به گزارش سرویس سیاسی جام نیـوز، پایگاه آمریکایی "هافینگتون پست" (Huffington Post) در گزارشی به بررسی روابط ایران و روسیه پرداخته و ضمن رد گمانه زنی ها در رابطه به محدود بودن این روابط به منافع مشترک در سوریه، از ادامه مبارزه مشترک تهران و مسکو در مقابل واشنگتن سخن به میان آورده است.

در این گزارش آمده است: «آیت الله خامنه ای رهبر عالی ایران به ندرت با رهبران جهانی دیدار می کند اما اینبار میزبان ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه بود که برای اولین بار پس از سال 2007 به ایران سفر کرده بود. پوتین با رهبر ایران و همتای ایرانی خود حسن روحانی دیدار کرد. مسکو و تهران در حال تلاش برای ایجاد یک رابطه نزدیکتر هستند. مسکو در همین راستا محدودیت صادرات فن آوری به ایران را لغو کرده و یک کپی از نسخه دست نویس قرآنی قدیمی را به عنوان هدیه برای [آیت الله] خامنه ای برد و پس از آن رسانه های ایران با شور و شوق در رابطه با موفقیت این دیدار نوشتند.

با وجود اینکه برخی از تحلیلگران و محققان سیاسی، اتحاد مسکو و تهران را در راستای حفظ بشار اسد رئیس جمهور سوریه در قدرت می دانند، باید گفت که همکاری این دو کشور متنوع و چند وجهی است... هر دو کشور منافع مشترکی در متوازن سازی تقابلی و تضعیف سیاست خارجی آمریکا در منطقه دارند. در حال حاضر پوتین و تند روهای ایران [!] بیش از هر زمان دیگر به یکدیگر نیازمندند.

پوتین به دنبال اثبات مجدد رهبری جهانی خود پس از بالا گرفتن تنش ها میان غرب و روسیه و تحمیل تحریم های اقتصادی به مسکو است. روابط نزدیک مسکو و تهران موجب گسترش نفوذ منطقه ای روسیه شده و اهرمی برای فشار بر غرب و لغو تحریم ها، در اختیار پوتین قرار می دهد. از سوی دیگر با تهدید منافع روسیه و ایران توسط داعش در عراق و سوریه، مسکو و تهران همچنین در حال تشدید همکاری های نظامی خود در سوریه هستند. درحالی که روسیه بر حملات هوایی تکیه کرده، سپاه پاسداران ایران و متحدانش همچون حزب الله، می توانند نیروهای لازم برای پیشرفت ارضی را هماهنگ کنند.»

در ادامه این گزارش با اشاره به تمایل روسیه برای تعامل با اصولگرایان ایران، آمده است: «این گروه مانند مقامات سپاه برخلاف اصلاح طلبان، کمتر احتمال دارد که به رابطه با آمریکا تن دهند و نفوذ منطقه ای مسکو را تضعیف نمایند.»

هافینگتون پست همچنین نوشت: «بهبود روابط با تهران، رکن اصلی سیاست خارجی پوتین است. پیش از این نیز، در دوره ریاست جمهوری وی، محمد خاتمی به عنوان اولین رئیس جمهور ایران پس از انقلاب سال 1979 به روسیه سفر کرد. پس از توافق هسته ای، ایران، تهران روابط خود با کشورهای اروپایی را بهبود بخشید و احتمال بهبود روابط ایران و آمریکا، هراس روسیه از تمایل تهران به غرب را برانگیخت. مسکو تلاش می کند با ارائه چندین پیشنهاد، که مقاومت در مقابل آن ها سخت است، تهران را به سوی خود بکشد. پوتین اعلام کرد که روسیه آماده ارائه وام پنج میلیارد دلاری به تهران و گسترش روابط تجاری در میدان های مختلف از جمله انرژی، راه آهن، برق رسانی و صادرات فناوری هسته ای است.

یکی از نگرانی های عمده روسیه، کم شدن وابستگی غرب به انرژی با دستیابی به گاز و نفت ایران است و ایران در عین حال به دنبال نقشی گسترده تر در بازار گاز است و از مشارکت غربی استقبال می کند. در این میان ایران بازی خردمندانه ای را آغاز کرده است؛ تهران با به جان هم انداختن روسیه و غرب، در حال پیشبرد هژمونی منطقه ای خود است. البته باید گفت هر چند انتظار می رود که روابط روسیه و ایران بیشتر به نزدیکی بگراید، هنوز محدودیت هایی نیز وجود دارد. مسکو نمی خواهد روابط خود با دیگر قدرت های منطقه ای و رقبای ایران از جمله اسرائیل و ترکیه را تخریب کند. حفاظت از این روابط باعث ایجاد مانع در رابطه مسکو و تهران است. به هر حال از آنجا که شکاف ژئوپولتیک و ایدئولوژیک بین ایالات متحده و ایران بیش از آن عمیق است که قابل وصل باشد، مسکو و تهران با تکیه بر یکدیگر بر اساس همگرایی منافع منطقه ای و بیزاری مشترک از واشنگتن، به استفاده از فرصت های پیش رو ادامه خواهند داد.»

506