به گزارش گروه دانستنی‌های‌ خبرگزاری فارس، در طول دو دهه گذشته شیوع اوتیسم در کودکان افزایش یافته است؛ با این وجود جامعه علمی هنوز نتوانستند علت بروز این بیماری را تشخیص دهند؛ نتایج تحقیقاتی که تا به امروز در فرانسه انجام شده است بازده کمی داشته است و اوتیسم هنوز یک بیماری ناشناخته است.

اوتیسم به عنوان یک اختلال شناخته شده است که اغلب قبل از سن 3 سالگی به وجود آمده و رشد می‌کند؛ این بیماری به طور همزمان در تعاملات اجتماعی و ارتباطات، شفاهی و غیر شفاهی تأثیر می‌گذارد و گاه ممکن است به اختلالات ارتباطی شدید منجر شود مانند اختلال در عملکرد 5 حس که اغلب در این افراد موجب رفتارهای عجیب می‌شود که ژست‌های تکراری، رفتارهای قالبی و کلیشه‌ای از نمونه آن است؛ این علائم و شدت آنها از فردی به فرد دیگر و همچنین سن و سال متفاوت است.

اوتیسم یک اختلال نسبتا جدید است اما هنوز یک معما در مورد این بیماری در جامعه پزشکی وجود دارد. 

ارتباط بین اوتیسم و قرار گرفتن در معرض جیوه

قرار گرفتن کودکان در معرض جیوه موجب نگرانی پزشکان شده است؛ این نگرانی به علت بسیاری از مطالعات انجام شده است که نشان می‌دهند جیوه می‌تواند در رشد مغزی تاثیرگذار باشد و باعث برخی اختلالات مانند اوتیسم شود.

در فرضیه اول، در معرض جیوه قرار گرفتن را احتمال اوتیسم دانستند؛ امکان قرار گرفتن مواد غذایی در معرض جیوه نیز می‌تواند موجب این بیماری شود؛ برخی از مادران بسیار ماهی می‌خورند و ماهی غنی از جیوه است به همین دلیل امکان یک نقص خفیفی در سطح زبان وجود دارد؛ به همین دلیل پزشکان توصیه می‌کنند زنان باردار از خوردن سوشی و خوردن ماهی خام جلوگیری کنند.

فرضیه دوم، اثرات محیط زیست است که مطالعات نشان داده‌اند 61 درصد اوتیسم در اثر جیوه منابع صنعتی به وجود می‌آید؛ در این مطالعات به ارتباط بین آلودگی هوا، جیوه و افزایش اوتیسم نیز اشاره شده است.

یکی دیگر از راه‌هایی که باعث ابتلای به این بیماری می‌شود واکسیناسیون است؛ بسیاری از واکسن‌ها حاوی thimersoal است؛ thimersoal ترکیبی است که حاوی 49 درصد جیوه‌ است و به عنوان ضد میکروب موضعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

با اینکه این مواد از واکسن برداشته شده است اما هنوز هم در برخی کشورها به طور قابل توجهی مشاهده می‌شود اما باید بداینم واکسن تنها علت ابتلا به اوتیسم نیست. 

برخی کودکان مستعد ابتلا به اوتیسم هستند و هنگامی که در معرض جیوه هستند سخت‌تر می‌توانند آن را حذف کنند؛ بنابراین دوزهای پایین جیوه می‌تواند در بدن آنها تجمع کند و عوارض جانبی داشته باشد.

با این حال تا به امروز مطالعات و آزمایشات هیچ‌گونه تفاوت معنی داری بین ادرار کودکان مبتلا به اوتیسم و غیر مبتلا نشان نداده است و در حال حاضر نتیجه گیری برای ارتباط بین جیوه و اوتیسم دشوار است؛ در نهایت نباید منحرف شد و باید عوامل مختلف را نیز بررسی کرد.