا مردمی را از اسارت جلاد نجات بخشند و دیگر روز قامت برافراشته آتش نشانان جانفشانی که ققنوس وار دل بر شعله های آتش می زنند تا مردمی را از اسارت زبانه های آتش رهایی بخشند و همه تلاششان اینکه آن پرچم پر صلابت ایستادگی و مقاومت که امروز در عرصه خدمتگزاری صادقانه به مردم به اهتزاز در آمده است بر زمین نیفتد.
امروز شهیدان آتش‌نشان حماسه‌ای دیگر آفریدند و برای نجات جان کسانی که چشم در راه جانفشانی آنان دوخته بودند جان خویش را بر کف نهادند تا اوج عظمت و بزرگی عصاره های یک ملت را به تصویر کشانند. در آفرینش این صحنه های زیبا که تجلّی عظمت خلقت خداوندی است و چهره معصومانه آن عزیزان را به نمایش می گذارد، همه و همه یک هدف بزرگ را نشانه می رود که «پرستش به جز خدمت خلق نیست. » و بزرگترین درس این صحنه را باید در این نکته جستجو نمود که علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد.
