به گزارش فرهنگ نیوز، رأی الیوم در مقاله ای نوشت: رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه این روزها عصبانی است و برای چه آمریکا را تهدید به انتخاب یکی از دو گزینه ترکیه و کُردها می کند؟ و آیا به این باور رسیده است که آمریکایی ها او را در دامی شبیه دام متحد سابقش صدام حسین، دیکتاتور معدوم عراق، انداخته اند؟ و آیا فرصتی برای نجات از این دام وجود دارد؟

 

سال میلادی جدید شاید برای اردوغان بهتر از سال گذشته نباشد زیرا نخستین روزهای سال جدید حوادث ناگواری برایش به ارمغان آورد. بحران ناشی از سقوط جنگنده سوخوی روس، تیرگی روابط تجاری مسکو و آنکارا درپی آغاز تحریم های روسیه، برخورد خشن محافظان اردوغان با یک نماینده و مخالفان سیاست های وی در پارلمان اکوادور و سفر هیأتی آمریکایی به ریاست برِت مک گورک به شهرعین العرب (کوبانی) سوریه و دیدارش با شاخه نظامی حزب اتحادیه دموکراتیک کُرد به فرماندهی صالح مسلم نمونه هایی از این حوادث بود. 

 

اردوغان سفر برت مک گورک به عین العرب را که با مذاکرات ژنو 3 همزمان شده بود، اقدامی تحریک آمیز علیه ترکیه دانست و تهدید به تحریم مذاکرات ژنو در صورت مشارکت صالح مسلم در این مذاکرات کرد زیرا حزب مسلم را طرفدار حزب کارگران کردستان ترکیه (پ ک ک) و طرفدار نظام سوریه می داند. 

 

اردوغان در مصاحبه با خبرنگارانی که وی را در مسیر بازگشت از آمریکای لاتین به ترکیه همراهی می کردند، از عصبانیت خود در قبال سفر مک گورک به عین العرب پرده برداشت و گفت: آمریکا باید بین ترکیه و کُردها یکی را انتخاب کند. اوخطاب به آمریکایی ها خاطرنشان کرد: چگونه به شما اعتماد کنیم ؟

 

اردوغان حق دارد که چنین سخنانی بگوید زیرا عادت آمریکا خنجر زدن از پشت به نزدیک ترین متحدانش است به خصوص اگر متحدانش کشورهای اسلامی باشند که عربستان یکی از همین کشورهاست. 

 

ترکیه از تشکیل منطقه‌ی خودمختار کُرد در مرزهای جنوبی خود با سوریه همچون منطقه‌ی نیمه مستقل کردستان عراق ترسناک و نگران است زیرا تشکیل منطقه‌ی خودمختار کُرد در جنوب ترکیه وحدت ملی اش را تهدید می کند و کُردهای شرق این کشور را نیز ترغیب به تشکیل منطقه ای خودمختار می کند و این در حالی است که کُردها بیشترین جمعیت مناطق شرقی ترکیه را تشکیل می دهند.

 

عصبانیت اردوغان قابل درک است ولی خودش عامل بسیاری از تحولاتی است که آن را برای کشورش ناخوشایند می داند زیرا این تحولات ناخوشایند ناشی از مداخله نظامی ترکیه در سوریه با فشارهای آمریکا و تحریک برخی از متحدان عربش است.

 

اردوغان باید دوراندیش تر باشد و به خوبی به حساب و کتابش برسد تا در دامی شبیه دامی که آمریکایی ها برای متحد سابقش صدام حسین در کویت پهن کرده بودند، نیفتد.

اردوغان با مُخَیّر کردن متحد آمریکایی خود بین انتخاب یکی از دو گزینه ترکیه و کُردها مرتکب اشتباهی سیاسی و دیپلماتیک شده است. اردوغان که کشورش دارای یکی از بزرگترین ارتش های منطقه و یکی از 20 کشور اقتصادی بزرگ جهان است و در شرایطی که روابطش با قدرت بزرگ دیگری به نام روسیه تیره شده است، نباید مرتکب چنین اشتباهاتی می شد زیرا دولت آمریکا این خط و نشان ها را برنمی تابد و از بلندپروازی های اردوغان برای زنده کردن امپراتوری عثمانی نیز بسیار نگران است به همین دلیل آمریکایی ها اردوغان را در جنگ سیاسی و نظامی فرسایشی در سوریه گرفتار کرده اند که این جنگ شاید به درگیری مسلحانه و گسترده با روسیه بینجامد.

 

اردوغان پیش از هر چیز باید با مشاوران نزدیکش به بازنگری در سیاست هایش بپردازد و ابتدا به دقت به بررسی قصد و نیت های متحدانش و رفتارهای آشکار و پنهان آنها مبادرت کند.