امید سلیمی بنی: استمداد مردم در پرونده های قضایی گسترده مانند کلاهبرداری گروهی یا ورشکستگی هایی که اشخاص زیاد در آن گرفتار می شوند، همیشه این است که اولا به تمام پول خود برسند و دوم اینکه هر چه زودتر وجوهی را که به متهمان داده اند، زودتر دریافت کنند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین یکی از پرونده های داغ سالیان گذشته، پرونده کِرم های کلاهبردار یا شرکت توزیع جعبه های ورمی‌کمپوست است که شاکیان آن از 10 هزار نفر هم بیشتر است.

پیش از این، در خبرگزاری خبرآنلاین، درباره صدور حکم اشد مجازات برای کلاهبرداران شرکت «ورمی کمپوست» گزارش منتشر شده است. حتی اعتراض مالباختگان در سرویس مشکلات مردم هم طرح شد که آنها گفتند دوسال ازکلاهبرداری شرکت بیوکمپوست می گذردوخبری ازدادگاه نیست!

حالا پس از مدتها، باز هم مالباختگان می گویند از دستگاه قضایی خواهش می کنند تکلیف آنها زودتر روشن شود. یکی از مالباختگان این پرونده ضمن تماس با سرویس مشکلات مردم و بیان استمداد از قوه قضاییه برای رسیدگی زودتر به مشکلات شاکیان، جزییاتی درباره نحوه سرمایه گذاری خود ارائه کرد که می خوانید:

آخرین وضعیت رسیدگی به شکایت شما به کجا رسید؟

چند روز پیش به دادگاه رفتم. دادگاه می گوید برای تعیین تکلیف 12 هزار شاکی قرار صادر شده ولی متهم بدهکار بودن خود به این تعداد اشخاص را قبول نکرده و گفته من اینقدر بدهکار نبودم. پرونده به دیوان عالی کشور برگشته است و باید تعیین تکلیف شود.

چقدر به این شرکت پول دادید؟ چطور اعتماد کردید؟

متهم به عنوان کار آفرین نمونه مطرح شده بود. قبلا هم در کار ماهی قزل آلا بود و البته به شکست خورد. من کلا 48 میلیون تومان در اختیار او گذاشتم. بخشی از این پول، پس انداز خانواده ام بود و بعضی لوازم و وسایل کارم را فروختم و مرحله به مرحله از طریق بانک و دستگاه عابربانک در حساب ایشان می ریختیم. این آقا از وزارت جهاد و تعاون، مجوز فعالیت داشت. یک بار در گلشهر کرج، به دفتر او رفتم و برای خود سند زدم. حتی یک ماه قبل از بسته شدن این دفتر، آنجا رفتم و دیدم 2-3 مامور با اسلحه آنجا نگهبانی می دادند. پیداست بود پشتیبان و اسپانسر قوی داشت. چرا اعتماد نکنم؟ حتی یک شعبه بانک هم جلوی در گاراژی که این موسسه تولیدی در آن مستقر بود، شعبه داشت. پس از مشکلی که پیش آمد، آن شعبه بانک هم تعطیل شد.

چطور با این شرکت همکاری می کردید و به چه عنوانی پول می دادید؟

دو نوع این همکاری صورت می گرفت. در یک نوع، مواد اولیه کرم و کود و وسایل و تجهیزات را به متقاضی می فروخت و مبلغ را می گرفت و بعد از مدتی، محصول را می خرید. اینطوری سود سرمایه گذاری بیشتر می شد. البته مشخص است در زندگی های امروز، نمی توان در آپارتمان، کرم و کود آورد و کار کرد. راه دیگر این بود که می گفت ما کارگاه هایی در استانهای دیگر داریم، بیایید در پرداخت دستمزد کارگر و خرید مواد اولیه شریک شوید و پول می گرفت. روی مدل دوم، سود زیادی حتی بیش از سود بانکی می پرداخت. برای همین مردم بیشتر رغبت می کردند اینطوری سرمایه گذاری کنند. حتی دیدم آقایی، خود را بازخرید کرد و پول بازخرید خود را روی این پروژه سرمایه گذاشت. خانمی، مهریه اش را گرفت و روی این کار گذاشت. این شرکت در تمام شهرهای ایران شعبه زده بود. مثلا شما در یک استان، امتیاز می گرفتید و در آنجا به نام نماینده شرکت ورمی کمپوست، جعبه های کرم ها را می گرفتید و توزیع می کردید.

وقتی متوجه شدید دست شما به جایی نمی رسد چه کردید؟

چند سال پیش نزدیک تعطیل شدن دفتر گلشهر به آن دفتر رفتم و دیدم وضعیت طبیعی نیست. کاغذی زده بودند که کسی اینجا مراجعه نکند. به دادگاه انقلاب کرج رفتیم و شکایت کردیم. 3-4 سال است پرونده به جایی نرسیده. اخیرا شعبه به من گفت برای 12 هزار نفر قرار صادر شده و شما آخرین نفراتی هستید که امروز و فردا تکلیف پرونده شما هم داده می شود. اصلا هیچی درباره اموال این شرکت به ما نمی گویند. فقط یک بار پیام دادند که برای تکمیل پرونده به دادسرا مراجعه کنید. خیلی ها اینطرف و آن طرف تجمع کردند ولی خودم تاحالا نتوانستم شرکت کنم.

حالا درخواست شما چیست؟

از قوه قضاییه درخواست می کنیم پرونده هایی مانند این سریعتر رسیدگی شود. واقعا من می دیدم بسیاری از مالباختگان، خانواده هایشان از هم پاشید. شغلشان را از دست دادند. سکته کردند. چقدر باید کارها بی حساب و کتاب شود که به سادگی پول مردم را برمی دارند و می روند.

46231