به گزارش ایسنا، به نقل از شبکه خبری آرتی، رافائل کوره‌آ، رئیس‌جمهور سابق اکوادور و خوزه موخیکا، رئیس‌جمهور سابق اروگوئه درباره اینکه چطور باید آسیب‌های جهانی سازی را کاهش داد تا بیشتر به نفع بشریت باشد تا شرکت‌های ثروتمند، با یکدیگر بحث کردند.

موخیکا که از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ رئیس‌جمهور اروگوئه بوده لقب "فقیرترین رئیس‌جمهور جهان" را دارد چراکه در دوره ریاست جمهوری خود تاکید داشت که در خانه روستایی همسرش زندگی می‌کند و با یک فولکس واگن بیتل قدیمی به سر کار برود.

او در دوران جوانی یکی از فعالان حامی فقرا بوده و در جنگ‌های چریکی شرکت می‌کرد و در دوران حکومت خونتای نظامی ۱۳ سال در زندان‌هایی با شرایط ناگوار محبوس بوده است.

او و کوره‌آ در یکی از بخش‌های برنامه‌ای به نام "گفت‌وگوها با کوره‌آ" شرکت کردند و درباره اینکه چطور این روند اجتناب ناپذیر جهانی سازی باید به نفع بشریت باشد اما اکنون تهدیدی برای موجودیت آن شده و اینکه بسیاری از نابرابری‌های اقتصادی با بسیاری از بی عدالتی‌ها در جهان ارتباط دارند، گفت‌وگو کردند.

کوره‌آ گفت، امروز جهانی سازی بر مبنای منافع و سود و بازدهی اقتصادی به پیش می‌رود اما به اعتقاد او این نباید بدیهی باشد.

او اظهار کرد: ما باید یک موضع راهبردی را در پیش‌زمینه جهانی سازی فرض کنیم آن هم یک جهانی سازی که منجر به ایجاد یک جامعه کاملا جهانی شود نه صرفا یک بازار جهانی. یک جهانی سازی که باعث تولید شهروندان جهانی شود نه تولید مصرف کنندگان جهانی.

او خاطرنشان کرد: یکی از بی عدالتی‌های روند امروز جهانی سازی این است که از آزادی تحرک اجناس یا صنایع حمایت می‌کند اما آزادی جا به جایی مردم را محدود می‌کند.

در عین حال موخیکا با موافقت با این اظهار نظر گفت: یکی از این موارد را می‌توان در واکنش اروپا به موج پناهجویان خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۵ مشاهده کرد.

او گفت: شاید این را بتوان در زمره بدترین اتفاقاتی که امروز در جهان می‌افتد دانست که شامل اعمال تبعیض از سوی اروپا و عدم تمایلش برای پذیرفتن مهاجران می‌شود.

او تاکید کرد که کشور خودش اروگوئه در زمان دوره ریاست جمهوری او قبول کرد که ۴۰ هزار نفر از پناهجویان را به رغم آنکه خودش یک کشور فقیر و کوچک است، قبول کند.

موخیکا اظهار کرد: کشورهای اروپایی نه فقط در گذشته استعمارگرانه خود آفریقا را سرکوب کردند بلکه امروز نیز از قدرت‌های اقتصادی آن استفاده می‌کنند تا در نهایت قابلیت آفریقا برای مشارکت در جهانی سازی را تضعیف سازند. به عنوان مثال آنها بخش کشاورزی آفریقا را کاملا تضعیف و غیرقابل رقابت ساخته‌اند.

او تاکید کرد: من وقتی می‌شنوم که آلمان ۴۰ درصد گندم خود را به آفریقا صادر می‌کند مو به تنم راست می‌شود. دولت آلمان برای کشاورزان خودش یارانه وضع می‌کند تا گندم تولید کنند در غیر این صورت آنها نمی‌توانند با قیمتی رقابت پذیر گندم تولید کنند. کشاورزان آلمانی ابتدا یارانه دریافت می‌کنند و سپس آنها به کشورهای آفریقایی وام می‌دهند تا بیایند گندم تولیدی خودشان را بخرند. آنها با این کار کشاورزان آفریقایی را که ذرت و محصولات دیگر می‌کارند تضعیف می‌کنند. امروز سیاست آکنده از یک چنین تناقض‌هایی است.

او ادامه داد: این وضعیت که در آن کشورهای فقیر در جهانی سازی بیشتر از آنکه به دست آورند از دست می‌دهند یک مثال دیگر است که نشان می‌دهد چطور نابرابری اقتصادی مایه درد و رنج شده و حتی گاهی اوقات نمی‌گذارد مردم بپذیرند که کار از همان ابتدا ایراد دارد.

موخیکا گفت: می‌دانید من فکر می‌کنم که کیف پول یک مرد حساس ترین دارایی اوست. خوشبختانه استثنایی‌هایی هم هست اما از دید بسیاری از مردم این درست است و حقوق بشر از طریقی از فیلتر این دارایی عبور می‌کند.

او خاطرنشان کرد: این حالت کوری هنگامی که روی کلیت جهان پیاده می‌شود تبدیل به تهدیدی برای موجودیت بشر می‌شود زیرا این چیزی است که نمی‌گذارد مردم بفهمند که سرمایه داری نامحدود چه آسیب‌هایی برای محیط زیست ایجاد می‌کند. ۳۰ سال پیش دانشمندان در کیوتو پیش‌بینی کردند که رخدادهای شدید بیشتر و بیشتر اتفاق خواهد افتاد و شدیدتر و شدیدتر خواهد شد. آنها به ما گفتند که چه کاری در قبال آن لازم است انجام شود اما این مذهب بازار جلوی هرگونه پایبندی به این هنجارها را می‌گیرد.

موخیکا گفت: همه تصمیم‌های سیاسی در مواجهه با این بازار قادر مطلق بی تاثیر هستند. از آنجا که در برخی از این تدابیر جدید می‌توانند باعث کاهش منافع و سود اقتصادی شوند به همین دلیل ما شاهد افرادی مثل دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور فعلی آمریکا هستیم که حتی نمی‌خواهد تغییرات آب و هوایی و تهدیدهای دیگر را بپذیرد.

انتهای پیام