علی نجفی توانا در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این‌که «شادی یکی از سازوکارهای لازم برای متعادل زیستن است»، اظهار کرد: انسان معمولی با توجه به پیمایش عمر خود گاهی از برخی امور روزمره و حوادث آن غمگین و افسرده و زمانی شاد و بانشاط است. در اکثر جوامع برای حفظ این تعادل رفتاری، روحیه، روان مناسب و با عنایت به انرژی حاصل از نشاط و شادی انسان در زندگی زمینه هایی به نام « تدابیر فوق برنامه» پیش‌بینی می‌کنند.
وی عنوان کرد: از طریق تدابیر فوق برنامه پیش‌بینی شده با استفاده از سخت‌افزار و نرم‌افزار موجب اهتمام در ایجاد روحیه و توان روانی مناسب از طریق اجرای برنامه‌های سنتی، اقدامات شادی‌آور و سرگرم کننده با هدفمندی در ایجاد یک روحیه مناسب که در عین حال موجب تزاید انرژی در انجام وظایف زندگی شخصی و اجتماعی می‌شود، می‌گردد. این در حالی است که در قوانین ضوابطی تحت عنوان شادی و نشاط پیش‌بینی نمی‌شود.
وی با بیان این‌که «جلوه‌هایی از موفقیت در تامین حقوق اجتماعی و فردی مستلزم برنامه‌ریزی و کمک مدیران جامعه و حاکمیت تلقی می‌شود»، اظهار کرد: اصولا جامعه‌ای که مدیران آن در مسیر تامین حقوق ملت اقدام می‌کنند با توجه به این‌که تامین حقوق ملت و بسترسازی برای خودشکوفایی یکی از سازو کارهای رسیدن به حالت نشاط و شادی تلقی می‌شود؛ در آن مسیر با اتخاذ برنامه و اجرای برنامه‌ها سعی بر انجام اقداماتی است تا روحیه شاد و نشاط به افراد منتقل شود و مانا باشد.
این وکیل دادگستری افزود: به عبارت دیگر هرچند به صورت مستقیم این بعنوان تکلیف حاکمیت تلقی نمی‌شود اما به عنوان حق، به ویژه در مسیر زندگی متعارف، تامین حقوق می‌تواند برآورنده حالاتی باشد که موجب نشاط در مردم می‌شود.
وی نشاط و شادی را از موجبات افزایش انرژی و ایجاد یک روحیه متعارف و ذهن و روان سالم در انجام برنامه ها و تنظیم ساختار جسمی اشخاص دانست و تصریح کرد: مطالعاتی که در این زمینه توسط روانشناسان، جامعه شناسان و حتی زیست شناسان انجام شده است، نشان می‌دهد انسانی که شادی و نشاط در زندگی‌اش بر او غلبه دارد و بیشتر اوقات احساس رضایت و نوعی تامین نیازهای فردی و اجتماعی می‌کند در امور روزمره خود موفق‌تر است؛ بنابراین جامعه به صورت مستقیم و غیرمستقیم می‌تواند در شاد زیستن و شاد بودن، نشاط و حالت متعارف و متعادل اقداماتی را انجام دهد.
وی به تامین نیازهای مردم اعم از نیازهای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و امنیت شغلی را به عنوان اقدامات غیر مستقیم جوامع اشاره کرد و افزود: ایجاد تدابیری برای فوق برنامه جهت تامین این نیازها نیز به عنوان اقدام مستقیم می‌تواند بعنوان جلوه هایی از وظایف حاکمیت برای مردم تلقی شود. اصولا انسانی که نیازهای خود را مرتفع و تامین شده می بیند و دارای امنیت شغلی و فکری است قطعا در مقابل مشکلات و فشارهای فردی و اجتماعی مقاومت بیشتری از خود نشان می دهد و تحریک پذیری او کمتر و هنجارهای او منطبق با استاندارهاست.
وی خاطرنشان کرد: اصولا گذشت وعنایت به همنوع و نوع دوستی و نقدپذیری از جمله جلوه های رفتاری افرادی است که حالات نشاط و شادی دارند. برعکس افرادی که حالت افسردگی د ارند به مرز خطر نابهنجاری نزدیکترند؛ زیرا افسردگی حوصله رعایت نظم را از انسان می‌گیرد.
نجفی توانا در پایان با بیان این‌که «افسردگی اگر به حالت حاد برسد تحریک‌پذیری را افزایش می‌دهد» گفت: این امر خودزنی ، خودکشی، دیگر آزاری و دیگران کشی را در انسان ها تقویت می‌کند؛ بنابراین جنبه‌های مثبت رفتار انسان با شادی و نشاط تکمیل می‌شود و ارتقا پیدا می‌کند و بالعکس ابعاد منفی با افسرگی، غم، غصه و ناامیدی افزایش پیدا می‌کند. امروز جوامعی که شادترهستند رفتارهای متعادل‌تری دارند.
انتهای پیام
