براساس گزارش ساینس الرت،‌محققان دانشگاه واشنگتن نوعی درمان مبتنی بر پپتید‌ها ارائه کرده‌اند، زنجیره‌هایی کوتاه از آمینواسید‌ها، که توسط پیوند‌های پپتیدی به یکدیگر متصلند اما یک پروتئین کامل به شمار نمی‌روند.

زمانی که این درمان روی دندان‌هایی که پوسیدگی مصنوعی روی آنها در فضای آزمایشگاهی ایجاد شده‌بود اعمال شد، این دارو مینای دندان را ترمیم کرده و پوسیدگی آن را برطرف ساخت. به گفته محققان این دانشگاه ترمیم توسط پپتید‌ها تکنیکی سالم برای جایگزینی تکنیک‌های کنونی درمان دندان‌ها است.

مینای دندان توسط نوعی سلول به نام آمیلوبلاست ایجاد می‌شود که پروتئین‌های تشکیل‌دهنده مینای دندان را زمانی که دندان هنوز درون لثه است،‌از خود ترشح می‌کنند. زمانی که فرایند ساخت دندان و رشد آن پایان پیدا می‌کند، آمیلوبلاست‌ها می‌میرند و نابودی تدریجی مینای دندان انسان از آن زمان آغاز می‌شوند.

به گفته محققان باکتری‌ها قند و دیگر کربوهیدرات‌های قابل تخمیر را در فضای دهان تجزیه می‌کنند و اسید به عنوان محصول جانبی این فرایند مینای دندان را از بین می‌برد. بزاق دهان، فلوراید درون خمیردندان و افزودنی‌های درون آب آشامیدنی تا حد کمی می‌تواند این آسیب‌دیدگی را جبران کند. اما زمانی که آسیب‌دیدگی مینای دندان به حد قابل مشاهده برسد، باید توسط دندانپزشک ترمیم شود و این ترمیم شامل تراش دادن کل حفره و پرکردن دندان است.

برای ایجاد این درمان جدید محققان به یکی از پروتئین‌هایی که توسط آمیلوبلاست‌ها تولید می‌شوند رو آوردند. پروتئینی به نام آمیلوژنین که در تنظیم شکل‌گیری مینای دندان نقشی کلیدی به عهده دارند. محققان پپتید‌هایی را روی این پروتئین قرار دادند تا به ترکیب فعال این درمان تبدیل شود.

محققان با ایجاد پوسیدگی دندان در فضای آزمایشگاهی دریافتند این درمان می‌تواند لایه‌ای جدید را روی مناطق آسیب‌دیده مینای دندان ایجاد کند که با لایه مینای زیرین ترکیب می‌شود. اگرچه فلوراید نیز تاثیر مشابهی در ترمیم پوسیدگی دارد،‌اما لایه ایجاد شده توسط درمان جدید بسیار ضخیم‌تر و شبیه‌تر به مینای دندان سالم است.

امکان استفاده از این درمان روی انسان‌ها هنوز به آزمایش و مطالعه بیشتری نیاز دارد و در عین حال درمان پوسیدگی‌هایی که به لایه‌های عمیق‌تر دندان دندان می‌رسند همچنان پر کردن خواهد بود.