دکتر بهرام جلایی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به رواج استفاده از ابزارهای صوتی با صدای بلند در میان جوانان، تاکید کرد: آمارهای جهانی نشان می‌دهد در حال حاضر بیش از ۳۲۰ میلیون نفر در دنیا دچار کم‌شنوایی ناتوان کننده هستند که ۳۲ میلیون نفر از این جمعیت را افراد کمتر از ۱۵ سال تشکیل می‌دهند. در کشور ما نیز پنج تا شش درصد جمعیت درگیر کم شنوایی هستند.
به گفته وی، در کشور نهادی وجود ندارند که آلودگی صوتی وسایل نقلیه را کنترل کند. این وسایل مانند موتورسیکلت‌ها در شهر تردد می‌کنند و فقط میزان آلودگی هوا توسط آنها حساسیت مسئولان را برانگیخته است.
وی ادامه داد: ما برای آلودگی صوتی در شهرها و علی الخصوص کلان شهرها استاندارد مشخص و همچنین دستورالعمل قانونی همراه با ضمانت اجرایی نداریم و مسئولان نیز نسبت به این موضوع حساس نیستند. افرادی که سن بالایی دارند و کارگرانی که در محیط‌های پرسروصدا کار می‌کنند، باید از سلامت شنوایی خود در محیط‌های پرسرو صدا با استفاده از پوشاننده‌های گوش محافظت کنند. همچنین استفاده خودسرانه از آنتی بیوتیک‌ها، آسپیرین، داروهایی که اسید سالیسیلیک دارند و داروهای آرام بخش نیز باید متوقف شود؛ چون این داروها می‌توانند به شنوایی افراد آسیب بزنند.
عضو هیأت مدیره انجمن علمی شنوایی شناسی ایران همچنین اضافه کرد: در بررسی سلامت شنوایی کارگران شاغل در موتورخانه یدک کش‌ها مشخص شد بیشتر کارگران شاغل در این بخش دچار کم شنوایی ملایم تا تقریبا شدید بودند و به خوبی صحبت اطرافیان را متوجه نمی‌شدند؛ یعنی علاوه بر کاهش شنوایی، گفتارشان نیز به مرور زمان دچار مشکل شده بود. اثر منفی سرو صدا آستانه شنوایی و تشخیص گفتار را کاهش می‌دهد و در ارتباطات روزمره افراد اختلال ایجاد می‌کند.
جلایی آلودگی صوتی شهرها را در کاهش شنوایی افراد موثر دانست و ادامه داد: اگر صدا در منطقه‌ای از شهر در حد ۸۰ دسی بل باشد، فرد تا هشت ساعت می‌تواند در آن محیط کار کند. اگر این عدد به ۹۰ دسی بل برسد میزان ساعت کاری باید به چهار ساعت کاهش یابد. این موضوع در محلی است که فقط آلودگی صوتی دارد و اگر آلاینده های شیمیائی نیز وجود داشته باشد ۸۰ دسی بل صدا تاثیر بیشتری دارد.
انتهای پیام
