به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی عیارآنلاین، در ششمین شماره از بسته خبری پایش و رصد سیاست‌های آموزشی، به بررسی اظهارات مسئولین در هفته کودک، ماجرای استخدام مربیان پیش دبستانی، مشاوره در مدارس و نیز آغاز المپیاد ورزشی درون مدرسه‌ای و برخی حواشی آن خواهیم پرداخت.

۱-«آن چیزی که باید به آن توجه کنیم و یادآور شویم این است که همه کودکان در آموزش و پرورش و مدرسه قرار ندارند. امروز کودکانی در محله‌های ما هستند که در کنار خیابان، کفش‌ها را واکس می‌زنند و بزرگان سیری خودشان را با ترازوهای آنها وزن می‌کنند، باید کارهایی برای آنها بکنیم و به درخواست‌های آنها جواب دهیم». این جملات، گفتار پایانی معاون رئیس جمهور در امور زنان در افتتاحیه مراسم هفته ملی کودک بود. با آغاز این هفته، کودک و مسائل اجتماعی و فرهنگی مرتبط با او مجدداً در کانون توجهات و سخنرانی ها قرار گرفت.

آنچه در این حوزه به یکی از معضلات اصلی تبدیل شده مسئله‌­ی فقدان سیاستگذاری واحد برای این امر است. در این رابطه رئیس فراکسیون حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان مجلس از توزیع مسئولیت امور کودکان بین دستگاه ها گلایه کرده و گفته است: باید سازمانی که اشراف کامل به تمامی معضلات پیش روی قشر کودک و نوجوان دارد متولی این حوزه شود. چندی قبل وزیر دادگستری نیز با اشاره به تدوین سند ملی حقوق کودک، عمده‌ترین مشکل در بحث نهادهای مرتبط با کودکان را «ناهماهنگی» دانسته بود. پیشنهاد وزیر آموزش و پرورش مبنی بر تأسیس شورای عالی کودک در روزهای گذشته نیز قابل تأمل است.

شایان ذکر است که مسائل مهدهای کودک از مهمترین مباحث مطرح در این حوزه‌ است. بر اساس آمار، در سال تحصیلی ۹۱- ۹۲ حدود ۶۷۰ هزار کودک در کودکستان­های تحت نظارت سازمان بهزیستی حضور داشتند. در همین راستا عیار آنلاین با همکاری اندیشکده دالّ پرونده‌ای پیرامون آسیب شناسی مهدهای کودک در ایران منتشر نموده است. در این پرونده که شامل تعدادی یادداشت و مصاحبه با کارشناسان و فعالان عرصه تعلیم و تربیت کودکان است، سعی شده تا با نگاهی کارشناسانه به آسیب شناسی وضع فعلی و ارائه راهکارهای بهبود این وضع بپردازد.

۲-اظهارات متضاد راجع به قانون استخدام مربیان پیش دبستانی همچنان ادامه دارد! روزهای گذشته معاون پارلمانی وزارت آموزش و پرورش جمله معروف تمام شدن ردیف های استخدامی در دولت قبل را تکرار کرد و اعلام نمود که در گذشته بیش از ظرفیت نیرو استخدام داشته‌ایم. این در حالی است که نایب رئیس کمیسیون آموزش مجلس ادعا نمود که آموزش و پرورش ۵۰ هزار ردیف استخدامی از دولت طلب دارد. وزیر آموزش و پرورش نیز کاهش نیروها را دلیلی بر موفق دانستن سیاست ساماندهی نیروی انسانی در این وزراتخانه دانسته و اعلام کرده که این وزارتخانه از روز نخست به دنبال برگزاری آزمون استخدامی مربیان پیش دبستانی بوده تا تعدادی از این افراد را با توجه به نیازش استخدام نماید. اما در جایی دیگر دکتر فانی تصریح کرده که آموزش و پرورش بیش از یک میلیون کارمند دارد و نباید با افزایش تعداد پرسنل مشکلات آموزش وپرورش را بیش از پیش اضافه کنیم.

۳-حضور مشاورین و مربیان در مدارس از ارکان ضروری امر پرورش دانش‌آموزان و نیز هدایت تحصیلی محسوب می‌شود. طبق استانداردهای بین‌المللی هر ۶ دانش آموز در هفته نیاز به یک ساعت مشاوره دارند. این در حالی است که چندی قبل مدیر کل امور تربیتی و مشاوره وزارت آموزش و پرورش اعلام نمود در حال حاضر برای هر ۱۵ دانش‌آموز فقط یک ساعت مشاوره داریم؛ ایشان همچنین اعلام نموده که سرویس‌دهی اصلی آموزش و پرورش ناظر به مقطع متوسطه دوم است و برای سه مقطع دیگر خدمات مشاوره­ای صورت نمی­گیرد.

هم‌اکنون ۱۸ هزار و ۲۰۰ مشاور در آموزش و پرورش مشغول خدمت هستند و برای رسیدن به ساعت مشاوره­ی استاندارد، آموزش و پرورش نیاز به جذب حدوداً ۲۷۰۰۰ مشاور جدید دارد.

۴- المپیاد ورزشی دانش‌آموزی در روزهای جاری و همزمان با هفته تربیت بدنی در مدارس سراسر کشور آغاز گردید. طبق نظر معاون تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش بیش از ۸۰ درصد مدارس کشور قابلیت اجرای المپیاد ورزشی درون مدرسه‌ای را دارند و در اکثر مدارس این طرح کلید خورده است.

قابل توجه است که اینگونه اقدامات برای ترویج ورزش در جامعه‌ی دانش‌آموزی مفید خواهد بود اما برای ساماندهی به امر تربیت بدنی کفایت نمی‌کند. بنا به فلسفه تربیت جمهوری اسلامی ایران، سقف وظایف آموزش و پرورش در تمام ساحت‌های تربیتی تا حدی است که عموم افراد جامعه به آن نیاز دارند. این سؤال مطرح است که آیا دو ساعت ورزش در هفته (به عنوان زنگ ورزش) برای عموم افراد جامعه کفایت می‌کند که مدرسه به این تعداد ساعت اکتفا نموده است؟ همچنین آیا اختصاص این تعداد ساعت، خود یک برنامه درسی پنهان نیست و به دانش‌آموزان این پیام را منتقل نمی‌کند که دو ساعت ورزش در هفته برای زندگی سالم کفایت می‌کند؟