به گزارش ایسنا، در شرایطی که در ماه‌های اخیر، خبرهایی درباره کودک‌آزاری خوراک بسیاری از رسانه‌ها بود، اما جای خالی محصولات فرهنگی متناسب با این موضوع در جشنواره اسباب‌بازی به‌شدت احساس می‌شد و نشان می‌داد دستگاه‌های مربوط هنوز برای آموزش بچه‌ها در این زمینه برنامه‌ای ندارند و از حوادث تلخی که برای برخی کودکان رخ داده است، درس نگرفته‌اند!
گرچه بسیاری از محصولات ارائه‌شده در سومین جشنواره ملی اسباب‌بازی به گفته تولیدکنندگان، از محصولات خارجی برگرفته یا کپی شده بودند، با این حال تولیدکنندگان در این فرصت، آخرین تلاش‌ها و محصولات خود در حوزه اسباب‌بازی به‌نمایش گذاشتند.
در سومین جشنواره ملی اسباب‌بازی حضور محصولات چینی و خارجی در کنار محصولات تولیدشده در ایران، پررنگ بود. از عروسک‌های مشابه باربی گرفته تا بازی‌های کامپیوتری مثبت ۱۸ سال و خشن! گرچه بسیاری از واردکنندگان و فروشندگان اسباب‌بازی معتقدند، چون امکانات لازم برای تولید برخی اسباب‌بازی‌ها در ایران وجود ندارد، بنابراین ما نیز در ایران مجبور هستیم مثل بسیاری از کشورهای دیگر، برخی محصولات را وارد کنیم.
برخی تولیدکنندگان هم تفاوت اسباب‌بازی‌های ایران و کشورهای دیگر را از زمین تا آسمان می‌دانند. حتی عروسک‌های تولیدشده در ایران نیز برگرفته از شخصیت کارتون‌های خارجی هستند. گرچه در این بین، یک یا دو غرفه هم پیدا می‌شدند که شخصیت‌های شاهنامه را با توجه به برداشت خودشان از شاهنامه فردوسی به عروسک تبدیل کرده بودند. حتی با کمی خلاقیت برای انتخاب اسم عروسک‌ها «خَر آرزوها» هم تولید شده بود که نه‌تنها بچه‌ها، بلکه بزرگسالان نیز جذب آن می‌شدند!
حضور اسباب‌بازی‌های روباتیک در سومین دوره این جشنواره پررنگ بود و تولیدکنندگان، روبات‌های فوتبالیست و اسباب‌بازی‌های روباتیک دیگری را در معرض نمایش گذاشته بودند. برای مثال یک فوتبالیست روباتیک در جشنواره به قیمت ۵۰ هزار تومان عرضه می‌شد که به گفته تولیدکنندگان، کودکان و نوجوانان استقبال خوبی از این اسباب‌بازی‌ها داشتند.
یکی از تولیدکنندگان اسباب‌بازی‌های رباتیک که فارغ‌التحصیل رشته مکانیک بود، به ایسنا گفت: من ساخت اسباب‌بازی‌های روباتیک را در برخی فرهنگسراها آموزش می‌دهم که تا کنون با استقبال خوب گروه سنی ۵ تا ۱۴ سال همراه بوده است. این دوره آموزشی شامل سه دوره هشت جلسه‌ای است که هزینه گذراندن هر دوره، ۸۰ هزار تومان است.
بسیاری از تولیدکنندگان اسباب‌بازی در این جشنواره با اتکا به توانایی‌های خودشان، موفق به تولید شده بودند. مثلا یکی از تولیدکنندگان بعد از فارغ‌التحصیلی در سه رشته مختلف، به فکر تولید یک بسته فرهنگی افتاده بود و آن را بدون پشتوانه دولتی به بازار عرضه می‌کرد. او با تولید بسته ترنج، کودکان را با پارچه‌ها و دوخت‌های سنتی و نمد آشنا می‌کرد. برخی از تولیدکنندگان هم دارهای بافتنی را برای آموزش بافت گلیم یا جاجیم و دفترچه‌های نمدی را به‌عنوان اسباب‌بازی ارائه کرده بودند.
برخی تولیدکنندگان بازی‌های فکری از بی‌توجهی دستگاه‌های دولتی نسبت به فرهنگ‌سازی درباره بازی‌های فکری گلایه داشتند و معتقد بودند، بسیاری از والدین نمی‌دانند چرا باید برای فرزندان‌شان اسباب‌بازی‌های فکری تهیه کنند. در حالی که این بازی‌ها به رشد فکری فرزندان کمک زیادی می‌کند و موجب می‌شود بچه‌ها با چالش‌های زندگی آشنا شوند و از همان کودکی بتوانند راه حل‌های برون‌رفت از مشکلات را پیدا کنند.
گرچه چهار روز، فرصت کمی برای برگزاری جشنواره اسباب‌بازی است، اما در این مدت کوتاه، بچه‌ها با بازی‌های بومی در مرکز آفرینش‌های فرهنگی و هنری کودکان و نوجوانان آشنا شدند. به گفته سیدسهیل رضایی - روانشناس کودک - متاسفانه در زندگی شهری، کارکرد محله‌ها و دور هم جمع شدن کودکان برای بازی از بین رفته است و همین دلیل، موجب شده بچه‌ها تعامل با یکدیگر را به خوبی یاد نگیرند.
سومین جشنواره اسباب‌بازی با ضعف‌هایی روبه‌رو بود؛ اما مناف یحیی‌پور - دبیر این دوره جشنواره - معتقد است: خود جشنواره در حقیقت بخشی از یک طرح بزرگ‌تر به نام طرح سامان‌دهی صنعت اسباب‌بازی کشور است. ما گام‌های اولیه برای این طرح را برمی‌داریم. کم‌کم باید این روند هم مورد بازنگری و بررسی کارشناسی قرار بگیرد تا بعد از این مرحله، کمیته‌های تخصصی برای تدوین استانداردهای لازم به‌صورت جامع تشکیل شوند.
به گزارش ایسنا، ایران در حوزه اسباب‌بازی راه‌های نرفته بسیاری دارد. سرانه سالانه مصرف اسباب‌بازی در کشورهای پیشرفته بالای ۳۵۰ دلار است، در حالی که این عدد در ایران به‌طور تقریبی کمتر از پنج دلار است.
سومین جشنواره ملی اسباب بازی ۲۸ مردادماه به کار خود پایان داد.
انتهای پیام
