افزون بر فقیران مادی، افراد دیگری در جامعه وجود دارند که هر چند ممکن است از نظر مادی و اقتصادی مشکلی نداشته باشند، و حتی در رفاه کامل باشند، لکن از نظر فکری، فرهنگی و معنوی به شدت فقیر و بی پناه اند.
به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر با عنوان فقیران فکری و فرهنگی جامعه را از یاد نبریم توسط حجت الاسلام حسینعلی رحمتی استاد فلسفه اخلاق نوشته شده است:
حضرت سجاد(ع) در دعای ماه شعبان یکی از ویژگی های محمد و آل محمد(ص) را دستگیری از مسکین ان، و پناه بودن برای بی پناهان دانسته و می گوید: «اللهم صل علی محمد و آل محمد، الکهف الحصین، و غیاث المضطر المستکین، و ملجا الهاربین».
گویی از نظر امام، رهبران و مسئولان جامعه اسلامی باید به گونه ای باشند که اولا انسان ها با وجود آنان احساس آرامش کنند ثانیا در صورتی که به مشکلی برخوردند با مراجعه به آنان بتوانند مشکلات خود را بر طرف نمایند.
تاریخ نشان گر آن است که خود خاندان نبوت و امامت همواره دستگیر انسان های بی بضاعت بوده اند و جهت کاستن از سختی ها و مشقت های افراد جامعه، به ویژه فرودستان و تنگدستان، تلاش می کرده اند. در زندگی عالمان و مراجع دینی هم همواره سنت حسنه دستگیری از مستمندان، پناه دادن به بی پناهان و تاسیس نهادهای خیریه عمومی وجود داشته و دارد؛ به گونه ای که علاوه بر شاگردانی که تربیت کرده اند و آثاری که نگاشته اند، برخی از بیمارستان ها، کتابخانه ها و موسساتی که آنان به کمک افراد نیکوکار بنا نهاده اند حتی تا سال ها پس از درگذشت ایشان همچنان به عنوان باقیات الصالحاتی در خدمت جامعه است.
البته افزون بر فقیران مادی، افراد دیگری در جامعه وجود دارند که هر چند ممکن است از نظر مادی و اقتصادی مشکلی نداشته باشند، و حتی در رفاه کامل باشند، لکن از نظر فکری، فرهنگی و معنوی به شدت فقیر و بی پناه اند. دستگیری از این گروه نیز وظیفه ای بس خطیر است که بر دوش افراد، نهادها و موسسات تبلیغی و فکری و فرهنگی، و اصحاب رسانه های اطلاع رسانی سنگینی می کند.
اینان باید مواظبت نمایند که مبادا توجه به رفع فقر اقتصادی، موجب غفلت از نیازها و نیازمندان فکری و فرهنگی نشود. بدترین حالت آن است که فقر مادی با فقر فرهنگی همراه شود که باعث مشکلات فراوانی برای فرد و جامعه می گردد.
