به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی موزه سینمای ایران، «ویرا لانگرووا»، «والری بو دو مارناک»، «احمد بویاچوغلو»، «آدور گوپالاکریشنان» و «رامان چاولا»؛ گروهی از داوران بخش مسابقه بین‌الملل سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، چهارشنبه پنجم اردیبهشت‌ماه 1397 از موزه سینمای ایران بازدید کردند.

در این بازدید، «احمد بویاچوغلو» از هنرمندان کشور ترکیه و عضو هیات داوران آسیایی در سخنانی ضمن ابراز خرسندی از حضور در موزه سینمای ایران، گفت: بسیار تحت تاثیر این موزه قرار گرفتم. ما در ترکیه تنها دو موزه خصوصی داریم که یکی از آنها در استانبول و دیگری در شهر آدانا قرار دارد.

وی با تحسین موزه سینمای ایران در جمع‌آوری گنجینه‌های فیلمسازان ایرانی، افزود: جمع آوری این میزان اشیا، اسناد و جوایز از سینماگران کار بسیار سختی است و موزه سینمای ایران کار بسیاری ارزشمندی برای جمع‌آوری این اشیا و اسناد انجام داده که این قابل تحسین است چرا که بسیاری از فیلمسازان نگاهی خودبینانه دارند و جوایز خود را به چنین جاهایی اهدا و واگذار نمی‌کنند؛ حتی پوسترهای مربوط به آثارشان را.

«احمد بویاچوغلو» در پاسخ به اینکه کدام بخش از موزه سینمای ایران برایشان جذابیت داشت، گفت: در حقیقت از همان ابتدا که وارد موزه شدم، تصاویر اشخاص، دستگاه‌ها و ابزارهای قدیمی سینمایی، مجموعه عظیم جوایزی که جمع‌آوری شده نظر من را به خود جلب کرد و به سختی این کار عظیم فکر کردم.

عضو هیأت داوران بخش مسابقه بین‌الملل سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، در پایان تاکید کرد: در این مجموعه آثاری از دهه 1960 و 1970 میلادی دیدم که واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم. از این رو وقتی به ترکیه بازگردم به مردم کشورم در مورد این موزه خواهم گفت و آنها را مطلع خواهم کرد. موزه سینمای ایران واقعا زیباست.

در ادامه «ویرا لانگرووا» منتقد و استاد دانشگاه در رشته سینما درباره موزه سینمای ایران گفت: این موزه بسیار جذاب است. من برای پنجمین بار است که از آن دیدن می‌کنم چون بسیار زیبا و الهام بخش است و به من برای مطالعات و تحقیقات پیرامون تاریخ سینمای ایران الهام می‌بخشد.

وی با ابراز علاقه‌مندی خود به تاریخ سینمای ایران، افزود: من درباره سینمای ایران و تاریخ آن مطالبی می‌نویسم و هر بار که از این موزه بازدید می‌کنم، به موارد جالبی پی می‌برم؛ جزییات بیشتری که به شما دید وسیع تری از تاریخ سینمای ایران ارائه می‌دهد.

لانگرووا که سردبیری چندین نشریه فیلم در اسلواکی و چک را برعهده دارد، ادامه داد: تاریخ سینمای ایران بسیار متنوع و با سبک‌های مختلف است. امروز بخشی از فیلم «دختر لر» را دیدیم که با همکاری هندوستان در آن کشور ساخته شده است و دیروز نیز در جشنواره جدیدترین فیلم «مجید مجیدی» را دیدیم که باز هم با همکاری کشور هندوستان تولید شده بود. در موزه سینمای ایران پوسترهای بسیاری با زبان‌های فرانسه، روسی و فارسی دیدم و این بیانگر این است که سینمای ایران ظرفیت بسیاری برای همکاری و ارتباط با فرهنگ‌های دیگر دارد و این ویژگی بسیار مهم و به نوعی ارتباط بیشتر و گفتگوی بیشتر با سینمای جهان است. به همین دلیل من به سینمای ایران علاقه دارم.

وی تاکید کرد: در حقیقت بخشی از این سینما، سینمای ملی است اما بخش دیگر، همکاری با سایر کشورها برای تولیدات مشترک سینمایی و داشتن ویژگی تنوع فرهنگی است. سینمای ایران این سطح تنوع فرهنگی را در بیان داستان‌ها دارد و در زمینه فرهنگ‌های مختلف فعالیت می‌کند.

عضو هیأت داوران بخش مسابقه بین‌الملل سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، افزود: وقتی به سینمای ایران در گذشته و امروز نگاه می‌کنیم این سطح بالای تعامل فرهنگی با دیگر فرهنگ‌ها را می‌بینیم که در حقیقت هسته اصلی این سینما، فرهنگ ایرانی است که توانایی برقراری ارتباط با سایر فرهنگ‌ها را دارد و این بسیار جذاب است.

این پژوهشگر تاریخ سینمای ایران در پاسخ به اینکه آیا این موزه در زمینه تحقیقات سینمایی درباره تاریخ سینمای ایران به شما کمک کرده، گفت: بله من از شما در مورد نخستین تصاویر سینمایی ایران پرسیدم که بیشتر آنها مربوط به دربار مظفرالدین شاه است. در آلبوم‌خانه کاخ گلستان تصویری دیده بودم که تعدادی از کودکان در حال اجرای برنامه برای سرگرم کردن شاه هستند. این تصویر در یکی از فیلم‌های ایرانی نیز استفاده شده بود و من در مورد آن مطلبی در رمان یکی از نویسندگان ایرانی خوانده بودم که این روایات تاریخی با سینمای ایران مرتبط است و بخشی از آن را تشکیل می‌دهد.

انتهای پیام