به گزارش ایسنا، زهرا ساروخانی - سرپرست هیأت باستان شناسی - با اعلام این خبر گفت: این سیستم که دارای سازه‌های آبی تاریخی است در دو دوره تاریخی احتمالا ایلخانی و صفویه احداث شده است.
به گفته این باستان شناس، این که قدمت این آثار به دوره قبل از اسلام و با کاربری ویژه برسد نیازمند ادامه کاوش های باستان‌شناسی و تکمیل مطالعات در این خصوص است.
وی با اشاره به این‌که ادامه کاوش‌های باستان‌شناسی در آینده نزدیک، سازه‌های آبی شهر نوش‌آباد در کنار سایت موزه شهرزیرزمینی، به موزه آب تبدیل خواهند شد.
او تأکید کرد: نتایج به دست آمده تا کنون در خصوص دستکندهای نوش آباد بیانگر وجود یک نظام اجتماعی ویژه مورد توجه صاحب نظران مطالعات اجتماعی و باستان شناسی است.
فصل پنجم کاوش‌ها در این شهر زیرزمینی از اواسط آبان ماه و با هزینه چهار میلیارد ریال از محل اعتبارهای شهرداری نوش‌آباد و سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری با نظارت پایگاه پژوهشی میراث فرهنگی نوش‌آباد آغاز شده بود که لایه روبی دو کارگاه آب‌انبارهای مرکزی و چاله سی، شناسایی ورودی‌های تازه کشف شده منطقه منتظری و گورستان چهل‌دختران را در دستور کار داشته است.
ساروخانی در فصل چهارم کاوش در این شهرزیرزمینی در خرداد سال ۱۳۹۴، نیز از کشف ساختار آبرسانی قرون میانه اسلامی، پله‌های دستکند و ظروف سفالی خبر داده و گفته بود: مستندات تاریخی و میراث فرهنگی برجای مانده و بررسی‌های باستان شناسی انجام شده در شهر نوش‌آباد بیانگر اهمیت آن شهر در قرون اولیه و میانه اسلامی است.
شهر زیرزمینی نوش‌آباد، راهروهایی باریک به اندازه یک نفر با ارتفاعی کمتر از یک انسان ایستاده با حجره‌های کوچک به ابعاد دو متر در دو متر است که فضاهای پناهگاهی، تونل‌های ارتباطی و تهویه هوا و چاه‌های آب از جمله فضاهای این مجموعه باستانی است که تا زمان قاجار مورد استفاده بوده است. نوش‌آباد، از مناطق باستانی و تاریخی است که در شمال استان اصفهان و به فاصله پنج کیلومتری کاشان، قرار گرفته و نشانه‌هایی از دوره‌های سلجوقی تا قاجار را با خود به امانت دارد و از جمله این آثار، شهر زیرزمینی است که به عنوان بزرگ‌ترین معماری دستکند جهان معرفی شده است.
انتهای پیام
