«آورده‌اند که در روستایی چند قبیله کوچک در کنار هم زندگی می‌کردند. آن‌ها به کشاورزی و دامداری مشغول بودند و روزها و شب‌ها را در آرامش سپری می‌کردند.
روزی از روزها دشمن بسیار قوی و بزرگی به آن‌ها حمله کرد. قبایل ضعیف که نمی‌توانستند با ابزار و وسایل جنگ با دشمن رودررو شوند به فکر چاره افتادند. آن‌ها تصمیم گرفتند در مسیر دشمن، باتلاقی پر از آب حفر کنند و روی آب را با کاه طوری بپوشانند که هیچ‌کس گمان نکند که زیر کاه، آب وجود دارد.
از این رو باتلاق‌هایی در کنار روستا و مناطق کشاورزی حفر کردند تا دشمن به چیزی شک نکند و با خیال راحت و بدون نگرانی از آن مکان‌ها عبور کند و در درون آب زیر کاه غرق شود.
این مثل را درباره افراد حیله‌گر به کار می‌برند.
منبع: «داستان‌هایی از ضرب‌المثل‌ها»، رحیمه قلی‌زاده
انتهای پیام
