غلظت دی اکسیدکربن که اصلی ترین دلیل گرمایش جهانی به شمار می آید، به بالاترین میزان خود در ۳۰ سال گذشته رسیده است. سال هاست دانشمندان از خطرات افزایش تولید گازهای گلخانه ای و افزایش دمای کره زمین هشدار می دهند.

دی اکسیدکربن در حالت عادی عنصری ضروری برای زندگی است. این گاز به گیاهان سبز امکان می دهد نور خورشید را به انرژی تبدیل کنند، ولی اگر مقدار دی اکسیدکربن از میزانی خاص بالاتر برود، مانند تله حرارتی عمل می کند و موجب گرم شدن زمین می شود. دانشمندان معتقدند میزان گازهای گلخانه ای در جو پس از انقلاب صنعتی افزایش پیدا کرده و این افزایش از سال ۱۹۹۰ شتاب بیشتری گرفته است.

طبق گزارش سازمان جهانی هواشناسی، میزان غلظت دی اکسیدکربن در جو سال ۲۰۱۳ نسبت به میزان آن پیش از انقلاب صنعتی ۱۴۲ درصد افزایش پیدا کرده است. همچنین دیگر گازهای گلخانه ای نیز افزایش قابل توجهی داشتند؛ برای نمونه، غلظت گاز متان ۲۵۳ درصد و نیتروژن ۱۲۱ درصد نسبت به پیش از انقلاب صنعتی افزایش داشته است.

گزارش سازمان جهانی هواشناسی نشان می دهد میزان گازهای گلخانه ای بین سال های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ بیشتر از هر زمانی از سال ۱۹۸۴ تاکنون افزایش پیدا کرده است. مهم ترین علت این میزان افزایش غلظت، جذب کمتر دی اکسیدکربن در اکوسیستم هایی مانند جنگل هاست که سخت تخریب شده اند و همچنین افزایش تولید گازهای گلخانه ای است.

همچنین در گزارش سالانه این سازمان برای اولین بار آمارهایی مبنی بر اسیدی شدن اقیانوس ها به علت افزایش گازهای گلخانه ای در جو آمده است. با افزایش جذب دی اکسیدکربن هوا در آب اقیانوس ها، ترکیب شیمیایی آب نیز اسیدی تر می شود. اسیدی شدن آب دریاها را یکی از عامل های برهم زننده چرخه زندگی بسیاری از گونه های دریایی می دانند.

همچنین اسیدی شدن آب دریاها به طور غیرمستقیم موجب تشدید تغییرات آب و هوایی نیز می شود. با گذشت زمان، اقیانوس ها دیگر قادر به جذب کربن از جو نخواهند بود و در نتیجه گازهای گلخانه ای بیشتری در جو تجمع می کنند. (ضمیمه سیب)

شادی توکلی مهر