مجید شفیعی در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: اگرچه خلق هر اثر ادبی در ابتدا وابسته به ذوق و سلیقه نویسنده است اما این واقعیت تلخی است که از نویسندگان علاقه‌مند به کارهای پژوهشی هیچ حمایتی نمی‌شود.

او تأکید کرد: رمان‌های اسطوره‌یی نو همانند دیگر سبک‌های نوشتاری به مقدار زیادی به ناخودآگاه نویسنده وابسته است. من به عنوان یک نویسنده اگرچه در فضای معاصر زندگی می‌کنم اما دوست دارم پیوسته با ریشه‌هایم و با اسطوره‌ها در ارتباط باشم. اگرچه خودآگاه من، من را با 70 میلیون جمعیت اطرافم پیوند می‌دهد.

این نویسنده در ادامه گفت: این واقعیتی است که هر ملتی با آبا و اجدادش در ارتباط است و من در مقاله‌ای خواندم که حتی رخدادها و پیشامدهایی که برای نسلی از یک ملت اتفاق افتاده است، با تغییر و تحولات جزیی مجددا تکرار می‌شود و در میان آن‌ها از نسلی به نسل دیگر جاری می‌شود. من به عنوان یک نویسنده باید به روان جمعی پیرامونم فکر کنم؛ در حالی‌که در عمل از این مهم مغفولم.

مجید شفیعی افزود: از سوی دیگر بحث حوصله و مطالعه نویسنده مطرح است. نویسنده رمان «ارباب حلقه‌ها» تالکین خود متأثر از فضایی بود که در آن سال‌ها تدریس می‌کرد. این استاد تاریخ به خوبی می‌دانست چگونه می‌توان جغرافیای اسطوره‌یی انگلوسا کسون‌ها را ترسیم کرد و در آثار او می‌توانیم به راحتی جای پای اسطوره‌ها، افسانه‌ها، خدایان و... را ببینیم.

این نویسنده تأکید کرد: خلق رمان‌های اسطوره‌یی نوین نیازمند تمرکز فکری نویسنده است؛ نویسنده‌ای که با دردها و رنج‌های جامعه گره خورده است. نویسنده فردی جدای از جامعه نیست. او برای نوشتن هر اثری نیازمند فراغ خاطری است که دغدغه‌های معیشتی ما مانع از شکل‌گیری آن است. البته من هم می‌دانم که نویسندگان بایستی سخت‌جان‌تر و سخت‌کوش تر باشند اما بازار نشر خود قصه‌ دیگری را در این زمینه به‌وجود آورده است.

او اظهار کرد: در بازار خراب نشر نمی‌توان از نویسنده انتظار داشت که متکی به تحقیقات خود و براساس کنکاش‌های فردی‌اش دست به قلم شود. او برای اطمینان از این‌که اثرش خواننده دارد به رغبت‌های حاکم بر بازار نشر نگاه می‌کند، بویژه که هیچ حمایتی هم از نویسندگان ما صورت نمی‌گیرد.

شفیعی گفت: در کشورهایی مثل هلند یا المان به نویسندگان پول می‌دهند تا افسانه‌های ملل دیگر را بنویسند ولی در کشور ما چنین حمایتی صورت نمی‌گیرد و سازمان‌های غیردولتی ما نیز صرفا براساس عشق کار می‌کنند. در این وضعیت سانسور هم خود مزید بر علت است.

این نویسنده افزود: در جامعه‌ای که یک‌سری از سلسله‌ها به سبب وجود شاهان‌شان حذف می‌شوند چطور می‌توان انتظار داشت که افسانه‌ها مورد حمایت قرار گیرند؟ اگرچه این موضوع را به شخصه ندیده‌ام اما به عنوان یک نویسنده در موقع نوشتن دست و دلم به شدت بابت آن‌چه بر روی کاغذ می‌آورم، می‌لرزد.

انتهای پیام