به گزارش حوزه پارلمانی باشگاه خبرنگاران، به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات فرهنگی این مرکز اعلام کرد: ورزش همگانی یا عمومی کردن ورزش با توجه به زندگی صنعتی و سبک زندگی ناشی از آن و عواقب به خطر افتادن سلامت اقشار مختلف جامعه، از موضوعات اساسی مدنظر سیاستگذار و به تبع آن قانونگذار است. لذا این گزارش سعی در رفع موانع این مهم دارد.

نبود نظام شاخص سازی اصولی در قوانین توسعه‌ای و نبود یک سیستم ارزیابی و نظارتی کارآ، پایین بودن سرانه ورزش همگانی با توجه به جوان بودن جمعیت کشور، بالا بودن هزینه‌های ورزشی و عدم توان مالی افراد، مسائل و مشکلات فرهنگی از جمله موانع اساسی توسعه و رشد ورزش همگانی در کشورند. لذا در این گزارش راهکار‌ها و پیشنهادهایی در جهت رفع این مشکلات ارائه شده‌اند که از جمله می‌توان به؛ آسیب‌شناسی پنج دوره قوانین توسعه‌ای و ارائه قانونی جامع و مانع در قانون برنامه ششم توسعه، نظارت بهینه بر قوانین کنونی، تجمیع اعتبارات متفرقه بودجه‌ای ذیل وزارت ورزش و جوانان، تخصیص یارانه در قالب بن‌های ورزشی همانند بن‌های کتاب، اضافه کردن برنامه توسعه ورزش همگانی ذیل دستگاه‌های مسئول و متولی و... اشاره داشت. 

گزارش مذکور می‌افزاید: صنعتی شدن و ورود تکنولوژی و به خصوص صنایع الکترونیکی و مخابراتی باعث شده تا در جوامع امروزی، حرکت که یکی از اصلیترین فعالیت‌های انسانی است به حداقل برسد و باعث افزایش بیماری‌ها و مرگ و میر زودرس و افزایش هزینه‌های درمانی و زیان اقتصادی کشور‌ها شود.

یکی از آثار کم تحرکی، چاقی بیش از حد است که هر ساله سبب سکته‌های مغزی و قلبی فراوانی در بین اقشار مختلف و حتی جوانان می‌شود و سرمایه عظیم نیروی انسانی را از بین می‌برد و از سوی دیگر این کم تحرکی باعث کاهش شدید بهره وری به علت بیماری‌های روانی حاصل، از قبیل افسردگی شده است.

ضمن آنکه در مقابل آن، نیاز به شادابی برای بهره وری وجود دارد که این نیاز نیز به علت افسردگی‌های ناشی از کم تحرکی به حداقل رسیده و سبب شده تا جوامع مختلف به خصوص پیشرفته درصدد چاره، برآیند. لذا بهترین راه، یعنی توسعه ورزش همگانی را در دستور کار قرار داده‌اند. ضمن آنکه ورزش همگانی علاوه بر رفع معضلات فوق الذکر باعث تقویت بسیاری از ارزش‌های انسانی می‌شود که از جمله می‌توان به نهادینه شدن روحیه مقاومت، تعاون و کار جمعی، قوی کردن اراده انسانی، چگونگی مقابله با مشکلات، جلوگیری از یاس و ناامیدی، جلوگیری از تنبلی اشاره کرد. لذا در صورت پرداختن به ورزش همگانی، فواید فوق حاصل می‌شود و تاثیر آن بر جامعه نمایان شده و افزایش بهره وری را همراه خواهد داشت.

از این رو گزارش حاضر به منظور توجه بیشتر مسئولان محترم به وضعیت ورزش همگانی کشور و رفع موانع و کاستی‌ها و ایجاد زمینه ورزش کردن برای تمام سنین، تهیه شده است. 

در ادامه این گزارش به تاریخچه آثار ورزش همگانی نیز اشاره شده است: فعالیت بدنی راهکاری برای پیشگیری از بیماری هاست و سلامت رامی توان از طریق ورزش ارتقا داد. در ایالات متحده سرمایه گذاری یک دلار (زمان و تجهیزات) در زمینه فعالیت بدنی، به ۲/۳ دلار صرفه جویی در هزینه‌های پزشکی منتهی می‌شود. افراد به لحاظ جسمانی فعال، به طور تخمینی سالی ۵۰۰ دلار در هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی خود بر اساس اطلاعات مندرج در کتاب «نگاه راهبردی به نظام ورزش کشور» صرفه جویی می‌کنند. 

ورزش همگانی به عنوان یکی از زیرمجموعه‌ها در مبحث رفاه اجتماعی، به معنای تضمین عدم هرگونه محدودیت بر اساس جنس، سن، طبقه اجتماعی و وضعیت اقتصادی در جامعه و برخورداری همه افراد از حق شرکت آزادانه در فعالیت‌های ورزشی مطرح است. واژه ورزش همگانی در سال ۱۹۷۵، در اروپا معرفی و پس از آن در نقاط دیگر مورد استفاده قرار گرفت. این اصطلاح، دربرگیرنده یک مفهوم اصلی است و آن اینکه، به دلیل سودمندی وافر فعالیت‌های ورزشی برای بدن و روح، تشویق و تاکید بر شرکت همه اعضای یک جامعه در فعالیت‌های ورزشی ضروری است. 

اطلاعات دقیقی در خصوص وضعیت ورزش همگانی پیش از انقلاب اسلامی، در دست نیست. اما بر اساس اطلاعات به دست آمده از فدراسیون ورزش همگانی جمهوری اسلامی ایران، قبل از انقلاب «دفتر تعمیم و گسترش ورزش» در «سازمان تربیت بدنی»، تفریحات سالم برنامه‌ها و فعالیت‌های ورزش همگانی را در کشور تحت عنوان «ورزش محلات» پیگیری می‌کرد، اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی بر اساس اهداف تعیین شده در بند «۳» اصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۵۸ تحت عنوان «ورزش محلات» شروع به فعالیت کرد و در سال ۱۳۶۲ زیر نظر تشکیلات «جهاد تربیت بدنی» در «سازمان تربیت بدنی» به صورت قانونی رسمیت یافت و از سال ۱۳۶۵ «اداره جهاد ورزش» در «ادارات کل تربیت بدنی استان‌ها، شهرستان‌ها و بخش‌ها» تشکیل و سازماندهی شد.



انتهای پیام/