این روزنامه در سرمقاله خود نوشت: حماس یکی از مهمترین گروههای تاثیرگذار در فلسطین و قدرت حاکم برنوار غزه است ومصر با اعلام آن به عنوان یک سازمان تروریستی سومین کشوری است که همراستا با اسراییل، حماس را تروریستی اعلام کرده است.



اتحادیه اروپا که در سال 2003حماس را به عنوان یک سازمان تروریستی اعلام کرده در سال 2014به حکم دادگاه این اتحادیه درخصوص گروههای مبارز با اسراییل ،حماس را از این فهرست خارج کرد.



این تصمیم دادگاه مصری در مقطعی که پارلمانهای اروپایی یکی پس از دیگری دارند فلسطین را به رسمیت می شناسند و از دولتهای خود می خواهند این کشور را به رسمیت بشناسد، حداقل نشان میدهد مصر در جهت مخالف مجامع جهانی گام برمی دارد ،این هم درصورتی است که مصر را یک دولت خارجی درنظر بگیریم که هیچ رابطه ای با فلسطین نداشته و در نگاه و قضاوت دولت و سیستم قضایی آن جنبه عربی و اسلامی ملت مصر هم جایی ندارد چه رسد به روابط جغرافیایی و یا اصول اولیه سیاست ورزی.



این حکم به این معناست که عملا ملاکهای سیاسی امنیتی در رابطه حکومت مصر با نخستین دولت تروریستی (اسراییل) بر معیارهای عربی ، اسلامی و جغرافیایی ارجحیت دارد (دادگاه مصری که حماس را تروریستی اعلام کرده ، از بررسی پرونده مشابهی دررابطه با اسراییل، خودداری کرده با این استدلال که فاقد صلاحیت لازم دراین زمینه است!).



این تصمیم دادگاه مصر به عنوان بزرگترین کشور جهان عرب عملا مصر را همپیمان تل آویو و دنباله روی سیاسی برنامه های این کشور معرفی می کند.



این تصمیم دادگاه مصری همزمان با صدور احکام زندان ابد برای محمد بدیع یکی از رهبران اخوان المسلمین و معاونان وی خیرت شاطر و رشاد بیومی و چند چهره دیگرصورت گرفته است تا بر ادامه روند مواجهه دولت مصر با جماعت اخوان در داخل وخارج تاکید کند. حماس جزیی ازاین سازمان است) ، این تصمیم همچنین نشاندهنده فاصله روزافزون سیستم قضایی مصر از بیطرفی واستقلال و ئدنباله روی آن از رویکردهای سیاسی است.



به وضوح می توان بهم ریختگی در نگرش استراتژیک حکومت مصر را به حوادث سوم جولای و برکناری محمد مرسی مرتبط دانست، تحولی که جامعه وسیاست مصر را درگیر گروکشی های ویرانگر داخلی برسر قدرت کرد.



حکومت سیسی (نظام حاکم بر مصر پس از مرسی ) به زودی آنچه را که در پی آن بود در حمایت های مالی منطقه ای یافت و این نظام با گم کردن مسیر درست ، به دخالت روزافزون در خارج گرایش پیدا کرد و به وضوح فصل های پیوسته آن را در لیبی دیدیم، ولی حتی در بدترین حالتها هم پیش بینی نمی شد که دامنه این ماجراجویی های نظامی در لیبی و مصر به تغییر رویکردهای سیاسی، اسلامی و عربی وانسانی در رابطه با فلسطین هم کشیده شود.



اصرار بر این تصمیم نیز مانند همه تصمیمهای سیاسی غلط، صرفنظر از مباینت با اصول منطق و واقعیت ، این حکم را به تنبیهی جمعی برای ملت فلسطین در نوار غزه مبدل می کند مردمی که تا همین حالا هم ازتصمیمات نابخردانه مصر و اسراییل رنج بسیار برده اند. صلاح بردویل یکی از رهبران حماس نیز برهمین اساس اعلام کرده فلسطینی ها دیگر آمادگی کامل برای مقابله با تجاوزات یا قدرت نمایی های برخی سیاسیون مصری را دارند امری که درصورت وقوع ، شرم آورترین تحول در تاریخ جهان عرب خواهد بود.



خاورم/6002**1566