به گزارش خبرنگار مهر، آبی پوشان تهران آخرین دیدارشان را هم با پیروزی پشت سر گذاشتند و در حالی بر ذوب آهن چیره شدند که سنت گل خوردن را حفظ کردند و باز هم دروازه آنها باز شد. استقلال در این فصل هرچقدر در فاز تهاجمی قدرتمند است، در فاز دفاع آسیب پذیر است. آسیب پذیری که بعضی از کارشناسان علت آن را سیستم استفاده از ۳ دفاع میانی می‌دانند.
در این گزارش شرایط خط دفاعی تیم استقلال را بررسی کرده و آن را از زاویه دیگری نگاه می‌کنیم تا مشخص شود شاید یکی از عوامل تاثیرگذار در آسیب پذیری خط دفاعی آبی‌پوشان، تغییرات فراوان در نام و چیدمان مدافعان این تیم است.
در سازمان دفاعی آبی پوشان در این فصل نفرات زیادی به کار گرفته شده‌اند. غفوری، میلیچ، زکی پور، چشمی، یزدانی، غلامی، دانشگر، طاهرخانی و بودوروف ۹ مدافعی بودند که در کنار سید حسین حسینی سازمان دفاعی استقلال را تشکیل می‌دادند.
در بین ۱۰ عنصر دفاعی استقلال، سید حسین حسینی دروازه‌بان این تیم تنها بازیکنی است که در همه دیدارها به صورت کامل حضور داشته و تنها بازیکن تیم است که ۱۰۰درصد دقایق بازیهای این تیم را تجربه کرده است. وریا غفوری کاپیتان باتجربه آبی پوشان هم تنها ۴۵ دقیقه از بازیهای لیگ، آسیایی و حذفی را از دست داده تا او نیز در کنار حسینی یک بازیکن کاملا ثابت در ساختار دفاعی باشد.
ثبات نسبی در دفاع چپ
آبی پوشان در دفاع چپ هم ثبات نسبی دارند و بازیهای این تیم بین دو بازیکن تقسیم شده است. میلاد زکی پور و هروویه میلیچ نفراتی هستند که در طول این فصل در دفاع چپ برای این تیم به میدان رفته‌اند. زکی پور در ۸ بازی لیگ برای آبی پوشان به میدان رفته و مجموعا ۵۵۷ دقیقه برای این تیم بازی کرده است. میلیچ هم ۱۴ بار برای آبی پوشان به میدان رفته و مجموعا ۱۱۹۳ دقیقه در میدان حضور داشته است.
اما شرایط مدافعان میانی این تیم کاملا متفاوت است و در این منطقه ۵ بازیکن در لیگ با ترکیب های مختلف به میدان رفته‌اند تا جایی که به ندرت دیده شده در دو بازی ترکیب مدافعان میانی استقلال یکسان باشد.
شروع با ۴ دفاع
آبی‌ها فصل را با سیستم ۴ دفاع خطی آغاز کردند و در اولین بازی «دانشگر-طاهرخانی» مقابل ماشین سازی در قلب خط دفاعی قرار گرفتند. این ترکیب در هفته دوم مقابل فولاد به «یزدانی-غلامی» تغییر یافت و در هفته سوم مقابل نفت مسجد سلیمان زوج «یزدانی-دانشگر» قلب دفاعی این تیم را تشکیل دادند.
استراماچونی برای اولین بار در هفته چهارم مقابل پرسپولی سیستم استقلال را از ۴ دفاع به ۳ دفاع تغییر داد و در این سیستم از مثلث «یزدانی-دانشگر-غلامی» استفاده کرد.
آبی‌ها در هفته‌های پنجم و ششم مقابل ذوب آهن و گل گهر بار دیگر به استفاده از ۴ دفاع بازگشتند و به ترتیب زوج‌های «یزدانی-دانشگر» و «دانشگر-چشمی» مقابل ذوب آهن و گل گهر به کار گرفته شدند.
بازگشت به استفاده از ۳ دفاع میانی
آبی‌ها در بازی با تراکتور بار دیگر به سیستم ۳ دفاعی بازگشتند و «یزدانی-دانشگر-غلامی» ۳ مدفاعی بودند که در هفته نهم برای این تیم به میدان رفتند.
در اتفاقی نادر این ترکیب برای بازی دهم حفظ شد تا استقلالی‌ها برای اولین بار بعد از ۱۰ بازی ترکیب خط دفاعی شان تغییر نکرده باشد. استراماچونی در دیداری که بهترین نتیجه این فصل استقلال در آن رقم خورد همان ترکیب را در خط دفاعی‌اش قرار داد تا یکی از ۴ کلین شیت آبی‌ها نیز در همان دیدار مقابل صنعت نفت شکل گرفته باشد.
ترکیب خط دفاعی آبی‌ها هفته بعد مقابل نساجی باز هم دستخوش تغییر شد و چشمی جای دانشگر را گرفت تا مثلث «یزدانی-غلامی-چشمی» قلب دفاعی این تیم را تشکیل دهد. همین ۳ نفر در دوازدهمین بازی مقابل سپاهان هم به میدان رفتند و این دومین بار بود که آبی‌ها در دو بازی پی در پی از یک ترکیب در این منطقه استفاده کردند.
پایان محرومیت یک مدافع و چهار باز بدون تغییر
در سیزدهمین بازی استقلال دانشگر بعد از پشت سر گذاشتن دو جلسه محرومیت انضباطی که از سوی استراماچونی متحمل شده بود به ترکیب بازگشت و جای یزدانی مصدوم را گرفت تا باز هم قلب خط دفاعی استقلال با تغییر مواجه شود. آبی‌ها در دیداری مقابل شهرخودرو که به کلین شیت منجر شد با «دانشگر-غلامی-چشمی» به میدان رفتند.
این ترکیب برای ۳ دیدار بعدی آبی پوشان به ترتیب مقابل پیکان، شاهین بوشهر و ماشین سازی حفظ شد تا این طولانی ترین مقطعی باشد که آبی‌ها با نفراتی ثابت در قلب خط دفاعی بازی کرده باشند.
استقلال در هفدهمین بازی فصل در حالی مقابل نفت مسجد سلیمان به میدان رفت که با انبوهی از بازیکن آسیب دیده و محروم مواجه بود تا جایی که ناچار شد برای اولین بار از یک بازیکن غیر تخصصی در مرکز خط دفاعی اش استفاده کند و به همین منظور فرشید باقری یک خط عقب تر از همیشه و در پست دفاع میانی به بازی گرفته شد. در آن دیدار آبی‌ها با «چشمی-طاهرخانی-باقری» خط دفاعی شان را آرایش کردند.
ریسک استفاده از یک مدافع جوان در دربی
فرهاد مجیدی در نوزدهمین بازی فصلش قلب دفاعی تیمش را مقابل پرسپولیس با «چشمی-دانشگر-طاهرخانی» آرایش کرد و مقابل ذوب آهن هم همین ترکیب را حفظ کرد.
در این میان مجیدی و تیمش ۴ بار هم در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفتند که در دو بازی پلی آف مقابل الکویت و الریان با ترکیب «چشمی-دانشگر-طاهرخانی» بازی کردند در دو بازی مرحله گروهی مقابل الشرطه و الاهلی با استفاده از یک مدافع جدید خارجی ترکیب «بودوروف-دانشگر-طاهرخانی» را به کار گرفتند.
از تغییرات اجباری تا اختیاری
این همه تغییر مشخص که بسیاری از آنها اجباری و محصول محرومیت‌ها و مصدومیت‌ها بوده و بسیاری از آنها اختیاری و حاصل تفکرات سرمربی بوده باعث شده تا استقلالی‌ها بر خلاف قانون نانوشته‌ای در فوتبال که به ثبات در خط دفاعی تاکید دارد، با تغییرات زیاد در حساس ترین منطقه زمین مواجه بودند و این می‌تواند عامل موثری باشد برای گل‌های نسبتا زیادی که دریافت داشته‌اند.
دانشگر پرکارترین مدافع میانی
در بین مدافعان میانی استقلال محمد دانشگر با ۱۵ بازی و ۱۳۵۰ دقیقه حضور پر کار ترین بازیکن بوده است. پس از وی عارف غلامی با ۱۲ بازی کامل و یک دقیقه بازی به عنوان بازیکن جانشین و مجموع ۱۰۸۱ دقیقه بازی دومین بازیکن پر کار است.
روزبه چشمی با ۱۲ بازی و تنها یک دقیقه کمتر از غلامی سومین مدافع پر کار است، یزدانی با ۸ و طاهرخانی با ۴ بازی دیگر نفرات هستند.
بودوروف مدافع بلغاری که در نیم فصل به جمع آبی پوشان پیوست تنها در دو دیدار آسیایی آبی پوشان به میدان رفته و ممکن است استفاده از وی باعث بیشتر شدن این تغییرات در دیدارهای باقی مانده هم باشد.
