به گزارش سرویس دینی جام نیوز، در پنجمین فصل کتاب امامت، روایت زندگی ات را نوشته اند: نامت محمد است و تصویر محمد، صلی الله علیه و آله، رسول خدا، در آیینه چشمانت افتاده است.

لقبت باقر است و پهنای علوم دینی را شکافته ای؛ شیعه هنوز از دسترنج کِشته های تو بهره می گیرد.

کُنیه ات ابوجعفر است و تشیع جعفری، در دست تو بزرگ شده است.

خانه ای که در آن نفس کشیدی، عطر و عود نیایش داشت و دامنی که در آن رشد یافتی، نظیر نداشته است.

پنجمین نامه مهر شده وصیت را به تو سپرده اند؛ تو، پنجمین تفسیر قرآن و پنجمین باب ورود به بهشت موعودی.

صبحی که تو در آن شکفته شدی، سپیده دمی بود که علم از دریچه روحت، راه ورود خویش را بر جهان هستی گشود.

ای کلیددار مخزن الاسرار توحید و ای شکافنده علوم! طلوع تو، ریزش دریای علم بر دامان خلقت بود؛ مگر نه این که در این قبیله، میوه های حلال زاده عشق، به ریشه های اجدادی خود می روند؟

نسبت تو را با علی علیه السلام ، از شبگردهای کوله بار سخاوتت خواهم شناخت؛ حتی آنجا که آب های زمانه ات را گِل می کنند تا تصویر ماه رخسار تو در آن پدیدار نشود.

تو آمده ای تا با سلاح اعتدال، صلاح الهی را در زمین بگسترانی و هر جا دست های مغالطه کاران، اسلام را به بیراهه می راند، راهنمای طریق باشی.

شأن نزول تو ای آیه علم و دانش، خلع سلاح شبهه برانگیزانی است که در غبار غفلت، قصد ربودن قافله دین از مسیر مستقیم را اراده کرده اند. بیا تا تفسیر روشن تو، اندیشه های شب زده غالیان را رسوا کند و منطق تو، پرده از رخسار حق بردارد.

تبیان