به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران، چند هفته‌ای است که باشگاه‌های لیگ برتری فوتبال در تب و تاب فصل و انتقالات می باشند. 

 

گرمای نقل و انتقالات در فوتبال ایران برخلاف سایر کشورهای صاحب سبک و حرفه‌ای فوتبال به گونه‌ای است که حول محور شایعات و بازار گرمی می‌چرخند بازار گرمی که از سوی بازیکنان و یا مدیران اجرایی باشگاه‌های لیگ برتری است.

همین شایعات باعث می‌شود بازیکنان غیر حرفه‌ای با قیمت‌های چندین برابر از باشگاهی به باشگاه دیگر نقل و مکان کنند و بعد از گذشت چند هفته از آغاز لیگ و نمایش واقعی بازیکنان باعث به وجود آمدن نارضایتی میان هواداران شوند.

 

هوادارانی که همیشه در چرخه معیوب فوتبال ما ضربه میخوردند، فوتبالی به اصلاح حرفه ای که در کشور ایران جاری است گاه و بی‌گاه مورد هجمه ارکان اصلی خود قرار می‌گیرد و از مسئولان اجرایی گرفته تا مربیان و بازیکنان از کثیف بودن و فساد جاری در آن سخن به میان می‌آورند اما این چنین حرف‌ها بعد از مدتی به دلایل نامعلوم به فراموشی سپرده می‌شوند و همان افراد که از دلال‌ها شکایت کردند کار خود را در همین لیگ با آنها ادامه می‌دهند. 

 

همکاری که شاید فقط چند ماه به طول کشد و بعد از مدتی به قول قدیمی ها همان آش است و کاسه!

نقل و انتقالات در فوتبال حرفه‌ای دنیا به گونه‌ای است که از چندین ماه و شاید هم یکی دو سال قبل وضعیت بازیکن مشخص است و کمترین مدت زمان قرارداد در فوتبال روز دنیا بیشاز 3 سال است، اما بازیکنان حرفه‌ای ما مانند رونالدینیو عمل می‌کنند. 

 

در دفتر یک باشگاه حضور دارند و در همان لحظه با تیمی دیگر قرارداد می‌بندند و بعضی دیگر از افراد پا را فراتر گذاشته و چند دقیقه بعد از مذاکره با مدیر عامل تیم لیگ برتری با یک باشگاه قطری قرارداد میبندد. 

 

گفتنی است: که مذاکره حق هر بازیکنی است تا بهترین گزینه را با بهترین شرایط انتخاب کند، اما اگر اعلام می‌کنیم حرفه‌ای هستیم باید مانند یک فرد حرفه ای عمل کنیم و فقط از این عنوان استفاده نکنیم. 

 

انتهای پیام/