عکسی قدیمی از آقای خاتمی در حال بازدید از «موزه‌ی عبرت‌» را منتشر می‌کنند و زیرش می‌نویسند «خاتمی جنایت‌کار در حال تماشای شکنجه‌ی دانشجوی ایرانی». فیلم‌های غارت یک مغازه توسط پلیس اسپانیا یا مکزیک را منتشر می‌کند و بالای آن می‌نویسند «نیروهای امنیتی ایران در حال تخریب اموال عمومی». عکس پروفسور سمیعی را در کنار برخی از مسئولین سیاسی کشور منتشر می‌کنند و بدون هیچ سند و مدرکی او را به «رانت‌خواری» متهم می‌کنند. خبر می‌دهند که رهبر جمهوری اسلامی چندین ماه پیش فوت کرده و بَدَل او به اسم «میرطاهر» در حال اداره‌ی کشور است. از قول یک «مختصص» نقل می‌کنند که بحران کم‌آبی تا یک سال دیگر به مرحله‌ای می‌رسد که همه‌ی شهرها و استان‌های کشور وارد «جنگ آب» با یکدیگر خواهند شد. از قول یک «متخصص» نقل می‌کنند که بیش ۷۰ میلیون «موش آدم‌خوار» در زیرزمین‌های تهران زندگی می‌کنند و در صورت وقوع زلزله بازماندگان زیر آوار را زنده زنده خواهند خورد... و صدها فیلم تقلبی و عکس تقلبی و نقل قول تقلبی و خاطره‌ی تقلبی و تحلیل تقلبی که همگی در جهت ایجاد حس اضطراب و وحشت و ناامنی و بی‌ثباتی و از بین بردن آسایش روانی و هرگونه حس امید و دل‌گرمی در جامعه روزانه تولید می‌شوند و بدست خود کاربران ایرانی بدون هیچ «صحت‌سنجی» در فضای مجازی و افکار عمومی تزریق می‌شوند.



اما حالا یک کودک ۱۰ ساله در یک برنامه‌ی تلویزیونی ادعا کرده که ۱۶ اختراع علمی دارد و دو شرکت «تسلا» و «ولوو» نیز به او پیشنهاد همکاری دادند. ناگهان همین شبکه‌های اجتماعی به جنب و جوش و غلیان درآمدند٬ با دپارتمان‌های مختلف این شرکت‌ها تماس مستقیم گرفتند٬ آرشیو سازمان ثبت اختراعات را زیر و رو کردند٬ رتبه‌های قبلی او را در مسابقات مختلف علمی استخراج کردند٬ تا «مچ» او را بگیرند و ثابت کنند که ادعاهای او دروغ است.



البته امروز در عصری که «اخبار جعلی» به یک سلاح تمام عیار سیاسی در هر دو عرصه‌ء سیاست داخلی و بین‌المللی تبدیل شده٬ «صحت‌سنجیِ» تمام اطلاعاتی که از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی دریافت می‌کنیم یک ضرورت و بلکه یک مسئولیت شهروندی است. اما اولویت‌بندی‌ جامعه‌ی ما در صحت‌سنجی‌ و غربال‌گری اطلاعات بسیار قابل تامل است.



جا دارد که از خودمان بپرسیم که چرا هر اخباری که در جهت هراس‌آفرینی و بی‌ثبات‌سازی و خودویران‌گری تولید می‌شود را با چنین عجله و ولعی بازنشر می‌کنیم و با اخباری که در آن شمه‌ای از امید و سازندگی و دل‌گرمی وجود دارد این‌چنین سخت‌گیرانه و موشکافانه برخورد می‌کنیم؟