به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از خبرگزاری راشاتودی، در گزارش مطالعات علمی سه دانشگاه انگلیسی آمده است، کشورهای خارجی بیشتر تمایل دارند تا در جنگ‌های داخلی کشورهایی دخالت کنند که دارای منابع غنی هیدروکربن هستند.

در پی بررسی‌های سیستماتیک، دانشمندان دریافته‌اند که مسائل اقتصادی در حقیقت مهمترین عامل دخالت خارجی در کشور‌های درگیر است.

به گفته یکی از عوامل این مطالعات، شواهدی وجود دارد که ثابت می‌کند در پی بروز یک جنگ داخلی، کشورهای خارجی بیشتر تمایل دارند وارد جنگی شوند که کشور درگیر دارای منابع غنی نفتی باشد.

وی در این باره افزود: دخالت‌های نظامی پرهزینه و خطرناک هستند. هیچ کشوری بدون در نظر گرفتن منافع و هزینه‌های خود وارد جنگ داخلی یک کشور دیگر نمی‌شود.

در این مطالعات 69 جنگ داخلی بین سال‌های 1945 تا 1999 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که 90 درصد تمام این درگیری‌ها نظامی بوده و تقریباً 67 درصد آنها مورد دخالت نیروهای خارجی واقع شده‌اند.

محققین این مطالعات نفت را به عنوان عامل و انگیزه اصلی عنوان کرده و معتقدند که منابع هیدروکربن دخالت نظامی غربی‌ها در لیبی را به شدت تحت تاثیر قرار داده بود. این مطالعات همچنین ادعا می‌کند که نفت عامل اصلی جنگ ائتلاف ضد داعش بوده است.

یکی دیگر از عوامل این مطالعات در این باره گفت: شبه‌نظامیان داعش تا زمانی که به منطقه نفت‌خیز کردستان در شمال عراق نرسیده بودند مورد توجه رسانه‌های غربی قرار نداشتند. اما زمانی که داعش به این سرزمین‌ها رسید، اشغال کوبانی در سوریه به سرتیتر اخبار رسانه‌های غربی تبدیل شد و آمریکا پهپادهای خود را برای حمله به مواضع داعش اعزام کرد.

این گزارش‌ها همچنین نشان داده است که تصمیم کشورهای خارجی برای دخالت در ناآرامی‌های کشوری دیگر به تمایل آنها برای کنترل منابع نفتی برمی‌گردد و روابط تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی و قومی از اهمیت بسیار کمتری برخوردارند.

محققان برای اثبات ادعای خود به حضور نظامی آمریکا در کشورهای حوزه خلیج فارس اشاره کرده و می‌گویند آمریکا پیشینه طولانی‌مدتی در حمایت از رژیم‌های مستبد کشورهای حوزه خلیج فارس دارد با وجود این که خود ادعا می‌کند چارچوبی براساس دموکراسی را اجرا می‌کند.

نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد که دخالت خارجی در کشورهای نفت خیز 100 برابر بیشتر از سایر کشورها است.

انتهای پیام