این افت البته مختص این رقابت‌ها نبود و سال‌هاست که دوومیدانی دچار مشکل شده است؛ دلایل آن نیز بسیار است. در فدراسیون گذشته دوومیدانی دخالت‌های غیرمنطقی یکی از دلایل ناکامی این فدراسیون بود. همچنین بی‌توجهی به هیأت‌های ورزشی سبب جدایی برخی از ارکان اصلی این هیأت‌های ورزشی شد. هیأت‌ها بودجه نداشتند و اعضای آن مجبور به ترک مجموعه شدند. نظارت روی عملکرد ورزشکاران هم کافی نبود و امروز نیز چنین است. فدراسیون نظارت چندانی برای ورزشکاران ندارد. نظارت روی مربیان هم وجود ندارد و در عین حال، ملی‌پوشان برای داشتن مربیان خارجی با مشکلات زیادی مواجه هستند. 13- 14سال پیش زمانی که در فدراسیون دوومیدانی حضور داشتم، قهرمانان بسیاری در این رشته به‌وجود آمدند. احسان حدادی، سجاد مرادی، علی و مهدی شاهرخی، محمد صمیمی و... از همان موقع در دوومیدانی به چهره شاخصی تبدیل شدند. وقتی حدادی را برای نخستین بار به مسابقات آسیایی فرستادیم، فکر می‌کنم آخر شد.

خیلی به ما انتقاد کردند که چرا حدادی را به مسابقات آسیایی اعزام کردید، اما بعد از آن او توانست قهرمان جوانان جهان، قهرمان و رکورددار آسیا شود. امروز نیز او نایب قهرمان المپیک است. مرادی هم همان موقع رکورددار ایران شد و همچنان رکورددار است. نفرات دیگری چون نیکفر، مهاجرشجاعی، ارزنده و... در زمان ما چهره شدند و اکنون صحبت من این است که چرا این نفرات جایگزین مناسب ندارند. در واقع کاری برای کشف و پرورش استعدادها نشده است و دوومیدانی رشته بی‌پشتوانه‌ای شده، اما من برای دوومیدانی برنامه‌ای دارم که به این ترتیب است: تغییرات در بدنه فدراسیون، تعامل با آموزش و پرورش که اهمیت بسیاری در پیشرفت این رشته دارد، جذب مربیان خارجی و توجه به مربیان ایرانی (بی‌توجهی به مربیان ایرانی سبب خروج آنها از دوومیدانی و گرایش به ورزش‌هایی چون والیبال شده است)، فعالیت باشگاه‌های ورزشی، تقویت بخش خصوصی و... از مواردی است که باید به آن پرداخته شود. برای مثال در مسابقات داخلی تیم نفت شرکت می‌کند و یک تیم دیگر. یعنی تیم‌های متعدد در این رقابت‌ها حضور ندارند و اسپانسرها جذب دوومیدانی نمی‌شوند. این در حالی است که در زمان ما فدراسیون دوومیدانی جزو معدود فدراسیون‌هایی بود که اسپانسر داشت و برای هزینه کردن در دوومیدانی مشکلی نداشت. تعامل با آموزش و پرورش اهمیت ویژه‌ای دارد زیرا استعدادها از مدارس کشف می‌شوند و می‌توانند جایگزین‌های مناسب برای قهرمانان باشند. به عقیده من، برای اینکه فدراسیون از این وضعیت خارج شود برای پیاده کردن این برنامه‌ها نیاز به یک سال و نیم تا 2سال زمان دارد تا بتواند دوومیدانی را در مسیر پیشرفت قرار دهد.