حجت‌الاسلام علی امینی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه زنجان، اظهار کرد: مسلمانان در سده‌های اول تا چهارم هجری از نظر فکری و علمی به عنوان پیشتاز جهان محسوب می‌شدند و در این مقطع شاهد اوج‌گیری رشد فکری مسلمانان و تالیفات گسترده عقلی و نقلی هستیم که زمینه را برای چیرگی فکری و علمی مسلمانان بر جهان فراهم کرد.

وی در ادامه اظهار کرد: در این مقطع بیشترین تاثیر علمی در جهان اسلام متعلق به امام جعفر صادق(ع) رئیس فقه جعفری و پدر بزرگوارشان امام محمد باقر(ع) است که توانستند با رویکردی کاملاً زیربنایی به رشد و گسترش مبانی اسلام ناب محمدی که برگرفته از سرچشمه فیض الهی بود، همت گمارند.

امینی تاکید کرد: یکی از مهم‌ترین مسایلی که در عصر امام صادق(ع) به چشم می‌خورد، مسئله شنیدن و نقل حدیث از ناحیه عده‌ای از افرادی است که در میان آن‌ها هم شیعه و طرف‌دار واقعی و هم دشمن و معاند اسلام دیده می‌شود، زیرا همه شاگردان آن حضرت نمی‌توانستند تفکر و اندیشه خود را در یک زاویه صحیح قرار داده و همه معارف دینی خود را همانند محمد بن مسلم و زراره اخذ نمایند و حتی در صف شاگردان امام صادق(ع) کسانی که طرف‌داران سرسخت خلافت بنی‌امیه و بنی‌عباس بودند، نیز وجود داشتند.

وی با بیان این‌که «پراکنده شدن این عده در اطراف جامعه اسلامی باعث تفسیر و توجیه عقاید مختلف با بینش‌های گوناگون می‌شد و جریان‌های سیاسی موجود در جامعه نیز به اختلاف عقاید و برداشت‌ها تاثیر می‌گذاشت» گفت: در نتیجه یکی از حوادث عمیق این عصر، فراوانی شاگردان با اختلاف وسیع فکری و عقیدتی در گوشه و کنار جامعه اسلامی بود. امام صادق(ع) هم با توجه به این موضوع به مقابله و مبارزه با آنها برخاستند و این مبارزه و مخالفت باعث محدود شدن و تضعیف این فرقه شد.

وی با اشاره به این‌که «امام صادق(ع) با ویژگی‌های برجسته علمی با مستندات عمیق علم الهی و با تدابیر مختلف با این انحراف توسعه یافته مقابله کردند» اظهار کرد: ایشان شیعیان واقعی را از معاشرت با آنان پرهیز دادند.

رئیس حوزه علمیه ولی‌عصر(عج) شهرستان خرم‌دره با تاکید بر الگوگیری نسل جدید از امام جعفر صادق(ع) خاطرنشان کرد: باید خطوط کلی و مسایل اساسی و راه‌کارهای عملی زندگی این بزرگواران را از آن‌ها فرا گرفت و از آن‌ها در این راستا الگو گرفت که این مهم نیز با مطالعه و تفکر حاصل می‌شود.

انتهای پیام