شقایق جزایری ـ نقاش سبک قهوه‌خانه‌ای ـ در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه این سبک نقاشی امروزه بیشتر حالت مدرن پیدا کرده و از فرم سنتی خود خارج شده و از طرف هنرمندان و دانشگاه‌ها نیز توجه چندانی به آن نمی‌شود، گفت: می‌توان در دانشگاه‌ها در سطح بیشتری به نقاشی قهوه‌خانه‌ای پرداخت و آن را معرفی کرد؛ البته در حال حاضر در برخی از دروس دانشگاهی رشته هنر به سبک قهوه‌خانه‌ای اشاره شده ولی از هنرجویان کار عملی خواسته نمی‌شود.
جزایری با بیان اینکه اکثر استادان این سبک از نقاشی دیگر در قید حیات نیستند و یا اینکه دارای سن بالا هستند، گفت: نسل جدید هنرجویان هنوز هم به اساتید نقاشی قهوه‌خانه‌ای احتیاج دارند و باید بر روی این سبک از نقاشی تحقیق شود بلکه بتوان آن را به هنرجویان آموزش داد. در واقع افراد حاضر در این عرصه باید بتوانند از استادان این هنر که هنوز در قید حیات هستند استفاده کنند و سبک‌های آنها را به گونه‌ای که برای نسل جدید نیز گویا باشد ادامه دهند.
وی اضافه کرد که در حال حاضر در موزه «رضا عباسی» و «امام علی (ع)» تعداد زیادی از آثار نقاشی قهوه خانه‌ای اساتیدی همانند استاد «حسین همدانی» به نمایش گذاشته می‌شود ولی کمتر هنرجویی برای بازدید از این آثار رفته است.
او در همین راستا ادامه داد: دانشگاه‌ها باید دانشجویان را جهت آشنا شدن با این گونه آثار سنتی و قدیمی به این موزه‌ها معرفی کنند. همچنین دانشگاه‌ها باید از هنرجویان بخواهند که آثار اساتید سبک قهوه‌خانه‌ای را برای تمرین کپی کنند.
جزایری درباره سطح کار عملی دانشجویان رشته هنر گفت: هنرجویان ما در سطح تئوری دروس خود را به خوبی می‌دانند ولی مسئله اینجاست که یک هنرمند باید بتواند آنچه را که یاد گرفته، پیاده کند. در واقع یک هنرمند واقعی باید توانایی خلق اثر داشته باشد و از ذهن خود استفاده کند. همچنین هنرجویان می‌توانند هنر سنتی ایران و هنر مدرن دنیا را با یکدیگر تلفیق کنند و سبکی جدید به وجود آورند.
او در بخش دیگری از این گفت‌وگو به توضیحاتی درباره هنر نقاشی «پشت شیشه» پرداخت و بیان کرد: نقاشی پشت شیشه یکی از شیوه‌های سبک سقاخانه‌ای و هنری وارداتی است، که در دوره صفویه از اروپای شرقی و هندوچین وارد ایران شده است. در حال حاضر کمتر کسی آن را می‌شناسد و اکثرا آن را با «ویترای یا نقاشی روی شیشه» اشتباه می‌گیرند، در صورتی‌که این دو سبک نقاشی کاملا با یکدیگر متفاوت هستند.
این هنرمند تصریح کرد: نقاشی پشت شیشه سبکی سنگین و بسیار گویاست. امروزه اکثر هنرمندان بر روی بوم کار می‌کنند ولی نقاشی پشت شیشه کار سخت و دارای سنتی خاص است. دانشگاه‌ها باید جهت جلوگیری از نابود شدن آن از دانشجویان بخواهند که در این سبک نیز کار عملی ارائه دهند.
او درباره وضعیت دانشکده‌های هنر، گفت: امروزه هنرجویان تنها به دنبال کسب مدرک هستند و پس از گذشت هفت و یا هشت سال درس خواندن در کار عملی ضعیف هستند و تنها در حد یک نقاش شش ماه کار کرده می‌توانند نقاشی کنند، گرچه که باید توانایی خلق آثار را به‌خوبی داشته باشند.
وی اضافه کرد: البته این مشکل تقصیر دانشگاه و نظام آموزشی ماست. به عنوان نمونه دانشکده‌های هنر باید برای هنرجویان سفر تدارک ببینند. به گونه‌ای که با هنر ایران و جهان آشنا شوند. زمانی که هنرجو از موزه «لوور» پاریس دیدن می‌کند می‌تواند با هنر دنیا در سطح گسترده‌ای آشنا شود. سفر برای هنرجویان بسیار مهم است. چرا که می‌توانند با هنر هنرمندان مختلف و مشهور از نزدیک آشنا شوند و با آنها ارتباط برقرار کنند. در این صورت متوجه خواهند شد که ریشه هنرهای وارد شده به ایران از کجا بوده است.
او در پایان سخنان خود گفت: اگر این نظام قدیمی آموزشی دانشگاه‌ها تغییر پیدا کند می‌توانیم هنرمندان قابل‌تر و بهتری را تربیت کنیم. دانشجویان باید بدانند که با هنر می‌توانند روح خود را پرورش دهند نه اینکه تنها یک مدرک کسب کنند.
انتهای پیام
